Gassenhauer
Piano Trio n O 4 w B dur , op 11 przez L. van Beethovena , nazywany „ Gassenhauer ” trio do fortepianu , klarnetu i wiolonczelę (lub fortepianu, skrzypiec i wiolonczeli), który składa się w 1797 i opublikowane w 1798 roku i poświęcony hrabinie Marii Whilhelmine von Thun, Protektorce Beethovena w Wiedniu .
Daniel Steibelt , ówczesny wielki wirtuoz, protekcjonalnie ocenił partię fortepianową tego tria, którą uważał za zbyt łatwą. Beethoven, urażony tą uwagą, improwizowałby wtedy przed Steibeltem z takim mistrzostwem, że wirtuoz opuścił salę i odtąd nie chciał widzieć Beethovena.
Trio składa się z trzech części, a jego wykonanie trwa około 19 minut: