| Narodziny |
1455 Mediolan |
|---|---|
| Śmierć | 1515 |
| Zajęcia | Historyk , humanista renesansu |
Tristano Calco , urodzony w Mediolanie około 1455, jest włoski historyk i humanista , którego Argelati wzywa Liwiusza Mediolanu.
Uczeń Giorgio Meruli , dokonał szybkiego postępu w literaturze pod kierunkiem tego zręcznego mistrza. Jego talenty i ochrona Bartolomeo Calco, jego krewnego, otworzyły mu drogę do zaszczytów. Mianowany sekretarzem księcia Francesco Sforzy , pełni te same funkcje z następcami tego księcia. W 1502 roku Mediolan stworzył go swoim historiografem ; aw następnym roku, po podboju księstwa Mediolanu przez Francuzów, król Ludwik XII zatwierdził go na urząd sekretarza i dodał do niego stanowisko arcyskarbnika ( protoscriniarius ). Po śmierci Meruli Tristano stworzył projekt kontynuacji swojej Historii Visconti . Zebrał liczne dokumenty dotyczące tej rodziny , klasyfikując rękopisy w bibliotece Pawii; i była to dobra okazja do wykorzystania jego badań. Jednak po bliższym przyjrzeniu się pracy Meruli uznał, że autor, pozbawiony niezbędnej pomocy, popełnił błędy tak poważne i tak liczne, że podjęcie ich poprawiania byłoby stratą czasu. Dlatego porzucił swój pierwszy plan stworzenia nowej historii Mediolanu, którą prowadził do 1323 roku. Nie znamy daty śmierci Calco; ale wiemy, że już nie żył w 1517 roku.
Jego historia Mediolanu pozostawała ukryta przez ponad sto lat. Pierwsza część została wydana na światło dzienne notatkami Giovanniego Guglielmo Calaveroniego pod tytułem: Historiæ patriæ libri XX , Mediolan, 1628, in-fol. Tom ten kończy się w roku 1313. Pozostała część, wydana przez Giovanniego Pietro Puricellego, nosi tytuł: Calchi Residua, hoc est Historiæ patriæ libri XXI i XXII , ib., 1644, in-fol. Wydawca zebrał trzy broszury z Tristano na temat tylu ślubów książąt rodu Sforza . Ta historia została odtworzona przez Græviusa w t. 2 tezaurusa Antiquitat. Itali… . Istnieje wersja skrócona, Mediolan, bez daty, za-8 °; kontynuował ją Giuseppe Ripamonti aż do śmierci Karola V , pod tytułem: Historiæ patriæ decades, ab anno 1314, quo Calchus desinit, ad extraum Caroli V , Mediolan, 1648, 5 tomów. in-fol. Książka Tristano jest najlepszą, z jaką można się zapoznać we wszystkim, co dotyczy Księstwa Mediolanu. Styl, elegancki i czysty, ma odpowiednią wagę. Autor okazuje się bardziej zręcznym krytykiem, niż można by żądać od pisarza tego okresu.
Nadal jesteśmy winni wydania Calco z przedmowami z Wicekomitetu Historii de Merula, Mediolan, 1500, in-8 °, oraz z książki Censorina , De die natali , ibid., 1503. Pozostawił kilka rękopisów, których tytuły mogą można znaleźć w Scriptores Mediolanenses de l'Argelati, t. 1, str. 427.