Toulourenc

Toulourenc
Rysunek
Dolina Toulourenc.
Menu.
Kurs Toulourenc ( interaktywna mapa dorzecza Ouvèze )
Charakterystyka
Długość 32  km
Basen 170  km 2
Umywalka zbiorcza Rhône
Przepływ średni 1,30  m 3 / s (wioska Veaux w Malaucène )
Numer Strahlera 2
Dieta ulewny typu południowego
Zajęcia
Źródło źródło
Lokalizacja Aulan
· Informacje kontaktowe 44 ° 14 ′ 10 ″ N, 5 ° 24 ′ 27 ″ E
Zbieg Ouvèze
Lokalizacja Entrechaux
· Informacje kontaktowe 44 ° 14 ′ 20 ″ N, 5 ° 09 ′ 06 ″ E
Geografia
Kraje skrzyżowane Francja
Działy Drome , Vaucluse
Regiony skrzyżowane Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże , Owernia-Rodan-Alpy
Źródła  : SANDRE : „  V6030500  ” , Géoportail , Banque Hydro

Toulourenc , ulewny rzeki od strony północnej Mont Ventoux , ma swoje źródło w dolnej części Château d'Aulan w Drome. Najpierw kieruje się na południe, mijając w pobliżu Montbrun-les-Bains i Reilhanette (Drôme). Następnie kieruje się na zachód wzdłuż Ventoux, przechodzi przez Vaucluse przez Savoillans , Brantes , Saint-Léger-du-Ventoux i wpada do Ouvèze w mieście Entrechaux . Pod koniec swojego biegu tworzy granicę departamentalną między Drôme i Vaucluse .

Geografia

32 km długości i wijąc się wzdłuż dolin schodzących z góry, wykopał głębokie wąwozy w skale swojego dna, w górę iw dół od wioski Veaux, czasami sięgając 100 metrów. Dolny wąwóz zwany „ Estrechon ” (ze względu na swą wąskość) nie przekracza miejscami 1,50 m szerokości i ma długość 3 km, od Notre-Dame-des-Anges do Veaux. Powyżej wioski, po kolejnym Estrechon , bloki zawalenia służą jako koryto rzeki, a wąwozy ciągną się aż do Saint-Léger-du-Ventoux .

Gminy i kantony przecinały się

Departament Drôme

Aulan (źródło) , Reilhanette , Montbrun-les-Bains , Plaisians , Mollans-sur-Ouvèze , Le Poet-en-Percip .

Departament Vaucluse

Entrechaux , Malaucène , Saint-Léger-du-Ventoux , Savoillan , Brantes , Faucon (ujście rzeki Ouvèze ).

Geologia

W korytarzu uskokowym oddzielającym masywy Ventoux i Lure des Baronnies (dorzecze wokontyjskie) dolina Toulourenc była siedzibą dolnego aptytu, a następnie środkowo-górnego albu znaczących ruchów tektonicznych.

W okresie albu, demontażu skarp uskokowych w wapieniach barremo-bedulskich, towarzyszy tworzenie zlepieńców i olistoli. To odkształcenie ma miejsce w warunkach przeciągnięcia ściskającego.

Jednocześnie silne wypiętrzenie, odzwierciedlone przez szczelinę mezokredową, jest ograniczone pod kątem platformy na NW. Otwarcie rowów w platformie przez zestaw uskoków sprzyjało albskim piaszczystym strumieniom, pochodzącym z bardziej południowych regionów.

Hydrografia

Font de Martin

To źródło o natężeniu przepływu od 30 do 100  l / s wypływa z prawego brzegu potoku, między Saint-Léger-du-Ventoux i Brantes . Latem stanowi jedyny znaczący udział wody w Toulourenc. Jego pochodzenie znajduje się w przepuszczalnych wapiennych kieszeniach Ventoux, które przechowują opady atmosferyczne na północnym zboczu. Hydrolodzy uważają, że wkład ze wschodniej flanki góry Bluye jest całkiem możliwy.

Matka Boża Anielska

To źródło, położone na lewym brzegu doliny Toulourenc, wyłania się z galerii, która tonie pod górą Rissas. Jego przepływ, który waha się od 40 do 100 l / s, jest uzupełniany przez wkłady z innych małych źródeł, które wytryskują kilka metrów od tego odrodzenia. System ten jest zasilany na południu przez infiltrację atmosferyczną z góry Rissas, na południowy wschód przez szczyt Płyty oraz przez północne i północno-zachodnie zbocza góry Bluye.

Dopływy

Toulourenc ma dwadzieścia dziewięć wymienionych dopływów, w tym:

(Odnośniki w nawiasach odpowiadają numerom ich plików na stronie internetowej SANDRE ).

Ranking Strahler wynosi dwa.

Hydrologia

Nurt rzeki jest typu południowego pluwialnego .

Toulourenc w Malaucène

Od 1969 r. W Malaucène w wiosce Veaux powstała stacja. Moduł jest w normalnym okresie 1,30 m 3 / S. Ten rodzaj przepływu charakteryzuje reżim potoków w klimacie śródziemnomorskim.

Średni miesięczny
przepływ (wm 3 / s) Stacja hydrologiczna: V6035010 - Le Toulourenc w Malaucène (Veaux) dla zlewiska o powierzchni 150  km 2 na wysokości 311 m
(08-03-2015 - dane obliczone na przestrzeni 47 lat) Źródło: Banque Hydro - MEDDE

Niska lub niska woda

Przy niskiej wodzie , to znaczy przy niskiej wodzie, VCN3 , czyli minimalny przepływ cieku, rejestrowany przez trzy kolejne dni w miesiącu, w przypadku pięcioletniego okresu suchego ustala się na 0,081 m 3 / s, co jest niski.

Powodzie

Podczas powodzi, maksymalna dzienna przepływu 57,7 m 3 / S obserwowano The7 stycznia 1994z chwilowymi pikami dochodzącymi do 81 m 3 / s,2 grudnia 200317:04, a dla chwilowej maksymalnej wysokości 204  cm to samogrudzień 2003.

QIX 10 64 m 3 / s, QIX 20 wynosi 75 m 3 / s, a QIX 50 to 90 m 3 / S.

QIX 2 wynosi 35 m 3 / s, a Qix 5 53 m 3 / s.

Łopatka wodna i przepływ właściwy

Poziom wody płynącej w tej części zlewni rzeki wynosi 274 mm rocznie i jest nieco niższy od średniej we Francji. Specyficzny strumień stosunek (QSP) osiągnie 8,7 litra na sekundę na metr kwadratowy następującej zbiorniku.

Historia

Etymologia

Pomimo legendy etymologia Toulourenca nie ma nic wspólnego z jego zmiennym natężeniem przepływu, co doprowadziłoby do tego, że nazwano go „toul or renc”, czyli „wszystko albo nic”. Charles Rostaing podkreśla, że ​​podobnie jak Toulon , ten hydronim jest powiązany z bogiem wody prélatine „  Tolo  ”, który występuje w Le Tholonet i Le Thoronet oraz w prowansalskim „  nić  ” / Turu / (źródło).

Druga część składa się z dwóch przyrostków -r -enco , drugi to żeński „używany początkowo do nazwania mieszkańców danego miejsca”. Jest rzadko używany w toponimii, ale znamy Lalbenque , z przyrostkiem -incum (enco), który jest interpretowany jako „ten, który żyje na wzgórzu”, oraz baumolenco , określający „ mieszkańca jaskini”. Dlatego toulourenco oznacza mieszkańca (boskość) schrystianizowanego źródła z Matką Bożą Anielską .

Linki zewnętrzne

Dokumentacja urzędowa  :

Bibliografia

Zobacz też

Uwagi i odniesienia

Uwagi

  1. Z wadami sinistralnymi NE - SW i składową prawą w wypadku w Toulourenc
  2. Lower Aptian pro parte do Lower Albian
  3. około 6% modułu przy 1,30 m3 / s
  4. Analogię dokonano z pobliskim źródłem Groseau Vaucluse, poświęconym nimfom Griselid .

Bibliografia

  1. sandre , "  Fiche cours d'eau - Le Toulourenc (V6030500)  " (dostępne 4 kwietnia 2015 )
  2. Banque Hydro - MEDDE , „  Synthèse de la Banque Hydro - Le Toulourenc à Malaucène (Veaux) (V6035010)  ” (dostęp: 4 kwietnia 2015 )
  3. Géoportail - IGN , „  Géoportail  ” (dostęp: 4 kwietnia 2015 )
  4. C. Montenat i in., The tectonic crash of Toulourenc , CR Geoscience 336, 2004
  5. Georges Truc, op. cit. , s.  27 .
  6. Arkusze natężenia przepływu Toulourenc w wiosce Vaux (Malaucène)
  7. Fałszywa etymologia Toulourenca
  8. Charles Rostaing , Esej o toponimii Prowansji: (od początków do najazdów barbarzyńców) , Marsylia, Laffitte Reprint,1994, 480  pkt. ( ISBN  978-2-734-80676-9 , OCLC  263612064 ) , str.  262-265.
  9. Bénédicte i Jean-Jacques Fénié , Toponymie provençale , Éditions Sud Ouest, coll.  „Uniwersytet Południowo-Zachodni”,2002, 128  str. ( ISBN  978-2-87901-442-5 ) , str.  36.
  10. Philippe Blanchet , Mały słownik miejsc Prowansji , Montfaucon, Współczesna księgarnia,2003, 109  str. ( ISBN  978-2-905-40522-7 , OCLC  56766083 ) , str.  15
  11. Albert Dauzat i Charles Rostaing, Słownik etymologiczny nazw miejscowości we Francji , Éd. Larousse, Paryż, 1963, s.  1676 .
  12. Philippe Blanchet, op. cit. , s.  44 .