Tusi z Litang

Litang Tusi lub Lithang Tusi ( tybetański  : ལི་ ཐང་ , Wylie  : li Thang , THL  : Litang  ; chiński  :理塘土司 ; pinyin  : lǐtáng tǔsī ), który rozpoczyna się w 1719 a kończy w 1906 roku, w ramach dynastii Qing , to tusi (system plemiennego zwierzchnictwa), znajdujący się na dzisiejszym Litang Xian w Tybetańskiej Autonomicznej Prefekturze Garzê . To tusi jest z tymi z Dergé , Batang i Chakla zwane „  czterema wielkimi tusi Kham  ” (康 区 四大 土司, kāng qū sìdà tǔsī ).

Wcześniej Litang był zarządzany przez Qoshot Khanate . W lamów z klasztoru Litang później mianowany Desi (prezesi) tego regionu. W 1719 roku wojska dowodzone przez Yue Zhongqi  (CN) (岳鍾琪) przejął kontrolę obszaru czasie, co nazywa się chiński wyprawa do Tybetu w 1720 Ojczym z Kelzang Gjaco , 7 th Dalajlama jest powoływany Tusi przez rząd dynastii Qing lama z Litang został mianowany zastępcą tusi. Od 1725 roku Litang został oddzielony od Tybetu, a następnie przeszedł pod jurysdykcję Syczuanu .

Pod koniec lat czterdziestych XIX wieku wódz plemienia Gönpo Namgyal jednoczy dolinę Nyarong , jednocząc tusi Dergé, Litang i Chakla. Następnie rozszerzył swoje terytorium na prawie cały Kham i oparł się centralnym władzom Lhasy i Pekinu.

Został zabity w 1865 roku przez wojska wysłane przez rząd Gandena Phodranga z Lhassy , który przejął kontrolę nad terytorium.

Qing decydują się pozostawić administrację tego terytorium rządowi Lhasy.

Po brytyjskiej wyprawie wojskowej do Tybetu (1903-1904) dynastia Qing zrozumiała, jak ważne jest lepsze kontrolowanie swoich granic. Tusi zostało rozwiązane, a region zintegrowany ze ścieżką czuańską  (zh) (川 边 道) w 1905 roku, która stała się „  specjalną dzielnicą czuańską  ”28 czerwca 1914 w 7 lutego 1925, Następnie prowincja Xikang w 1939 roku .

Załączniki

Uwagi i odniesienia

  1. (zh) „ 清 王朝 敕封 的 康 区 土司 (一) - 康 区 四大 土司 概要 ” , w archiwum 中国 甘孜 门户 网站 /gzz.gov.cn ,8 sierpnia 2013
  2. ( Lin 2014 )
  3. Yudru 2013 .
  4. Yudru 2013 , s.  60.
  5. Xin 2006 .
  6. (w) „  Prowincje i jednostki administracyjne  ” na Worldstatesmen.org

Bibliografia

Linki zewnętrzne