Amerykanin w Paryżu (film)
Amerykanin w Paryżu.jpg)
| Tytuł oryginalny |
Amerykanin w Paryżu Realistyczna historia. |
|---|---|
| Produkcja | Vincente Minnelli |
| Scenariusz | Alan Jay Lerner z nieocenioną pomocą Georgesa Gershwina |
| Główni aktorzy | |
| Firmy produkcyjne | Metro-Goldwyn-Mayer |
| Ojczyźnie | Stany Zjednoczone |
| Uprzejmy | Komedia muzyczna |
| Trwanie | 113 minut |
| Wyjście | 1951 |
Aby uzyskać więcej informacji, patrz Karta techniczna i Dystrybucja
Amerykanin w Paryżu ( An American in Paris ) to muzyczny Amerykanin w wykonaniu Vincente Minnelli i skomponowany przez George'a Gershwina, wydany w 1951 roku .
Streszczenie
W Paryżu bogata dziedziczka zakochuje się w Jerrym Mulligan ( Gene Kelly ), młodym amerykańskim malarzu. Ale zakochuje się w Lise ( Leslie Caron ), która jest obiecana innemu mężczyźnie, Henri.
Ten film jest powszechnie znany ze swojej ostatniej sceny: Jerry myśli, że nigdy nie będzie mógł być z Lise i ma fantastyczny sen: apoteozę filmu. Śni, że tańczy z Lise na ulicach Paryża. Narzeczony dziewczyny i cały chór dołączają do nich podczas mistrzowskiego baletu, który trwa prawie osiemnaście minut. Muzyka do baletu ( który nosi nazwę filmu ) jest autorstwa George'a Gershwina . W ostatnich taktach Henri zgadza się zrezygnować z Lise, która wpada w ramiona Jerry'ego pod błogosławieństwem Henriego. Film się kończy.
Karta techniczna
- Tytuł: Amerykanin w Paryżu
- Oryginalny tytuł: Amerykanin w Paryżu
- Reżyser: Vincente Minnelli
- Scenariusz i fabuła: Alan Jay Lerner
- Produkcja: Arthur Freed i Roger Edens współpracownicy (niewymieniony w czołówce)
- Firma produkcyjna: Loew's i MGM
- Dystrybucja: Metro-Goldwyn-Mayer
- Muzyka: zawiera różne utwory George'a Gershwina : wśród nich poemat symfoniczny Amerykanin w Paryżu (1928), a także kilka piosenek, napisanych na podstawie słów jego brata Iry Gershwina (niektóre bardzo znane i już przerabiane przez wielu jazzmanów ) . Słyszymy też fragment ( finał ) jego Koncertu F na fortepian i orkiestrę (1925). Dodatkowa muzyka Johnny'ego Greena i Saula Chaplina
- Choreografia: Gene Kelly
- Zdjęcia: Alfred Gilks i John Alton za balet
- Montaż: Adrienne Fazan
- Kierownictwo artystyczne: Cedric Gibbons i E. Preston Ames
- Dekoratorzy scenografii: Edwin B. Willis i F. Keogh Gleason
- Kostiumy: Orry-Kelly , Walter Plunkett (bal do sztuk pięknych), Irene Sharaff (balet)
- Doradcy Technicolor: Henri Jaffa , James Gooch
- Kraj pochodzenia: Stany Zjednoczone
- Język: angielski , francuski , niemiecki,
- Format: Kolory ( Technicolor ) - 1,37:1 - mono (Western Electric Sound System) - 35 mm
- Gatunek: muzyczny
- Czas działania: 113 minut
- Data wydania :
- Wielka Brytania :26 sierpnia 1951(premiera w Londynie )
- Stany Zjednoczone :4 października 1951(premiera w Nowym Jorku )
- Stany Zjednoczone :9 listopada 1951(premiera w Los Angeles )
- Stany Zjednoczone :11 listopada 1951 (wydanie krajowe)
- Francja :30 lipca 1952 r
Dystrybucja
- Gene Kelly (VF: Michel André ) : Jerry Mulligan
- Leslie Caron (VF: Micheline Cévenne ) : Lise Bouvier
- Oscar Levant (VF: Jean Martinelli ) : Adam Cook
- Georges Guétary (VF: Louis Velle ) : Henri Baurel
- Nina Foch (VF: Paula Dehelly ) : Milo Roberts
- Eugene Borden : Georges Matthieu
- Ann Codee : Teresa
- Madge Blake
- Susan Cummings
- George Davis : Francois
- Mary Young : sprzedawca kwiatów
Liczby muzyczne
- Miłość jest tutaj, aby zostać
- By Strauss
- Tra-la-la (Ten czas to naprawdę miłość)
- I Got Rhythm (śpiewany przez Gene Kelly)
- Zbuduję schody do raju (śpiew Georges Guétary)
- ' S Wonderful (śpiewany przez Gene Kelly i Georges Guétary, tańczony przez Gene Kelly)
- Nice Work If You Can Get It (śpiewana przez Georges Guétary)
- Embraceable You (tańczony przez Leslie Caron)
- Balet amerykański w Paryżu (tańczony przez Gene Kelly, Leslie Caron i zespół)
- Uderz w zespół
- Koncert F na fortepian i orkiestrę (w wykonaniu Oscar Levant i Orkiestra Symfoniczna MGM)
Analiza
Sekwencja Baletu Amerykanina w Paryżu trwa 16 minut i poprzez swoje scenografie oddaje hołd malarzom francuskim (lub malarzom, którzy pracowali we Francji): Dufy'emu , Renoirowi , Utrillo , Rousseau , Van Goghowi i Toulouse-Lautrecowi . Kolory i atmosfera znajdują się w każdym dekorze, dzięki czemu renderowanie jest bardziej spektakularne niż kiedykolwiek.
W niektórych dekoracjach znajdujemy też zwyczajowe frazesy, które obcokrajowcy mają na temat Francji, a dokładniej Paryża.
Lokalizacja
Film, poza pierwszymi minutami, kręcony jest w studiu, ale poprzez swoje plany zdjęciowe przypomina wiele miejsc w Paryżu : nabrzeża Sekwany , fontanny Concorde , fasadę Opery Garnier czy nawet Montmartre .
Nagrody
Oskary
- Oscar dla najlepszego filmu
- Oscar za najlepszą reżyserię artystyczną : Cedric Gibbons , E. Preston Ames , Edwin B. Willis , Keogh Gleason
- Oscar za najlepszą fotografię (kolor): Alfred Gilks i John Alton
- Oscar za najlepszy kostium (kolor): Walter Plunkett , Irene Sharaff , Orry Kelly
- Oscar za najlepszy scenariusz oryginalny : Alan Jay Lerner
- Oscar za najlepszą muzykę do musicalu : Johnny Green , Saul Chaplin
Złote Globy
Spotkania- Złoty Glob: Najlepszy Reżyser : Vincente Minnelli
- Złoty Glob: Najlepszy aktor w musicalu lub komedii kinowej : Gene Kelly
Wybór
Film został zaprezentowany w oficjalnej selekcji w konkursie na Festiwalu Filmowym w Cannes w 1952 roku .
Uwagi i referencje
- John Howard Reid, Więcej musicali filmowych, 2006.
- La Sélection - 1952 - Konkurs , oficjalna strona Festiwalu w Cannes .
Linki zewnętrzne
- Zasoby audiowizualne :
- Zasoby muzyczne :