Trolejbus Saint-Étienne

Trolejbus Saint-Étienne
Cristalis ETB12 na starej linii 3 (Michon - Terrenoire) w Fourneyron w 2009 roku
Sytuacja	Saint-Étienne ( Owernia-Rodan-Alpy )
Rodzaj	Trolejbusowy
Wejście do służby	1940
Linie	2
wiosła	17 (+6 do 2022)
Frekwencja	4,24 miliona
Właściciel	Metropolia Saint-Étienne
Operator	STAS ( Transdev )
Linie sieciowe	M3 M7
Powiązane sieci	tramwaj Saint-Étienne Autobus Saint-Étienne Samochody w regionie Loary Samochody Region Górna Loara TER Auvergne-Rodan-Alpy

Saint-Étienne trolejbusowy jest częścią publicznego transportu sieci aglomeracji z Saint-Étienne . Sieć powstała w 1940 roku, zastępując część sieci tramwajowej Saint-Étienne . Sieć trolejbusów przeżywała znaczący rozwój do lat 70-tych.

W 2021 r. Saint-Étienne jest jednym z trzech ostatnich francuskich miast, które utrzymują sieć trolejbusów, obok Lyonu i Limoges .

Historia

Trolejbus pojawił się w Saint-Étienne w 1940 roku, zastępując tramwaje na linii Tardy-Le Soleil. Jednak z powodu trudności w dostawach związanych z II wojną światową siedem trolejbusów CS 45 zamówionych w firmie Vétra nie mogło zostać dostarczonych do 1942 roku. W międzyczasie sześć trolejbusów CS 35 początkowo przeznaczonych dla sieci Poitiers kursowało po sieci podstawę tymczasową.

W 1947 r. wznowiono wymianę tramwajów wraz z dostawą 22 Vetra CS 60 linii Bellevue - Firminy, uzupełnioną pojazdami typu VBD i VCR.

W 1954 roku dostarczono pięćdziesiąt ELR Vetra Berliet. Trzynaście VA3B2 z Marsylii wzmocniło flotę w 1973 roku. W tym czasie sieć miała siedem linii (1, 3, 5, 6, 7, 8 i 10), tylko linia 4 zachowała swoje tramwaje.

W 1974 roku, po zmianie planu ruchu, trolejbusy linii 7 (Bellevue - Châteaucreux) zostały zastąpione autobusami. Nie przeszkodziło to w rozbudowie sieci i od 1978 roku otrzymała Berliet ER 100, zastępując ELR oddane do rezerwy i reformę VA3B2. Ostatecznie w 1983 roku na linii nr 6 (Dorian - La Métare) oddano do eksploatacji osiem przegubowych trolejbusów typu PER180H. Do sieci trafiło wówczas ponad 50 pojazdów.

W latach 90. pojazdy starzały się i STAS zwrócił się do autobusów, aby je zastąpić.

Linia 1 została pozbawiona sprzętu w 1999 r. po trwających pracach na linii, a burmistrzowie gmin przeszli, aby nie widzieć już kabli napowietrznych. Linia 6 została pozbawiona trolejbusów po przyjeździe autobusów Agora L.

Pod koniec 2002 r. linie 3 (Dorian - Terrenoire) i 5 (Hôtel de Ville - Michon) połączyły się w linię 3, do której w 2003 r. trafiło jedenaście trolejbusów Irisbus Cristalis ETB 12.

Prace na linii tramwajowej 5 (al. De la Liberation i Fourneyron) uniemożliwiły korzystanie z tramwajów linii 3 (Terrenoire) i 10 (Soleil). Aby utrzymać linię trolejbusową (zwłaszcza ze względu na brak autobusów), linie są podzielone na dwie części. tymczasowa linia 10 (obsługiwana trolejbusem) obejmuje trasy zachodnie (Michon i Cotonne), natomiast tymczasowa linia 3 obejmuje, autobusem, części zachodnie (Terrenoire i Soleil).

Po otwarciu Tramwaju 5 linia 3 wraca do konfiguracji przedprodukcyjnej (Michon Terrenoire) i jest obsługiwana przez trolejbus. Linia 10 jest podzielona i tylko jej zachodnia część (Cotonne Hôtel de Ville) jest zachowana i obsługiwana przez trolejbusy.

30 sierpnia 2010, linie 3 i 10 łączą się, tworząc linię 3 (Cotonne – Terrenoire), obsługiwaną przez mieszankę trolejbusów i autobusów Cristalis, przy czym ER100 zostały zreformowane, a flota Cristalis jest niewystarczająca z powodu zawodności sprzętu.

31 sierpnia 2017 r., linia 3 staje się linią Metropolis M3, ale jej trasa pozostaje taka sama.

Rok 2019 będzie formą odrodzenia tej ginącej obecnie sieci, flota Cristalis nie jest w stanie zaspokoić wszystkich potrzeb linii M3, zmuszając STAS do połączenia linii z autobusami Diesla, dostarczając 22 trolejbusy znane jako „In Motion Ładowanie”, czyli wyposażone w akumulatory, które można doładować podczas toczenia się trolejbusu pod liniami napowietrznymi i powrót takich pojazdów na linii M7, schodzącej z historycznej linii 7. Burmistrz Saint-Étienne, Gaël Perdriau również ogłasza insierpień 2018że zamierzają „później rozszerzyć tę sieć” , na przykład linię M6.

5 czerwca 2021oznacza reformę pojazdów Irisbus Cristalis po 18 latach eksploatacji w sieci.

Linie

Z historycznej sieci siedmiu linii:

• 1 Bellevue - Firminy (niewyposażony w 1999 r. po trwających pracach na trasie, a następnie z woli estetycznej burmistrzów przecinanych gmin, w tym w szczególności Chambon-Feugerolles );
• 3 Dorian - Terrenoire (połączył się z 5 w 2002 r. );
• 5 Ratusz - Michon (połączony z 3 w 2002 r. );
• 6 Dorian - Métare (nie wyposażony, gdy przybyła Agora L);
• 7 Châteaucreux - Bellevue (rozebrane w 1974 r., następnie połączone z 8, a następnie z 12 południowymi w 2006 r. );
• 8 Dorian - La Rivière (połączona z 7);
• 10 Sun - Śródmieście - Cotonne (utrzymane po 2006 roku w południowo-zachodniej części tylko, linia 9 i 2 e  linia tramwajowa biorąc oczywiście).

W 2009 roku pozostały tylko linie:

• 3 Terrenoire - Michon;
• 10 La Cotonne - Ratusz.

Następnie od 30 sierpnia 2010 tylko jedna linia, będąca efektem połączenia poprzednich, częściowo obsługiwana autobusem:

• 3 Terrenoire - La Cotonne.

Ta linia pochodzi z 31 sierpnia 2017 r. linia M3.

• M3 Terrenoire - La Cotonne

• M7 Bellevue - Michoń

Tabor

Aktualny materiał

Solaris Skoda Trollino 12

W 2019 roku trwa akwizycja 23 nowych trolejbusów marki Solaris - silników Skoda, które mają zakończyć eksploatację linii M3 i wznowić obsługę na linii M7. W lutym 2020 r. oddano do użytku pierwszych 10, przed malowaniem 7 innych pojazdów pod koniec 2020 r., 6 pozostałych pojazdów zostanie dostarczonych do 2022 r.

Stary materiał

Trolejbusy standardowe:

• 4 Vetra CB 40 Bez kości  1 do 4, kupione używane w latach 1941-1942 i zreformowane w latach 1946-1947, wróciły do ​​sieci macierzystej, sieci Poitiers  ;
• Vetra CS 14 60 n kości  5, 13, 24 i 81 uruchamia się 1944 do n O  5, w latach 1946-1947 w innych poza n o  81 co były RAPT zakupione stosowane w 1958 roku i zmieniony w 1968 (z wyjątkiem n O  17 i 21 uszkodzonych i zreformowanych przed tą datą). N O  5 staje N O  35 w 1948 roku;
• 7 VETRA CB 45 n bone  6 do 12, oddana do użytku w 1944 i zreformowana w 1961;
• 5 Vetra VDB n os  1 do 5, do użytku w roku 1946 i w roku 1961 z reformingu;
• 55 VETRA VCR n bone  od 25 do 34 i 36 do 80, eksploatowany w latach 1947-1953 i zreformowany w 1975 przez ostatnie dziesięć lat. N OS  65 i 72 zostały utrzymane przez dwa muzeach. N O  72, szyny para z własności wiertła (ARF) jest dostępny do Muzeum STAS;
• 40 Vétra- Berliet ELR (lub Vetra VBBh) n OS  101-140 zlecenie od 1960 do 1964 i zmieniony w latach 1981-1982. N O  126 został zatrzymany przez STA muzealnych
• 40 Vétra-Berliet ELR mówi „zewnętrzne”, ponieważ zakupione używane, z których można wyróżnić kilka serii:
  • 26 egz n kości  2, 4, 6 do 21 oraz od 92 do 99 stosowany zakupiony sieci Nicea między 1969 a 1971, gdzie zostały one wprowadzone do ruchu pomiędzy 1954 i 1961 i 1981. reformingu N O  97 (ex - N O  25 TLN ) jest eksponowana w muzeum na Lazurowym Wybrzeżu poświęconym transportowi publicznemu;
  • 13 egz n os  23 do 28 i od 85 do 91 zakupione stosowane w sieci Marseille pomiędzy 1975 i 1981 dla serii 23-28 między 1972 i 1974 dla serii 85-91, gdzie zostały one wprowadzone do użytku w 1955 roku i zmieniony w 1981. n o  86 służył jako prototyp przerywacza prądu (technologia zastosowana w ER 100H);
  • 1 problem n O  22 zakupione stosowane w sieci Tulon w 1974 roku i w 1981 roku z reformingu.
• 13 Vetra Berliet VA3B2 (lub Berliet EBR) wspomniany „na zewnątrz” nie kości  141-153 zakupione stosowane w sieci Marseille 1973, gdzie zostały one wprowadzone do eksploatacji w latach 1955-1956, w roku 1981 i reformowany (oprócz N o  141 zniszczonej przez przypadek w 1977). N O  151 własność znajomych wiertła szyny (ARF) i jest dostępny w Muzeum STAS;
• 25 Berliet ER 100 n os  401-425, do użytku w 1979 roku i zmieniony w latach 1998-1999. Pięć z nich ( n os  402, 414, 416, 417 et422) zakończył swoją karierę w Ploiesti ( Rumunia ), gdzie zostały one zreformowanej w 2010 roku n °  415 jest w posiadaniu Muzeum Stasia;
• 25 Renault ER 100H n os  426 do 450, uruchomiona w latach 1982-1983 (The N O  426 został opracowany w 1981), zmieniony w 2009 na drugie. Niektóre były sprzedawane w Rumunii ( nr .  430, 436, 446, 447 i 450), inne są przechowywane przez muzeum STAS ( nr .  426, 433, 435 i 438);
• Berliet 6 ER 100 n os  461-466 zakupione stosowane sieci Grenoble 1987, gdzie zostały one wprowadzone do użytku w 1977 roku i w 2004 roku reformingu (oprócz N o  464 reformingu 1997). W przeciwieństwie do serii 401-425 wyróżniały się tym, że posiadały grupę autonomiczną (awaryjny silnik wysokoprężny). N o  462 jest zatrzymywane przez Muzeum STAS n o  463 dano innym nieznanym muzeum, jego obecny stan jest nieznany.
• 11 Irisbus Cristalis ETB 12 nr .  111 do 121, wprowadzane do użytku w 2003. Numery 119 i 121 zostały wycofane z użytku w sierpniu 2017 w celu służenia jako bank części do innych jednostek, 118 został zmieniony w styczniu 2021 roku. 8 pozostałych pojazdów zostanie poddanych przeglądowi5 czerwca 2021 po 18 latach służby.

Trolejbusy przegubowe:

• 10 Renault PER 180h nos .  101 do 110, oddane do użytku w 1983 roku, w 1989 roku na 109 i 110 kupiony z drugiej ręki od Grenoble sieci i zreformowany w latach 1999-2000. Zostały one sprzedane w Tula ( Rosja ), z wyjątkiem nr .  102 i 105, które zostały wysłane na złom.

Uwagi i referencje

1. ( Béjui i prąd )
2. Historia transportu miejskiego w Saint-Étienne na stronie AMTUIR
3. Historia trolejbusów Saint-Étienne na stronie AMTUIR
4. "  miast Sześć skierowane przyszłości ich wózków  ", Vie du szyny et des transporty , n O  96,8 września 1999 r., s.  43-49 ( ISSN  1249-2892 )
5. „  Saint-Etienne: trolejbusy powrócą do sieci Stas  ” , na https://www.leprogres.fr ,21 sierpnia 2018 r.(dostęp 22 sierpnia 2018 )
6. „  Trolleybusstadt: St. Etienne (Frankreich)  ” , strona internetowa TrolleyMotion, TrolleyMotion (dostęp 15 maja 2012 ) (de)

Zobacz również

Bibliografia

• Pascal Béjui i René Courant , Francuskie trolejbusy , Wydawnictwo prasowe i kolejowe,1985, 157  s. ( ISBN  978-2-905447-01-2 )
• Jean Robert , Historia transportu w miastach Francji , wyd. Jeana Roberta,1974
• Philippe Valla, 75 lat trolejbusu w Saint-Etienne , wyd. ARF 2016 ( ISBN  978-2-9515606-9-7 )

Powiązane artykuły

• Trolejbusowy
• tramwaj Saint-Étienne

Linki zewnętrzne

• Historia francuskich trolejbusów - Saint-Étienne File na stronie Francuskiego Muzeum Transportu Miejskiego (AMTUIR)