Usteau du Loup | ||||
![]() Ogólny widok budynku | ||||
Prezentacja | ||||
---|---|---|---|---|
Nazwa lokalna | Zadaszona aleja Unsac, La Cabane du Loup, La Maison du Loup, La Cabane des Fées, La Grotte des Fées | |||
Rodzaj | zadaszony chodnik | |||
Kropka | neolityczny | |||
Szukaj | 1964 | |||
Ochrona |
![]() |
|||
Charakterystyka | ||||
Materiały | granit | |||
Geografia | ||||
Informacje kontaktowe | 45 ° 24 ′ 37 ″ na północ, 3 ° 12 ′ 26 ″ na wschód | |||
Kraj | Francja | |||
Region | Owernia | |||
Departament | Puy de Dome | |||
Gmina | Saint-Gervazy | |||
Geolokalizacja na mapie: Francja
| ||||
L ' Usteau du Loup , zwana również zadaszoną aleją Unsac lub Cabane (Dom) Loup lub La Cabane (Grota) des Fées , to zadaszona aleja położona w Saint-Gervazy we francuskim departamencie Puy-de-Dôme .
Budynek został zaliczony do zabytków w 1896 roku.
Z pierwotnego budynku pozostało tylko sześć ortostatów , dwie płyty przy łóżku i stół nakrywkowy spoczywający na ziemi. Jest to jedyna zadaszona aleja w departamencie typu atlantyckiego. Jego położenie stanowi skrajny postęp tego typu megalitu w kierunku południowo-wschodnim. Podjazd ma 5,30 m długości, 4,50 m szerokości i 2,20 m wysokości.
Płyta | Długość | Szerokość | Grubość |
---|---|---|---|
Stół | 3,80 m | 2,80 m | 0,58 m |
Ortostat n O 1 | 1,40 m | 1,10 m | 0,70 m |
Ortostat n O 2 | 1,50 m | 1,45 m | 0,60 m |
Ortostat n O 3 | 1,55 m | 1,35 m | 0,40 m |
Ortostat n O 4 | 1,90 m | 1,40 m | 0,80 m |
Ortostat n O 5 | 2 m | 1,45 m | 0,70 m |
Ortostat n o 6 | 2,10 m | 1,25 m | 0,60 m |
Nocnej n O 1 | 2,10 m | 1,60 m | 1 m |
Nocnej n O 2 | 1,50 m | 0,90 m | 0,60 m |
Dane: Inwentaryzacja megality we Francji, 8-Puy-de-Dôme |
Na planie sporządzonym przez Jean-Baptiste Bouilleta w 1846 r. Stół okładkowy jest już przewrócony na ziemię. Jest prawdopodobne, że dwie małe płyty widoczne z niewielkiej odległości, do połowy zasypane, odpowiadają fragmentom drugiego stołu okładkowego. Ortostaty są lekko nachylone do wnętrza komory, ich wewnętrzna powierzchnia jest gładka, podobnie jak dwie płyty przyłóżkowe. Komora ma 4,40 m długości, 2,40 m szerokości i 1,60 m wysokości. Otwiera się na wschód. Mogiła całkowicie zniknął.
Louis Gilbert odkopał budynek w 1964 roku, ale wcześniej był on przedmiotem tajnych wykopalisk. Zgromadzony materiał archeologiczny składa się głównie z odłamków ceramiki (230 z nich 26 to ceramika sznurkowa datowana na dzwonek dzwonkowaty ), trochę krzemienia i resztek świeżego żelaza, szkła i ceramiki. Nie znaleziono ludzkich kości.
W zbiorowej wyobraźni pomnik kojarzony jest z wilkiem lub wróżkami, w tym przypadku uosabiającymi diabła i złe duchy, o czym świadczą liczne imiona, którym był przedmiotem.
: dokument używany jako źródło tego artykułu.