| Narodziny |
17 września 1928 Trieste |
|---|---|
| Śmierć |
17 sierpnia 2009(w wieku 80 lat) Rzym |
| Narodowość | Włoski |
| Zajęcia | Dramaturg produkcji , scenarzysta , pisarz , dziennikarz , aktor , krytyk filmowy |
| Małżonka | Lalla Kezich ( d ) (od1955) |
Tullio Kezich , urodzony w Trieście dnia17 września 1928 i zmarł w Rzymie dnia 17 sierpnia 2009, jest włoskim krytykiem filmowym, dramaturgiem, scenarzystą i aktorem.
Doświadczenie Tullio Keicha jako krytyka filmowego zaczęło się w 1941 roku, kiedy jako nastolatek prowadził stałą korespondencję z magazynami Cinema (it) i Film . Zaczął jako dziennikarz2 sierpnia 1944, jako krytyk rozgłośni Radio Trieste (it) , z którą współpracował do końca lat pięćdziesiątych . Po I wojnie światowej kierował Festiwalem Filmowym w Wenecji . W 1950 roku rozpoczął współpracę z magazynem Sipario (it) , którego był dyrektorem od 1971 do 1974 roku.
W swojej karierze współpracował z filmowaną gazetą La Settimana Incom (it) oraz z gazetami i magazynami Panorama , La Repubblica i Corriere della Sera . Ze swoich recenzji dla Panoramy i La Repubblica czerpie serię książek składającą się z ponad dwóch tysięcy arkuszy filmów wydanych w ciągu dwudziestu lat.
Jego książka Fellini & altri jest dziennikiem La dolce vita wydanym w tym samym czasie, co film Federico Felliniego .
W 1950 roku był sekretarzem Tullio Kezich produkcja coeurs bez granic przez Luigi Zampa, gdzie również zagrał małą rolę.
W 1961 roku brał udział w powstaniu domu produkcja „22 dicembre”, którego był dyrektorem artystycznym aż do zaprzestania działalności w roku 1965. Jest on produkowany filmy takie jak terrorysta przez Gianfranco De Bosio .
W 1969 roku przeniósł się do Rzymu, aby wziąć udział w produkcji i scenariuszu do filmu telewizyjnego L'Or dans la montagne w reżyserii Ermanno Olmi . Potem nastąpił inny wkład w pisanie różnych adaptacji filmowych Piero Chiary i Josepha Rotha oraz do telewizji przez Cervantesa , Dostojewskiego i Italo Svevo . Scenariusz do The Legend of the Holy Drinker został nagrodzony Srebrną Wstążką w 1989 roku.
Człowiek wielkiej kultury, Tullio Kezich był również aktywny w teatrze, co udane adaptacje dzieł literackich, takich jak La Sumienia de Zeno przez Italo Svevo w 1964 Bouvard et Pécuchet przez Gustave Flaubert w 1968 lub Feu Mathias Pascal przez Luigiego Pirandello w 1974.
Z drugiej strony W Bresci , napisany dla Piccolo Teatro di Milano , jest całkowicie jego.