Thomas-Juste Poullard

Thomas-Juste Poullard
Biografia
Narodziny 1 st Wrzesień 1754
Dieppe ( Francja )
Śmierć 9 marca 1833
Paryż
Biskup Kościoła katolickiego
Ostatni tytuł lub funkcja Biskup z Autun
Biskup z Autun
14 czerwca 1801 - 15 lipca 1801
Poprzedni Jean-Louis Drops Gabriel Francois Moreau następujący
Inne funkcje
Funkcja religijna
Biskup konstytucyjny Autun od czerwca 1801 do lipca 1801
Ozdoby zewnętrzne Bishops.svgHerb do draw.svg
(en) Uwaga na www.catholic-hierarchy.org

Thomas-Juste Poullard , urodzony w Dieppe , departament Seine-Maritime, zmarł w Paryżu , parafia Saint-Ambroise de Popincourt,9 marca 1833, był biskupem konstytucyjnym .

Biografia

Z Dieppe przybył do Paryża w 1772 roku i wstąpił do Séminaire des XXXIII. Biografia życia , mówi, że był proboszczem w diecezji Lisieux, a mimo to poszedł karierę ambony w Paryżu aż do czasów rewolucji.

Wśród duchownych św. Rocha jest ksiądz Abbé Poullard, który złożył przysięgę w 1791 r. Na liście zaznaczono, że nie ma urzędu. Został wikariuszem biskupim departamentu Orne. W protokole z Konwencji znajdujemy w dniu 27 Brumaire II roku, nazwanego Soullarda, wikariusza biskupiego Orne, który adiutował? Czy nie byłby to Poullard: podobieństwo nazw jest niepokojące przy tej samej funkcji?

Po powrocie do Paryża, po La Terreur , pozostał związany z kościołem konstytucyjnym i został proboszczem w Aubervilliers około 1794 r., A także uczestniczył w Radzie w 1797 r. Jako zastępca z Haute-Marne . Uważa się, że brał udział w akcjach zwanych prezbiterium paryskim .

W 1800 roku opublikował Przemówienie kilku konstytucyjnych księży diecezji paryskiej do innych księży, wikariuszy i księży konstytucyjnych Francji. To pismo datowane24 stycznia 1800jest podpisany Poulard, Moulin & Guillaume Mauviel .

Na krótko przed podpisaniem konkordatu został biskupem Autun, przez obywatela Claude François Marie Primat , biskupa metropolity Lyonu w pierwszych dniachStyczeń 1801Zgodnie z art. 34 ust. 1 ponownie dekret o wyborach do Rady Narodowej w 1797 r., Który odnosi się do podobnego biskupa metropolity elekcyjnego, jeśli przeszkadza w zebraniu się zgromadzeń wyborczych.

Udał się do Chalon-sur-Saône i tam zwołał synod. Zostało to potwierdzone, jak mówią Annales des constitutionnels, swego rodzaju nowymi elekcjami i zostało wyświęcone w Lyonie dnia14 czerwca 1801jako biskup departamentu Saône-et-Loire. Plik22 kwietnia 1801, synod diecezji Saône-et-Loire, wybiera obywatela Regnarda, proboszcza Saisy , aby towarzyszył Poullardowi w radzie metropolitalnej Lyonu, która rozpoczęła się w dniu26 kwietnia 1801

Brał udział w tak zwanej Radzie Narodowej w 1801 r. I zrezygnował, gdy wystąpiono o to miesiąc po konkordacie, uzyskując w konsekwencji emeryturę przyznaną wszystkim biskupom konstytucyjnym.

Od tego czasu mieszka w Paryżu i nie mówił o nim w czasach Cesarstwa ani Restauracji. Następnie przekazał wszystkie rozkazy człowiekowi o imieniu Thomas Brunet , z których dwa były przed rewolucją 1830 r. Sługa biskupa otrzymał za to pewną sumę pieniędzy. Sieur Alexandre Pointel został wyświęcony tego samego dnia co Brunet i najwyraźniej przeciwko finansom, a także de Touraine. W 1831 roku, w kaplicy Ferdynanda François Châtel , rue de La Sourdière , w przeddzień męki, on powierza sub-diakonat i diakonatu dwóch młody Ludwik Napoleon Auzou który stałby się proboszcz Clichy-la-Garenne i Blachère, który wyświęcił kapłanów po ceremonii Saintes-Oils, w Niedzielę Palmową. Odmówił święceń biskupich w Châtel i nie przekazywał młodym opatom listów kapłańskich. Nielegalne święcenia, którymi zajmowała się władza. Po wyznaniu, poprosił, aby nie odebrać mu emerytury. Jego list jest zgłaszane w Znajomych Religii n o  1837

Nie uczestniczył w pogrzebie księdza Henri Grégoire'a w 1831 roku, który, jak mówi się, gardził nim. Od 1832 roku jego zdrowie zaczęło się pogarszać, proboszcz pan Jacolet, proboszcz z Saint-Ambroise, dwukrotnie odwiedzał jego dom i nie został przyjęty. Od tego czasu wielcy wikariusze zrobili ten sam krok bez większych sukcesów. Aby się dłużej nie przejmować, napisał do proboszcza swojej parafii, że chce umrzeć zgodnie z konstytucją i że nie da się od niego więcej niż od Grégoire'a lub Claude'a Debertiera (1750-1831), i że przyjął dyspozycję śmierci biskupiej . Jego intencje zostały uszanowane co do joty: zaprowadzono go bezpośrednio na cmentarz bez najmniejszej modlitwy, na trumnie nic nie wskazywało ani biskupa, ani księdza; niewiele osób podążało za konwojem.

Funkcje

Pisma

Uwagi i odniesienia

  1. Historia przysięgi w Paryżu , 1791, za-8 °, s.  188 .
  2. Nowe archiwa, statystyki, historia i literatura Departamentu Rodanu , t.II, s.  187 i nast., Lyon-Paryż, 1832.
  3. Tabela konstytucyjnych biskupów Francji od 1791 do 1801 , strona 53, w Paryżu, 1827 w Méquignon-Havard, księgarz-wydawca, 10 rue des Saints-Pères
  4. Przyjaciel mnie? N O  1731 t.LXVI
  5. Zgodnie z biografią żywych

Załączniki

Bibliografia

Powiązany artykuł

Linki zewnętrzne