Thiébaut II z Baru
| Thiébaut II z Baru | |
 Thiébaut II z Baru. | |
| Tytuł | |
|---|---|
| Hrabia Bar | |
| 13 listopada 1239 - Październik 1291 ( 51 lat, 10 miesięcy i 21 dni ) |
|
| Poprzednik | Henryk II |
| Następca | Henryk III |
| Biografia | |
| Dynastia | Dom Scarpone |
| Data urodzenia | ok. 1221 |
| Data śmierci | Październik 1291 |
| Tata | Henryk II z Baru |
| Matka | Philippa de Dreux |
| Małżonka |
Jeanne de Dampierre (ok. 1225–1245 / 1246) (en) Jeanne de Toucy |
| Dzieci |
Henri III Thiébaut Renaud Pierre Philippa |
Thiébaut II de Bar , urodzony około 1221 roku , zmarł w 1291 roku , był hrabią Bar ( Bar-le-Duc ) od 1240 do 1291 roku . Był synem Henryka II , hrabiego Bar i Filippy de Dreux .
Biografia
Nazywa się Theobaldus po łacinie , Thiebaut lub Thibaut po starofrancusku , Theobald w języku Tudesque. Jest uznawany za hrabiego Baru13 listopada 1239. Wiadomość o śmierci jego ojca, zabitego w Ziemi Świętej , dotarła do Barrois dopiero na początku 1240 roku . Ponieważ jest niepełnoletni w dziedzictwie, jego matka jest regentką do17 marca 1242.
Korzystając ze swojej młodości, książę Lotaryngii Mathieu II próbował odzyskać to, co odebrał mu Henryk II de Bar, i zaczął gromadzić wojska i zakładać garnizony, nie angażując się jednak w wojnę. Thiébaut kazał zbudować kopiec zamkowy na granicy księstw, w pobliżu Neufchâteau , w miejscu Saint-Hilairemont, który, który stał się La Mothe-en-Bassigny , stał się miastem i cytadelą o pierwszorzędnym znaczeniu. Mathieu i Thiébaut zdołali dojść do porozumienia w drodze podpisanego traktatu23 lipca 1245. Traktat ten otworzył erę współpracy i pokoju między dwoma sąsiednimi krajami. Pokój ten trwał kilka dziesięcioleci, pomimo sporu około 1256 roku o twierdzę Saint-Hilairemont, niedaleko Neufchâteau .
W 1251 roku Thiébaut II znalazł się w konflikcie o sukcesję między hrabstwami Hainaut i Flandrii , zarówno przez polityczną solidarność domu szlacheckiego, jak i obronę honoru rodziny, z flamandzką partią Guy de Dampierre , w tym jego własną żoną. Jeanne jest siostrą. Armia hrabstwa Bar, wzmocniona przez armię Lotaryngii pod wodzą Henryka I z Vaudémont , wzmacnia flamandzką armię Dampierre. Ale zebrane wojska są dalej bici4 lipca 1253w bitwie pod Westkapelle przez armię króla Rzymian i hrabiego Holandii , Guillaume , oportunistycznego sojusznika zbuntowanego rodu Avesnes.
Thiébaut i jego szwagier zostają uwięzieni na polu bitwy. Thibaut po interwencji księcia Brabancji Henri , łatwego kuzyna króla Rzymian, który pozostał neutralny w konflikcie, został zwolniony dopiero we wrześniu 1254 r. Po zapłaceniu okupu, podczas gdy Guy przez trzy lata leżał w holenderskich więzieniach. Współcześni Thibaut opowiadali o metamorfozie przytłoczonego kłopotami hrabiego więźniów w wyrafinowanego poetę podczas jego długiej niewoli. Skomponował dla pięciu postaci długi wiersz składający się z 35 dziesięciosylabowych wersetów w pięciu wierszach.
Thiébaut II de Bar miał pewne konflikty z Thibaut V , hrabia Champagne , w 1258 , 1265 i 1269 . On podpisał Kartę emancypacyjny, który założył miasto Pont-à-Mousson na 21 kwietnia 1261 r . Thibaut V zmarł w 1270 roku , a Thiébaut II de Bar zawarł pokój ze swoim następcą, Henrym III . Ten ostatni zmarł z kolei w 1274 r. , Pozostawiając córkę Joannę , która w 1284 r. Poślubiła następcę królestwa Francji, który został królem w następnym roku pod imieniem Philippe IV le Bel . To umieściło Barrois w bezpośrednim sąsiedztwie królestwa królewskiego, szczególnie potężnego sąsiada.
Podczas jego panowania, korzystając z rosnącej populacji XIII th wieku Thibaut II założył dominiów kilka miast, we współpracy z opactw lub z jego wasali.
Wesela i dzieci
Thiébaut II poślubił po raz pierwszy w 1243 r. Jeanne de Dampierre (ok. 1225–1245 / 1246) (w) , córkę Guillaume , pana Dampierre i wicehrabiego Troyes , oraz Marguerite , hrabinę Flandrii .
Bezdzietny wdowiec ożenił się ponownie w 1266 roku z Jeanne de Toucy , damą z Puisaye (region na pograniczu Gâtinais , Giennois i Burgundii ), córką Jeana de Toucy i Emmy de Laval , i miał:
- Henri III (1259 † 1302), hrabia Bar ,
- Jean († 1317), Pan Puisaye ,
- Thiébaut († 1312), biskup Liège ,
- Renaud († 1316), biskup Metzu ,
- Érard († v. 1336), Lord of Pierrepont i Ancerville , żonaty z Isabelle de Lorraine († 1353; córka księcia Thiébaud II i wnuczka Ferry III): potomność, w tym Thiébaud de Bar, Lord of Pierrepont († 1354) x 1342 Marie de Namur ,
- Pierre († av. 1349), Lord of Pierrefort , żonaty z Jeanne de Vienne (córką Hugues V de Seurre et Lons i Gillette de Longwy ); następnie do Eléonore de Poitiers, córki Aymara IV de Valentinois . Od swojej pierwszej żony ma: Gillette lub Gille lub Gisèle († około 1360; x Jean IV de Saarbrücken de Commercy ) i Jeannette (x Walram II de Deux-Ponts ),
- Filippa († 1290), poślubiła w 1263 r. Othona IV , hrabiego de Bourgogne ,
- Alix († 1307), poślubił około 1278 roku Matthieu de Lorraine († 1282), pana Beauregard , syna księcia Ferry III ,
- Marie († 1333), żonaty z Gobertem VIII d ' Aspremont († 1302),
- Isabelle, cytowana w 1295 r., Opatka opactwa Saint-Pierre d'Avenay-Val-d'Or (1248-1274) ,
- Yolanda, która zmarła młodo,
- Marguerite, przełożona Saint-Maur de Verdun (opactwo benedyktynów).
Uwagi i odniesienia
- Są poetami lub amatorami poezji dworskiej, obrońcami znalezisk: Erart de Vallery , Othon de Gueldre , hrabia Looz , hrabia Luksemburga i książę Brabancji. Przeczytaj notatkę na s. 362 pracy Rogera Dragonettiego, Poetycka technika znalezisk w pieśni dworskiej: wkład w badanie średniowiecznej retoryki , wydanie Slatkine, 1960, 700 stron. Liczne przedruki ( ISBN 9782051000017 ) .
- Potomek Guya II de Châtillon .
-
Louis Paris , „ Historia opactwa w Avenay ”, Dzieła National Academy of Reims , vol. 61, n kość 1-2, 1876-1877, s. 269 ( czyt. Online , przeglądnięto 31 maja 2019 r. ). .
Źródła i bibliografia
- Georges Poull , Suwerenny i Książęcy Dom Baru ,1994[ szczegóły wydania ]
- Robert Sabatier, Historia poezji francuskiej, Poezja średniowiecza, tom 1, Wydawca Albin Michel, 1975, 400 stron ( ISBN 9782226198334 ) . W szczególności strona 319.