Twarz B | Plan |
---|---|
Wyjście | 19 sierpnia 2013 r. |
Zakwaterowany | Magiczny Sklep ( Nowy Jork ) |
Czas trwania | 3:27 |
Dobry | art rock , hard rock |
Autor | David Bowie |
Producent | David Bowie, Tony Visconti |
Etykieta | Iso, Kolumbia |
David Bowie Single
Utwory następnego dnia
Walentynki to piosenkaDavida Bowiego, któraukazała się w2013 rokuna albumie The Next Day .
Odnosząc się do psychologii masowego mordercy, stanowi manifest przeciwko wolnej sprzedaży broni w Stanach Zjednoczonych. Stanowi czwarty singiel z albumu, po Where Are We Now? , Gwiazdy (wychodzą dziś wieczorem) i Następnego dnia .
Ani tytułu „ Walentynki ”, ani sympatycznej melodii tej piosenki nie należy brać za dobrą monetę: ukrywają one historię masakry. Valentine jest amerykańskim nastolatkiem, a dzień, o którym mówi, jest wtedy, gdy myśli, że osiągnie sławę. Jak to często zdarzało się w historii Ameryki w ostatnich dziesięcioleciach, otworzył ogień do kolegów z klasy, w swojej szkole, liceum czy na uniwersytecie. Homophony Valentine / Columbine , nazwana na cześć żałobnego liceum w dniu20 kwietnia 1999 przez jedną z najsłynniejszych strzelanin tego typu oczywiście nie zawdzięcza nic przypadkowi.
Bowie próbuje zgłębić psychologiczne sprężyny nastolatka: powtarza żałosną wymówkę, że „ma coś do powiedzenia” , wyjaśnia „co by czuł, gdyby trzymał świat pod piętą” , „Jego najcenniejsze uczucia” .
To empatyczne traktowanie odróżnia Walentynki od sposobu, w jaki inni artyści podeszli do tematu tych strzelanin: The Boomtown Rats with I Don't Like Mondays , od wyjaśnienia udzielonego przez uczennicę liceum w San Diego, aby wyjaśnić popełnioną przez nią masakrę w 1979 roku, ale także Alice Cooper , Eminem , Marilyn Manson i Nicki Minaj .
Instrumenty na Walentynki są nagrywane na24 lipca 2012 r. i głos Bowiego 18 wrześnianastępnie, podczas ostatnich sesji do albumu. Utwór został wydany w dniu19 sierpnia 2013 r.jako singiel, w postaci 7" winylu, którego okładkę ilustruje zbliżenie rąk Bowiego, zaczerpnięte z okładki "Heroes" .
Towarzyszy mu teledysk Markusa Klinko i Indrani, w którym filmowany jest Bowie z gitarą Hohnera w ręku, przypominającą broń, w opuszczonym budynku w Red Hook Grain Terminal na Brooklynie . Nastrój stopniowo ciemnieje, a wyraz twarzy wokalisty staje się zły i groźny, gdy cień gitary przybiera postać karabinu szturmowego. Obraz podprogowy pokazuje zbliżenie piłki w locie, tuż obok strun gitary. W końcowej scenie Bowie, zwrócony do kamery i gitary uniesionej nad głową, fałszuje słynny obraz Charltona Hestona promującego National Rifle Association krótko po masakrze w Columbine.