Turniej Wijk aan Zee

Turniej Wijk aan Zee lub turniej Tata Steel (od 2011) to utworzony w 1938 roku turniej szachowy , który odbywa się w nadmorskim kurorcie Wijk aan Zee w Holandii . Ten turniej odbywa się co roku, zwykle w styczniu.

Od 1938 do 1967 roku, z przerwą w 1945 roku, turniej odbywał się w Beverwijk ( gmina, do której należy Wijk aan Zee). Do 1999 r. Nosił nazwę Hoogovens Schaaktoernooi („Turniej Szachowy Wielkiego Pieca  ”), zanim grupa stalowa Corus sponsorowała go w latach 2000–2010. Od 2011 r. Sponsoruje go indyjska firma stalowa Tata Steel, która w 2007 r. Nabyła grupę Corus.

Od 1980 roku, z wyjątkiem roku 1993 do 1995 turniejach i edycji 2014 turnieju głównego doły 14 graczy przeciwko siebie w rundzie turnieju robin . W 2014 roku, podczas 76 -tego  wydania, przeciwstawiał dwunastu graczy. W tym turnieju wzięli udział wszyscy najlepsi gracze na świecie od 1945 roku, z wyjątkiem Bobby'ego Fischera . Mistrz świata Magnus Carlsen wygrał turniej główny siedem razy, a jego poprzednik, Viswanathan Anand , pięć razy.

Organizacja

Jednocześnie odbywa się kilka turniejów dla profesjonalnych graczy:

• turniej główny, zwany turniejem „A” (lub grupa A), zarezerwowany dla graczy światowej elity zaproszonych przez komitet organizacyjny;
• turniej „B” (lub grupa B), którego zwycięzca jest zwykle zapraszany na turniej główny w następnym roku;
• turniej „C” (do 2013 r.), który pozwolił młodym holenderskim talentom na większe doświadczenie.

W tej formule, używanej do 2013 roku, trzy turnieje są turniejami wszechstronnymi z jedną turą , gdzie każdy gracz spotyka się raz z 13 lub 11 innymi graczami. Jednocześnie kilka otwartych turniejów jest zarezerwowanych dla amatorów.

Od 2014 roku Turniej C jest usuwany, Turniej A jest również nazywany Turniejiem Tata Steel Masters , a Turniej B nazywa się Turniejem Tata Steel Challengers .

W 2018 roku po raz pierwszy odbył się mecz w szybkich częściach pomiędzy pierwszym remisem , Magnusem Carlsenem i Anish Giri.

Zwycięzcy

Od 1938 roku na liście zwycięzców znajdują się prestiżowe nazwiska:

7 zwycięstw (rekord)

• Magnus Carlsen (w latach 2008, 2010, 2013, 2015, 2016, 2018 i 2019)

5 zwycięstw

• Viswanathan Anand (w 1989, 1998, 2003, 2004 i 2006)

4 zwycięstwa

• Max Euwe (w latach 1940, 1942, 1952 i 1958),
• Lajos Portisch (w latach 1965, 1972, 1975 i 1978),
• Viktor Kortchnoï (w 1968, 1971, 1984 i 1987),
• Levon Aronian (w latach 2007, 2008, 2012 i 2014),

3 zwycięstwa

• Johannes Donner (w latach 1950, 1958 i 1963),
• Efim Geller (w 1965, 1969 i 1977),
• John Nunn (w 1982, 1990 i 1991),
• Garry Kasparov (w 1999, 2000 i 2001).

2 zwycięstwa

• Theo van Scheltinga (w 1944 i 1947 r.)
• Friðrik Ólafsson (w 1959 i 1976),
• Bent Larsen (w 1960 i 1961),
• Lew Polugaïevski (w 1966 i 1979),
• Walter Browne (w 1974 i 1980),
• Gennadi Sosonko (w 1977 i 1981),
• Jan Timman (w 1981 i 1985),
• Nigel Short (w 1986 i 1987),
• Predrag Nikolić (w 1989 i 1994),
• Valeri Salov (w 1992 i 1997 r.),
• Anatolij Karpow (w 1988 i 1993),
• Weselin Topałow (w 2006 i 2007).

Wśród graczy, którzy raz wygrali turniej, są mistrzowie świata Michaił Botwinnik , Mikhail Tal , Tigran Petrossian , Boris Spassky i Vladimir Kramnik , a także Paul Keres i Vassili Ivantchouk . W rzeczywistości z tak zwanych „klasycznych” mistrzów świata od czasów II wojny światowej brakuje tylko Wasilija Smysłowa (tylko jeden uczestnik, piąty w 1972 r.) I Bobby'ego Fischera (brak udziału).

Zwycięzcy turnieju A.

Hoogovens Beverwijk (1938 do 1967)

Rok	Zwycięzca (y)	Zwrotnica	Sekundy)	Trzeci (e)	Gracze
1938	Philip Bakker	2,5 / 3	Jilling van Dijk		4
1939	Nicolaas Cortlever	3/3	Hendrik van Steenis
1940	Max Euwe	3/3	Hendrik van Steenis	Nicolaas Cortlever
1941	Arthur Wijnans  (en) (20 lat)	2,5 / 3	Nicolaas Cortlever	Max Euwe
1942	Max Euwe	4,5 / 5	Nicolaas Cortlever	Arthur Wijnans	6
1943	Arnold van den Hoek  (en)	5,5 / 7	Wim Koomen Arthur Wijnans		8
1944	Theo van Scheltinga	5/7	Wim koomen	Nicolaas Cortlever
1945: bez turnieju
1946	Alberic O'Kelly	7/9	Gösta Stoltz	Haije Kramer	10
1947	Theo van Scheltinga	7,5 / 9	Nicolaas Cortlever	Cenek Kottnauer
1948	Lodewijk Prins	6,5 / 9	Theo van Scheltinga	Hendrik van Steenis Nicolas Rossolimo
1949	Xavier Tartakover	6,5 / 9	Paul Felix Schmidt Theo van Scheltinga
1950	Johannes Donner	7/9	Max Euwe Nicolas Rossolimo
1951	Herman Pilnik	6,5 / 9	Alberic O'Kelly	Georg Kieninger Haije Kramer
1952	Max Euwe	7,5 / 9	Alberic O'Kelly	Ludwig Rellstab Daniel Yanofsky
1953	Nicolas rossolimo	9/11	Alberic O'Kelly	Max Euwe Roman Toran Johannes Donner Haije Kramer	12
1954	Vasja Pirc Hans Bouwmeester	6/9		Lodewijk Prins	10
1955	Borislav Milić	6,5 / 9	Johannes Donner Hans Bouwmeester
1956	Gideon Stahlberg	6,5 / 9	Herman Pilnik	Roman Toran Francesco Scafarelli
1957	Aleksandar Matanovic	6,5 / 9	Gideon Stahlberg	Johannes Donner
1958	Max Euwe Johannes Donner	5,5 / 9		Hans Bouwmeester Aleksandar Matanovic Gideon Stahlberg
1959	Fridrik Olafsson	7,5 / 9	Erich Eliskases	Johannes Donner
1960	Tigran Petrossian Bent Larsen	6,5 / 9		Aleksandar Matanovic
1961	Borislav Ivkov Bent Larsen	7,5 / 9		Wolfgang Uhlmann
1962	Petar Trifunovic	6/9	Karl Robatsch Johannes Donner
1963	Johannes Donner	12/17	David Bronstein	Bruno Parma Herman Pilnik Borislav Ivkov Aleksandar Matanovic	18
1964	Paul Keres Iivo Neï	11,5 / 15		Lajos Portisch Borislav Ivkov	16
1965	Efim Geller Lajos Portisch	10,5 / 15		Milko Bobotsov
1966	Lev Polugayevsky	11,5 / 15	László Szabó	Istvan Bilek
1967	Boris Spassky	15.11	Anatolija Lutikowa	Dragoljub Ciric

Hoogovens Wijk aan Zee (1968–1999)

W 1968 roku Kortchnoy zdobył 80% punktów (12 punktów na 15), najlepszy procent zwycięzcy turniejów A od 1963 roku, który również zdobył Taimanov w 1970 roku.

Rok	Zwycięzca (y)	Zwrotnica	Sekundy)	Zwrotnica	Trzeci (e)	Zwrotnica	Gracze
1968	Viktor Kortchnoy	12/15	Vlastimil Hort Lajos Portisch Mikhail Tal	9			16
1969	Michaił Botwinnik Efim Geller	10,5 / 15			Lajos Portisch Paul Keres	10
1970	Mark Taimanov	12/15	Vlastimil Hort	10.5	Borislav Ivkov	10
1971	Viktor Kortchnoy	10/15	Svetozar Gligoric Tigran Petrossian Borislav Ivkov Fridrik Olafsson	9.5
1972	Lajos Portisch	10,5 / 15	Vlastimil Hort Arturo Pomar	9
1973	Michaił Tal	10,5 / 15	Yuri Balachov	10	Jewgienij Vasyukov	9
1974	Walter Browne	15.11	Johannes Donner	9.5	Milan Matulovic Hans-Joachim Hecht Albin Planinc	9
1975	Lajos Portisch	10,5 / 15	Vlastimil Hort	10	Jan Smejkal	9
1976	Fridrik Olafsson Ljubomir Ljubojevic	7,5 / 11			Bojan Kurajica Michaił Tal	6.5	12
1977	Efim Geller Gennadi Sosonko	8/11			Jan Timman	7.5
1978	Lajos Portisch	8/11	Viktor Kortchnoy	7.5	Ulf Andersson	6.5
1979	Lev Polugayevsky	7,5 / 11	Tony Miles Gennadi Sosonko Ulf Andersson	6.5
1980	Yasser Seirawan Walter Browne	10/13			Viktor Kortchnoy	8.5	14
Dziewiętnaście osiemdziesiąt jeden	Gennadi Sosonko Jan Timman	8			Mark Taimanov Jewgienij Svechnikov	7
1982	John Nunn Yuri Balachov	8.5			Vlastimil Hort John van der Wiel	7.5
1983	Ulf Andersson	9	Zoltan Ribli	8.5	Vlastimil Hort Walter Browne	8
1984	Viktor Kortchnoy Aleksandr Beliavski	10			Predrag Nikolić	7.5
1985	Jan Timman	9	John Nunn Aleksandr Beliavski	8
1986	Nigel Short	9.5	John van der Wiel Ljubomir Ljubojević Predrag Nikolić	8
1987	Viktor Kortchnoï Nigel Short	9,5 / 13			Ulf Andersson	8
1988	Anatolija Karpowa	9/13	Ulf Andersson	8,5 / 13	Simen Agdestein Kiril Georgiev	7.5
1989	Gyula Sax Zoltán Ribli Predrag Nikolić Viswanathan Anand (19 lat)	7,5 / 13
1990	John nunn	8/13	Lajos Portisch Ulf Andersson	7.5
1991	John nunn	8,5 / 13	Michael Adams Aleksandr Chernine Aleksandr Khalifman Curt Hansen	8
1992	Boris Guelfand Valeri Salov	8,5 / 13			Viktor Kortchnoï Robert Hübner	7.5
1993	Anatolija Karpowa		Miguel Illescas (finalista)		Lembit Oll Valeri Salov (półfinalista)		24 (turniej ko)
1994	Predrag Nikolić	7/9	Siergiej Tiviakov	5,5 / 9	Péter Lékó Curt Hansen Jeroen Piket	5/9	10
1995	Aleksey Dreev		Evgueni Bareïev (finalista)		Yasser Seirawan Sergei Tiviakov (półfinalista)		32 (turniej ko)
1996	Wasilij Ivantchouk	9/13	Viswanathan Anand	8	Weselin Topałow	7.5	14
1997	Valery Salov	8,5 / 13	Jeroen Piket Alexander Onischuk Ivan Sokolov	8
1998	Vladimir Kramnik Viswanathan Anand	8,5 / 13			Michael Adams Aleksey Shirov Jan Timman	7.5
1999	Garry Kasparov	10/13	Viswanathan Anand	9.5	Vladimir Kramnik	8

Turniej Corusa (2000-2010)

Od 2000 roku (z wyjątkiem 2014 roku) w turnieju wzięło udział 14 uczestników.

Rok	Zwycięzca (y)	Punkty (/ 13)	Sekundy)	Zwrotnica	Trzeci (e)	Zwrotnica
2000	Garry Kasparov	9.5	Viswanathan Anand Vladimir Kramnik Péter Lékó	8
2001	Garry Kasparov	9	Viswanathan Anand	8.5	Wasilij Ivantchouk Vladimir Kramnik	8
2002	Jewgienij Bareev	9	Aleksandr Grishchouk	8.5	Michael Adams Aleksandr Morozevich	8
2003	Viswanathan Anand	8.5	Judit Polgar	8	Jewgienij Bareev	7.5
2004	Viswanathan Anand	8.5	Michael Adams Péter Lékó	8
2005	Péter Lékó	8.5	Viswanathan Anand	8	Weselin Topałow	7.5
2006	Weselin Topałow Wiśwanatan Anand	9			Vassili Ivantchouk Michael Adams	7.5
2007	Levon Aronian , Veselin Topalov Teimour Radjabov (19)	8.5
2008	Magnus Carlsen (17) Levon Aronian	8			Teimour Rajavov Viswanathan Anand	7.5
2009	Sergei Kariakine (19 lat)	8	Levon Aronian Sergei Movsessian Teimour Radjabov	7.5
2010	Magnus Carlsen	8.5	Vladimir Kramnik Aleksey Shirov	8

Turniej Tata Steel Masters (od 2011)

W 2014 roku w turnieju głównym uczestniczyło tylko dwunastu uczestników, a nowego mistrza świata Magnusa Carlsena nie było (Carlsen brał udział we wszystkich pozostałych edycjach turnieju głównego od 2007 roku). W 2014 i 2015 r. Dwie rundy turnieju odbywają się w dwóch różnych miastach Wijk aan Zee (Amsterdam i Eindhoven w 2014 r .; Rotterdam i Haga w 2015 r.).

Rok	Zwycięzca	Zwrotnica	Sekundy)	Zwrotnica	Trzeci (e)	Zwrotnica	Gracze
2011	Hikaru Nakamura	9/13	Viswanathan Anand	8.5	Magnus Carlsen Levon Aronian	8	14
2012	Levon Aronian	9	Magnus Carlsen Teimour Radjabov Fabiano Caruana	8
2013	Magnus Carlsen	10/13	Levon Aronian	8.5	Viswanathan Anand Sergei Kariakine	8
2014	Levon Aronian	8/11	Anish Giri Sergei Kariakin	6.5			12
2015	Magnus Carlsen	9/13	Maxime Vachier-Lagrave Anish Giri Wesley So Ding Liren	8.5			14
2016	Magnus Carlsen	9	Fabiano Caruana Ding Liren	8
2017	Wesley tak	9	Magnus Carlsen	8	Wei Yi Baskaran Adhiban Levon Aronian	7.5
2018	Magnus Carlsen (po dogrywce)	9	Anish Giri	9	Vladimir Kramnik Shakhriyar Mamedyarov	8.5
2019	Magnus Carlsen	9	Anish Giri	8.5	Ding Liren Viswanathan Anand Ian Nepomniachtchi	7.5
2020	Fabiano Caruana	10	Magnus Carlsen	8	Wesley tak	7.5
2021	Jorden van Foreest (po dogrywce )	8.5	Anish Giri	8.5	Andreï Essipenko Fabiano Caruana Alireza Firouzja	8

Zwycięzcy turnieju B (turniej Challengers )

Kilku graczy wygrało Turniej B i Turniej A: Donner, Andersson, Timman, Ribli, Dreïev, Kariakine i Carlsen.

Friso Nijboer trzykrotnie wygrał turniej B (w 1989, 1994 i 1997). Ernö Gereben, Theodor Ghitescu, Bojan Kurajica, Gert Ligterink, Sergei Tiviakov i Alexander Onischuk wygrali go dwukrotnie.

Hoogovens Beverwijk

• 1947 (grupa 2): zwycięstwo G. Kroone
• 1948 (mały turniej): zwycięstwo P. Seebalda przed G. Kroone
• 1949 (grupa 2): zwycięstwo J. Donnera
• 1951 (turniej Rezerwy A1): zwycięstwo Van Oosterwijk Bruyn i LImbos
• 1952 (turniej Rezerw 1): zwycięstwo Gumprich
• 1953 (sekcja 2): zwycięstwo Donka i Klaegera
• 1955 (mały turniej): zwycięstwo A. Bozica
• 1956 (mały turniej A): zwycięstwo Diemera
• 1957 (turniej Rezerw 1A): zwycięstwo Beijf przed Schneiders, Durao i Diemerem
• 1958 (mały turniej): zwycięstwo A. Fuderera przed M. Czerniakiem
• 1959 (turniej Rezerw 1A): zwycięstwo Gerebena przed Perezem Perezem
• 1960 (mały turniej): zwycięstwo Gerebena przed Sandorem i L. Rellstabem

Hoogovens Beverwijk, turniej mistrzów

• 1961: zwycięstwo Kottnauera (9/9) przed R. Wade (5/9)
• 1962: zwycięstwo B. Parmy przed Scafarellim
• 1963: zwycięstwo Zuidemana i Dunkelbluma
• 1964: zwycięstwo Lehmanna przed Fleschem
• 1965: Zwycięstwo Van Geeta przed Karaklajiciem, I. Balachovem , Fleschem i Gerebenem
• 1966: zwycięstwo Ghitescu przed Ostojiciem , H. Ree i H. Westerinenem
• 1967: zwycięstwo Karaklajicia przed Ostojiciem

Hoogovens Wijk aan Zee, turniej mistrzów

• 1968: zwycięstwo Dody (Polska), Meliny i Ostojić
• 1969: zwycięstwo Kurajicy i Westerinen przed Honfi
• 1970: zwycięstwo Anderssona i G. Forintosa przed Honfi i A. Mediną
• 1971: zwycięstwo Timmana przed Adorjanem i Hartochem
• 1972: zwycięstwo Enklaara i Ribli przed H. Hechtem
• 1973: zwycięstwo Quinterosa i Ghitescu przed Geruselem i Hechtem
• 1974: zwycięstwo Kurajicy przed L. Popovem
• 1975: zwycięstwo M. Dvoretski przed W. Schmidtem i Ciocalteą
• 1976: zwycięstwo Bellina i J. Nikolaca przed Ligterinkiem
• 1977: zwycięstwo Koupreitchika przed van der Sterrenem i Christiansenem
• 1978 (turniej czworokątny): H. Bouwmeester
• 1979 (turniej czworokątny): Van Wijgerden
• 1980 (turniej czworokątny): Van Wijgerden

Hoogovens Wijk aan Zee B.

• 1981: zwycięstwo Ligterinka przed Van der Wielem
• 1982: zwycięstwo Scheerena i Kindermanna przed Van der Sterrenem
• 1983: zwycięstwo Ligterinka przed Kuijfem
• 1984: zwycięstwo Kirila Georgieva przed Langewegiem i Hartochem
• 1985: Ferenc Portisch wygrywa przed Rogersem i Hodgsonem
• 1986: zwycięstwo Hulaka przed Piketem
• 1987: zwycięstwo Farago, Gaprindashvili i Winants
• 1988: zwycięstwo Tsechkovskiego przed Fedorowiczem i Nijboerem
• 1989: zwycięstwo Dokhoïana i Nijboera przed Fedorowiczem i Kuijfem
• 1990: zwycięstwo Fedorowicza przed Hellersem , J. Polgarem i Winantsem
• 1991: Romero wygrywa przed Nijboerem i Cifuentes
• 1992: zwycięstwo Toukmakova przed Wolffem i Nijboerem
• 1993 (open): zwycięstwo Salova przed Lobronem, Piketem, Toukmakovem, Kortchnoï i Van der Wielem. Toukmakov jest pierwszy, jeśli liczy się tylko liczbę punktów zdobytych w open w dwunastu rundach (8/12).
• 1994: zwycięstwo Larsa Bo Hansena i Nijboera
• 1995 (open): zwycięstwo Tiviakova (9,5 / 12) przed I. Sokołowem
• 1996: zwycięstwo Onischuka przed Bolonią
• 1997: zwycięstwo Nijboera i Van der Sterren przed Cifuentes i Bacrot (14 lat)
• 1998: zwycięstwo Reinderman i Qosimjonov
• 1999: zwycięstwo Lputiana przed Leitao

Turniej Corus B.

• 2000: zwycięstwo Tiviakova, Onischuka i Avroukha
• 2001: zwycięstwo M. Gourevitcha przed Radjabovem
• 2002: zwycięstwo M. Krasenkowa przed Nijboerem i I. Sokolovem
• 2003: zwycięstwo Zhanga Zhonga przed Stellwagenem i Naïditschem
• 2004: zwycięstwo Bruzona przed Dominguezem i Fressinetem
• 2005: zwycięstwo Kariakine (15) przed Smeets i Mamediarow
• 2006: zwycięstwo Motyliova i Carlsena (15 lat, drugie miejsce w tie breaku) przed Almasim
• 2007: zwycięstwo Eljanowa przed Sargissianem, Bu Xiangzhi , Yakovenko i Vachier-Lagrave
• 2008: zwycięstwo Movsessian przed Shortem i Bacrotem
• 2009: zwycięstwo Caruany przed Shortem, Motyliovem i Qosimjonovem
• 2010: zwycięstwo Giriego przed Naiditschem i Ni Hua

Turniej Tata Steel B.

• 2011: zwycięstwo McShane'a i Navary przed Efimenko
• 2012: Zwycięstwo Harikhrishny przed Motyliovem i Bruzonem
• 2013: zwycięstwo Naiditscha i Rapport (16 lat) przed Smeetsem i Movsessianem

Turniej Tata Steel Challengers

• 2014: zwycięstwo Šaricia przed Timmanem i Jobavą
• 2015: zwycięstwo Wei Yi (15 lat) przed Navarą, S. Shanklandem i R. Van Kampenem
• 2016: zwycięstwo B. Adhibana , E. Safarli i A. Dreïeva
• 2017: zwycięstwo G. Jonesa i M. Raggera przed J. Xiongiem
• 2018: zwycięstwo Vidit Santosh Gujrathi wyprzedza A. Korobov
• 2019: zwycięstwo Kawaliowa przed Gledurą , Essipenko i Czigajewem
• 2020: zwycięstwo Antóna Guijarro przed Abdusattorovem , L'Ami i Eljanovem
• 2021: brak turnieju

Zwycięzcy turnieju C lub grupy rezerwowej (od 2000 do 2013)

otwarta rezerwa

• 2000: Manuel Bosboom
• 2001: Viktorija Čmilytė

Grupa C

• 2002: Ian Rogers
• 2003: Eric Lobron
• 2004: Magnus Carlsen (13 lat)
• 2005: Vladimir Georgiev
• 2006: Suat Atalik
• 2007: Michał Krasenkow
• 2008: Fabiano Caruana
• 2009: Wesley So
• 2010: Li Chao
• 2011: Daniele Vocaturo
• 2012: Maksim Tourov
• 2013: Sabino Brunello

Wydarzenia od 1999 roku

Ważne wydarzenia

• Edycja 1999 to zwycięstwo Garry'ego Kasparowa w jego pierwszym udziale w turnieju. Zaczął turniej od siedmiu zwycięstw, zanim został pokonany przez Ivana Sokolova . Była to jedyna porażka Kasparowa w międzynarodowym turnieju (w normalnym tempie) w latach 1998-2002. Podczas tego turnieju Kasparow wygrał w szczególności z Weselinem Topałowem dzięki kombinacji, która obiegła świat. Gra zajęła najlepszą część N O  74 The Chess Informant ( Šahovski Informatort ).
• W 2001 roku, w którym uczestniczyło dziewięciu z dziesięciu najlepszych graczy świata, Garry Kasparov wygrał turniej po raz trzeci z rzędu.
• W 2004 roku Viswanathan Anand , ponownie z wynikiem 8,5 / 13, zajął pierwsze miejsce po raz czwarty w swojej karierze, wyprzedzając Petera Lékó i Michaela Adamsa (8/13). W tym samym roku młody cudowny Norweg Magnus Carlsen (13) wygrał turniej C.
• W 2005 roku turniej B wygrał Siergiej Kariakine (15).
• W 2006 roku turniej wygrał po raz piąty przez Anand (rekord liczby zwycięstw), związany z Veselin Topałowa, natomiast Carlsen, 15, skończy przywiązany do pierwszej w turnieju B (drugi w tie-breaker po Alexandre Motylev ) .
• W 2007 roku Weselin Topałow pokonał dwójkę, ponownie wygrywając turniej, remisując z Levonem Aronianem i Teimourem Radjabovem , którzy w wieku 19 lat został drugim najmłodszym zwycięzcą w historii turnieju (Anand wygrał turniej w wieku dziewiętnastu lat i miesiąc w 1989 r.). Carlsen, mając 16 lat, zajął ostatnie miejsce w turnieju A.
• Rekord Ananda (19 lat i jeden miesiąc) został pobity w 2008 roku przez Magnusa Carlsena, który zajął pierwsze miejsce w turnieju A w wieku 17 lat, remisując z Levonem Aronianem, który wygrał drugie z rzędu zwycięstwo.

Incydent między Shortem a Czeparinowem (2008)

W 2008 roku turniej B upłynął pod znakiem incydentu między Nigelem Shortem a Ivanem Czeparinowem . Czeparinow wcześniej asystował Bułgarowi Weselinowi Topałowowi na Mistrzostwach Świata w Szachach 2006, gdzie Rosjanin Władimir Kramnik , ostatecznie zwycięzca, został oskarżony przez obóz Topałowa o oszustwo, ponieważ zbyt często chodził do toalety. Short następnie skrytykował Topałowa, a nawet argumentował, że w przeszłości mógł się oszukiwać.

Podczas gdy Nigel Short i Ivan Cheparinov muszą grać przeciwko sobie w rundzie 8, Short dwukrotnie zwraca się do swojego przeciwnika o tradycyjny uścisk dłoni we wczesnej fazie gry. Czeparinow, ignorując dwie wyciągnięte ręce, Short skarży się sędziemu, twierdząc, że wygrywa. Arbiter przyznaje zwycięstwo przepadkiem, co wydaje się być regułą FIDE . Ale Iwan Czeparinow odwołał się, argumentując, że aby w pełni przestrzegać tej zasady, sędzia powinien najpierw poprosić Czeparinowa, aby uścisnął dłoń przeciwnikowi i tylko gdyby ponownie odmówił, można było ogłosić przepadek. Komitet odwoławczy turnieju (w skład którego wchodził Vladimir Kramnik), wymusi rozegranie meczu następnego dnia, który wygrał Nigel Short.

Następnego dnia Vladimir Kramnik gra z Weselinem Topałowem; obaj gracze, kłócąc się od mistrzostw świata, ostrożnie unikają podania ręki, ale nie powoduje to żadnego incydentu, ponieważ odmowa jest wzajemna i nie stanowi podstawy do reklamacji.

Uwagi i odniesienia

1. Coruschess.com
2. Tatasteelchess.com
3. (w) "  76. edycja Turnieju Szachowego Tata Steel trwa od 10 do 26 stycznia 2014. Najlepsi gracze będą rywalizować w dwóch grupach (wcześniej było ich trzech). Struktura turniejów amatorskich pozostaje niezmieniona.  " , "  Tata Steel 2014: dwie grupy z dwunastoma graczami  " , Chessbase .com , 10 października 2013.
4. (w) Tata Steel Preview , artykuł na stronie ChessBase.
5. Hoogovens 55th - Wijk aan Zee (1993) na zanchess.wordpress.com.
6. Hoogovens 55th Open - Wijk aan Zee (1993) Swiss Crosstable na zanchess.wordpress.com.
7. (w) Część Chessgames.com (dostęp 27 stycznia 2020).
8. Najlepsze z najlepszych, 1000 , Sahoovski Informator, Belgrad, 2008.
9. Jean-Pierre Mercier, "  " Toiletgate "to przypadek, że trąci cierpienia (sic!)  " , Na echecs.blogs. Wyzwolenie .fr ,14 lutego 2007.
10. (w) Dylan Loeb McClain, „  To stracić z powodu odmowy podania ręki?  " , Gambit, Blog szachowy The New York Times ,21 stycznia 2008
11. (en) „  Wijk R08: Czeparinow przepada po uścisku dłoni, odwołaniu  ” , na Chessbase .com ,21 stycznia 2008.
12. (i) "  Uściski dłoni z diabła  " na shazgood.wordpress.com ,23 stycznia 2008.

Zobacz też

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona  : wyniki, rozgrywki i statystyki zawodników wszystkich turniejów od 1939 roku. Zobacz także historię turnieju na tej samej stronie (wgląd na15 stycznia 2016 r) .