Tlalticpac

Tlalticpac (w języku nahuatl  : tlalticpac „na ziemi”; tlalli , „ziemia”; ca , „miejsce”; icpac , na / powyżej) to poziomy region wszechświata w kosmogonii Azteków . Jest to przestrzeń w kształcie kwadratu otoczona ateotl , „boską wodą” (w języku nahuatl  : atl „woda”; teotl , „bóg”), która wznosi się wokół swego obwodu w wielkim murze, który łączy się z niebem. Jest zorientowany przez cztery punkty kardynalne lub cztery wiatry i siły, które z nich emanują i jest wspierany przez oś w środku, gdzie te siły się zbiegają.

Mitologia Azteków

W mitologii Azteków Tlalticpac jest efemerycznym i zmieniającym się światem, który bogowie ozdabiają swoim „stworzeniem” i „cofnięciem”. Nic nie jest tam wieczne. W swojej filozoficznej koncepcji nahuas jest równoważna poziomowi zjawisk w sensie tego, co się pojawia, a co nie jest stworzone przez siebie, tego, co jest przemijające i musi się skończyć. To miejsce pracy i cierpienia.

• Wschód jest oznaczony kolorem czerwonym i jest „Stroną Świtu” ( Tlapcopa ), ponieważ to na wschodzie pojawia się Słońce. Na jej czele stoi Xipe Totec , „władca ze skóry”, bóg przyrody, rolnictwa, złota i odrodzenia.
• Zachód jest reprezentowany przez kolor biały i jest „Stroną Upadku” ( Tamoanchan ), gdzie znika Słońce. Quetzacoatl , „upierzony wąż”, bóg światła i wiatru, ziemi i oceanów.
• Jeśli chodzi o Południe , to był on symbolizowany przez kolor niebieski i był „Stroną Cierni” ( Huitzlampa ). Na jej czele stoi Huitzilopochtli , „lewy koliber”, bóg wojny.
• Północ została przywołana przez kolor czarny i jako „Side of the Night” ( Mictlampa ). Na jej czele stoi Tezcatlipoca , „dymiące lustro”, bóg sądu, nocy, czarów i ziemi.

Środek, „pępek ziemi” (Tlalxicco), jest strzeżony przez Xiuhtecuhtli , boga ognia, punkt zjednoczenia ziemi i nieba, czterech kierunków świata, między światem górnym i dolnym, między wody niebieskie i wiatry. W ten sposób ludzkie ciało pasuje do kosmosu i jest jednym z pięciu elementów, obok powietrza , ziemi , ognia i wody .

Bibliografia

• Mireille Simoni, Encyclopædia Universalis , t.  3, Paryż, Encyclopædia Universalis,2002( ISBN  2-85229-550-4 ) , „Aztecs”.
• Jacques Soustelle, Les Aztèques , Paryż, Presses Universitaires de France, wyd.  "Co ja wiem? ",2011( 1 st  ed. 1970), 127  , str. ( ISBN  978-2-13-058644-9 ).
• Jacques Soustelle, L'Univers des Aztèques , Paryż, Hermann , wyd .  " Wiedzieć ",1979, 170  str. ( ISBN  2-7056-5901-3 ).

Uwagi i odniesienia

1. (es) Fernández, Adela. , Dioses prehispánicos de México: mitos y deidades del panteón náhuatl , Panorama Editorial,1992( ISBN  968-38-0306-7 i 9789683803061 , OCLC  28801551 , czytaj online )