Feniks (dziennik)

Phoenix to tytuł kilku bezpłatnych tygodników kulturalnych wydawanych na terenie Nowej Anglii do Stanów Zjednoczonych przez Phoenix Media/Communications Group z siedzibą w Bostonie .

Pierwsza, The Boston Phoenix , założona w 1972 roku przez Stephena Mindicha, jest wynikiem połączenia dwóch „alternatywnych” gazet, Boston After Dark i Cambridge Phoenix . Grupa informacyjna opublikowała także Providence Phoenix i Portland Phoenix .

Zmieniono nazwę Feniksa wwrzesień 2012. Jego najnowszy numer ukazuje się wMarzec 2013.

Historia

Boston po zmroku

Kiedy został uruchomiony w 1966 roku, Boston After Dark (BAD) był dodatkiem do gazety Harvard Business School , składającym się z czterech stron poświęconych wiadomościom kulturalnym. Pod koniec lat 60. pismo było własnością Stephena Mindicha, byłego studenta Uniwersytetu w Bostonie . Jest sprzedawany w mieście i rozdawany bezpłatnie studentom na terenie kampusu .

W latach 70. Boston After Dark zmierzył się z konkurencją Cambridge Phoenix , konkurencyjnej publikacji wydanej w 1969 roku przez Jeffreya Tartara. Gazeta zawiera lokalne wiadomości i jest inspirowana przez Village Voice . Płatna sprzedaż wyniosła zaledwie 800 egzemplarzy i została sprzedana Richardowi Missnerowi i Rayowi Reipenowi. Po rekrutacji Harper Barnes, byłego reportera z St. Louis Post-Dispatch , nowy zarząd Phoenix udaje się wyprostować gazetę, która oferuje wysokiej jakości dziennikarskich badań, ale także praktyczne przewodniki poświęcone życiu lokalnym, napisany, aby pomóc studenci odkrywają miasto. Linia polityczna obu gazet jest reformistyczna, na przykład sprzeciwiają się wojnie w Wietnamie , nie popadając w radykalizm. Rozwijają się dzięki dużej liczbie studentów studiujących w Bostonie .

Bostoński feniks

W 1972 roku Stephen Mindich, właściciel i wydawca Boston After Dark , nabył swojego konkurenta Cambridge Phoenix . Odkupuje nazwisko i rozwiązuje gazetę. Operacja dała początek Boston Phoenix, ponieważ były zespół redakcyjny Cambridge Phoenix założył nowy tytuł, The Real Paper . Film " Między liniami " Joan Micklin Silver , wydany w 1977 roku, jest luźno oparty na tych wydarzeniach. Fred Barron, scenarzysta scenariusza, pracował dla The Boston Phoenix i The Real Paper . W latach 70. obie publikacje zostały rozdane w 100 tys. egzemplarzy, z czego połowa została opłacona. Cieszą się zaufaniem reklamodawców w swoim regionie i dają przykład w dziedzinie tak zwanych „alternatywnych” mediów w Stanach Zjednoczonych. Ich sukces inspiruje inne tygodniki. Kiedy The Real Paper został zamknięty w 1981 roku, jego aktywa zostały kupione przez Mindich.

W wrzesień 2012, Boston Phoenix zostaje przemianowany na The Phoenix . Magazyn ma ponad 100 000 egzemplarzy, ale nowy format, wydrukowany na błyszczącym papierze, nie przyciąga krajowych reklamodawców. Stephen Mindich mówi, że nie postrzega już magazynu jako rentownego biznesu. Jego najnowszy numer ukazuje się wMarzec 2013.

Inne publikacje

W latach 80. Phoenix Media / Communications Group kupił NewPaper , wydawany w Rhode Island i przemianował go na Providence Phoenix . W latach 90. grupa rozszerzyła się na obszar Portland i założyła Portland Phoenix . Kolejne czasopismo ukazywało się w Worcester do 2000 roku.

Pisanie

Boston Phoenix przyciąga młodych dziennikarzy, którzy czasami robią karierę w prestiżowych publikacjach, takich jak krytyk Janet Maslin zwerbowana przez The New York Times , David Denby, który dołączył do The New Yorker , czy Stephen Schiff, który wtedy pracował dla Vanity Fair . Lloyd Schwartz  (w) , krytyczny coverujący muzykę klasyczną dla Phoenix , otrzymał nagrodę Pulitzera w 1994 roku.

Bibliografia

Dokument użyty do napisania artykułu : dokument używany jako źródło tego artykułu.

Bibliografia

  1. Davida Armstronga, str.  205-206
  2. (w) Ulf Lindberg, Rockowa krytyka od początku: Amusers, Bruisers i Cool-Headed Cruisers , Peter Lang ,2005, 369  pkt. ( ISBN  978-0-8204-7490-8 , czytaj online ) , s.  139-140
  3. (w) Barbara A. Slavin, „  Feniks powstaje z popiołów; Personel wydaje prawdziwy papier  ” , The Harvard Crimson ,1 st sierpień 1972
  4. (w) Louis Black, „  Strona druga: Ringing True  ” , The Austin Chronicle ,20 sierpnia 2010
  5. David Armstrong, s.  259-260
  6. (en) Peter Vigneron, „  Co się stało z Phoenix?  " , Boston ,Grudzień 2012
  7. (w) Dan Kennedy, „  Jak czytelnik Boston Phoenix zachował swój cel stracił swoich reklamodawców  ” , PBS ,19 marca 2013 r.
  8. (w) Ellen Killoran, „  Boston Phoenix Closing  ” , International Business Times ,14 marca 2013 r.
  9. (w) „  The Phoenix: Origins  ” ( Archiwum • Wikiwix • Archive.is • Google • Co robić? ) , The Boston Phoenix ,24 listopada 2010
  10. (w) Joseph P. Kahn, „  Zwycięzca krytyki jest nauczycielem i poetą  ” Wymagamy rejestracji , na stronie HighBeam Research , The Boston Globe ,13 kwietnia 1994

Link zewnętrzny