Złoty urn ( tybetański : གསེར་ བུམ་ སྐྲུག་ པ , Wylie : gser bum skrug pa ; tradycyjne chińskie :金瓶掣簽 ; uproszczony chiński :金瓶掣签 ; pinyin : ; Litt. „Pull bilet złotą urnę „) odnosi się do metody ustanowionej w XVIII -tego wieku , w ramach imperium Qing , wybierz lamów w Tybecie i Mongolii . Z edyktu znanego jako „ Mowa o lamach ” z 1792 r. Przy różnych okazjach wybierano dzieci uważane za reinkarnację Dalajlamy lub Panczenlamy . Imiona zapisywane są na kartkach papieru, które następnie są składane i wkładane do złotej urny. Przedstawiciel cesarski losował jeden po drugim.
Cesarz obawiał się klanów i rodzin wielodzietnych (Tybetańczyków i Mongołów). Oświadcza, że jest zgorszony tym, że wielcy papieże zawsze przebywają w tych samych rodzinach, i wyraża swój punkt widzenia na ten temat w edykcie na czterojęzycznej steli w świątyni Lamaic Yonghe gong w Pekinie, słynnej „ Mowie o lamach ”. (喇嘛 说/喇嘛 說, ).
Złoty urna, często przedstawiane jako symbolizujące siłę Qing Tybecie była oferowana w 1781 roku przez cesarza Qianlong w 8 th Dalajlamy.
Cesarz Qianlong zarządził jego użycie dekretem w 1792 roku, po inwazji Gurkhów na Tybet . Zatytułowany „Rozporządzenie w 29 artykułach w celu lepszego zarządzania Tybetem”, dekret ten w swoim pierwszym artykule stanowi, że wybór reinkarnacji Dalajlamy i Panczenlamy zostanie dokonany w drodze losowania w głosowaniu pudełko złota, aby uniknąć możliwych manipulacji prowadzących do wyznaczenia potomstwa potężnych świeckich rodzin.
Istnieją dwie urny do głosowania. Pierwsza, przechowywana w świątyni Jokhang, była używana do oznaczenia Dalajlamy i Panczenlamy, druga, przechowywana w świątyni Yonghe w Pekinie, była używana do określenia mongolskiego Bogdo Gegena , na odpowiedzialność biuro odpowiedzialne za sprawy zależności imperium ( juan Le Lifan ).
Urna była używana co najmniej od 1793 roku w Lhasie do lam tybetańskich, aw Pekinie do lam mongolskich.
W 2018 roku historyk Max Oidtmann zbadał kilka niepublikowanych źródeł i doszedł do wniosku, że złota urna była używana w latach 1793-1825 do około połowy głównych badań nad reinkarnacjami i że w sumie została użyta 79 razy w 52 różnych wierszach. W recenzji książki Oidtmanna socjolog Massimo Introvigne komentuje, że liczby te ukazują „polityczny” charakter kilku prac historycznych opublikowanych przez historyków tybetańskich, którzy starają się minimalizować użycie urny lub Chińczyków, którzy mają tendencję do przesadzania.
Tybetolog Anne Chayet wskazuje, że w wielu przypadkach loteria nie była używana ani szanowana do wyznaczania Dalajlamy i Panczenlamy. Zatem śmierć w 1804 roku z Jamphel Gjaco , 8 th Dalajlamy, jego następca, jest uznawane bez użycia urny. Było to również miejsce w przypadku Thubten Gjaco 13 th Dalajlamy. A kiedy użyto urny wyborczej, jej wynik nie został uszanowany, a Qing nie była w stanie narzucić tej tradycji.
Rozpoznać 9 th Dalajlamy The Regent powiedział pozytywną identyfikację i korzystać urna bezużyteczne. Dla 10 th , 11 th i 12 th Dalajlama, najbardziej urna służył do zatwierdzenia wyboru, że Tybetańczycy następujące tradycje opérèrent.
7 th Panczena, Palden Tenpai Nima , używane urnę złoto po raz pierwszy w 1822 roku , aby wybrać 10 th Dalajlamą Tsultrima Gjaco .
W nocie do argumentów władz chińskich w 11. Panczenlamy kontrowersji , Melvyn Goldstein powiedział, że złota urna nie została wykorzystana, aby wybrać dwóch ostatnich Dalajlamów (The 13 th i 14 th ) i ostatniego Panchen (The 10 th ).
W Listopad 1995Chiński rząd, po jego odmowie uznania Gendun Czokji Nima jak 11 th Panczenlama (powołany w maju tego samego roku przez 14 -tego Dalajlamy Tenzina Gjaco ), postanowił zastosować procedurę złotej urny, które doprowadziły do powołania drugi Panczenlama, Gyancain Norbu , uznany przez Chińską Republikę Ludową.
Częściowa lista:
Rok | Nazwisko | Lokalizacja |
---|---|---|
1793 | Sumpa Kütuktu | Lhasa |
1793 | Da Lama Lozang Tupten | Lhasa |
1793 | Da Lama Lozing Tenzin | Lhasa |
1793 | Lama Lozang Da-bu-kai | Lhasa |
1793 | Lama Döndrub Peljor | Lhasa |
1793 | Erdeni Pandita kütuktu | Pekin |
1796 | Pakpalha kutuktu 08 | Pekin |
1796 | Jamyang Zhepa kütuktu 03 | Lhasa |
1800 | Tsemonlng kütuktu 02 (Yonghegong Samadi Bakii) | Pekin |
1802 | Sumpa kutuktu | Lhasa |
1802 | Zhiwala kutuktu 05 | Lhasa |
1803 | Rongwo Nomunhan | Pekin |
1803 | Tongkhor kütuktu | Pekin |