Teatr rzymski Autun

Teatr rzymski Autun Pozostałości teatru Prezentacja

Początkowy cel podróży	miejsce pokazów
Aktualny cel podróży	miejsce pokazów
Budowa	I st  century
Właściciel	Gmina
Ojcowieństwo	Sklasyfikowane MH ( 1840 )

Lokalizacja

Kraj	Francja
Region	Bourgogne-Franche-Comté
Departament	Saone-et-Loire
Gmina	Autun

Informacje kontaktowe	46°57′10″N, 4°18 436″E′

Geolokalizacja na mapie: Francja Geolokalizacja na mapie: Saona i Loara Geolokalizacja na mapie: Autun

Rzymski teatr Autun jest punkt rozrywki zbudowany w drugiej połowie I st  wieku Augustodunum , miasta założonego na krótko przed początkiem naszej ery, a jednym z niewielu północnej Galii mieć głośnik z najwyższej Cesarstwa  ; to miasto później stało się Autun .

Teatr ten miał 148 metrów średnicy i mógł pomieścić 14 000 osób, największy według badań naukowych w całej Galii. Opuszczony w średniowieczu, jest badane w XIX TH i XX th  stulecia, w 1909 roku, udał się do swojego pierwszego powołania jako pokazy są organizowane.

Jest częścią pierwszej listy z chronionych zabytków w 1840 roku, wraz z dwoma innymi zabytkami z Autun, w piramidzie Couhard i świątyni Janusa .

Teatr w starożytnym mieście

Augustodunum wydaje się być podstawą do końca I st  wpne, aby- 15może podczasBibractenadal nie jest opuszczony. Sektor, który będzie wspierał teatr, schodzący w kierunku potoku Accoron, jest obiektem nasypów, arolę odgrywa tu mur oporowy– jeden z najrozleglejszych w Galii dlaWysokiego Cesarstwaz sześciokilometrowym obwodem. Jeśli główne zabytki miasta zdają się być zbudowany luzem do I st  wiecznej miejskiej ekspansji w obrębie200 hazamkniętego w obudowie odbywa się stopniowo, popychając działalności rzemieślniczych poza murami.

Teatr i amfiteatr, zbudowany blisko siebie w tym, co wydaje się być zastrzeżony obszar miasta - jeśli nie jedynym - wydają się być datowane od czasów Flawiusza (druga połowa I st  wieku), bez formalny dowód udostępnione.

Odkrycie w 1976 r. w drodze poszukiwań z powietrza drugiego teatru poza starożytną zagrodą na terenie Haut-du-Verger dopełnia wizję monumentalnego kompleksu Autun, nawet jeśli jest on nadal słabo znany. Teatr ten, niemal tak duży, jak istniejący w obrębie murów miejskich , wydaje się być budynkiem typu „teatr gallo-rzymski”, kojarząc pewne cechy amfiteatru, takie jak eliptyczna lub okrągła arena, oraz teatru, jak cavea niekompletny  ; zbudowany w I st  wieku, wydaje się, że zostały porzucone w pierwszej połowie III -go  wieku.

Historia pomnika

Budowa teatru można datować na drugą połowę I st  wieku, być może za czasów Wespazjana i odkrycia byli przyzwyczajeni do obrazu Claude'a w nienaruszonej budowie nasypu od tej hipotezy, zapewniając wysoki granicę do randki. Wydaje się, że budowa pomnika odbyła się w jednej kampanii.

Teatr nie jest przerwany przed V XX  wieku, w czasie których konstrukcje nastąpić w orkiestrze .

Używany jako kamieniołom kamienia w średniowieczu, teatr został przywrócony na początku XX -go  wieku , a przy okazji niektóre kroki są zwracane; może zatem od 1909 roku gościć wydarzenia kulturalne. Kolejna ważna kampania restauracyjna, której towarzyszyły wykopaliska archeologiczne, miała miejsce w latach 1933-1938.

Opis

Teatr Autun opiera się o wzgórze opadające w kierunku Arroux. Taki układ, pozwalający na ograniczenie prac murarskich, wyjaśnia, dlaczego oś teatru nie respektuje osi traktu Augustodunum , jak np. amfiteatr.

Wymiary największych teatrów rzymskiej Galii. Autun (teatr stacjonarny ): 148 m  ; Obwód  : 142 m  ; Autun (teatr Haut-du-Verger): 140 m  ; Entrains-sur-Nohain  : 135 m  ; Wiedeń  : 130 m .

O średnicy 147,80  m , czyli 500 stóp rzymskich, wartości od dawna ustalonej i zweryfikowanej przez najnowsze badania, teatr Autun wyróżnia się jako największy w Galii i jeden z największych na świecie. XXI th  wieku, za teatru Pompejusza w Rzymie , który mierzy 150 m . Jego pojemność szacuje się na co najmniej 14 000 osób, przy szerokości siedziska 40  cm na widza lub prawie 11 000 osób przy 50  cm na widza.

Zbudowany na wzór teatrów rzymskich , teatr Autun składał się ze sceny, która w dużej mierze zniknęła dzisiaj, ale która nadal zachowuje swoje urządzenie kurtynowe, z półkolistej przestrzeni ( orkiestra ) i hemicyklu z 41 stopniami ( cavea ) , z którego pozostała tylko część, zwieńczona portykiem.

Budowa teatru opiera się wyłącznie na murze z drobnego kamienia gruzowego, którego spoiny są wysokiej jakości, bez terakoty (dachówka lub cegła). Jego cavea składa się z trzech serii stopni, z których najbliżej orkiestry znajduje się na naturalnej glebie wzgórza, na którym znajduje się teatr, podczas gdy pozostałe dwa są zbudowane na promieniujących ścianach, z portykiem panującym na samym szczycie jaskini . Pierścieniowe łożysko cyrkulacyjne ( obręb ) oddziela pierwszą grupę stopni od pozostałych dwóch. Dwa boczne korytarze, ozdobione niszami, po obu stronach orkiestry , umożliwiają widzom dostęp do podstawy cavea . Stamtąd docierają do trybun po serii piętnastu promieniujących klatek schodowych. Osiem z tych schodów nie zaczyna się od podstawy jaskini  ; łączą pośredni spocznik ze szczytem schodów.

Na froncie sceny podkreślono istnienie dołu, w którym podczas występów zwijana jest kurtyna ; to urządzenie wydaje się być porównywalne do tego badanego w teatrze w Lyonie . Te konstrukcje z samej sceny, obserwowanego na początku XIX th  wieku, a nie przedmiotem badań przyszłości; scena musiała jednak zajmować całą szerokość orkiestry .

Załączniki

Bibliografia

 : dokument używany jako źródło tego artykułu.

• Robert Bedon, Pierre Pinon i Raymond Chevallier , Architektura i urbanistyka w rzymskiej Galii: Architektura i miasto , t.  1, Paryż, Errance, coll.  „Hesperydy”,1988, 440  pkt. ( ISBN  2-903-44279-7 ).
• Gérard Coulon , Les Gallo-Romains , Paryż, Errance, coll.  „Cywilizacje i kultury”,2006, 219  s. ( ISBN  2 877 72331 3 ).
• Paul-Marie Duval i Pierre Quoniam , „  Niepublikowane przeglądy starożytnych zabytków Autun (Saône-et-Loire).  », Gallia , t.  21, n o  1,1963, s.  155-189 ( DOI  10.3406 / galia.1963.2385 ).
• Alain Rebourg, „  Planowanie urbanistyczne w Augustodunum (Autun, Saona-et-Loire)  ”, Gallia , t.  55,1998, s.  141-236 ( DOI  10.3406 / galia.1998.3002 ).
• Pierre Wuilleumier , „  Rzymski teatr Autuna  ”, Revue des études autochtones , t.  42, n kości  1-41940, s.  699-706 ( DOI  10.3406 / rea.1940.3158 )

Powiązane artykuły

• Augustodunum
• Lista zabytków w Autun

Linki zewnętrzne

• Zasoby architektoniczne  :
  • Merimee
  • Struktury
  • (de)  Teatr
• Zasoby geograficzne  :
  • Cyfrowy Atlas Cesarstwa Rzymskiego
• Zasób związany z przedstawieniem  :
  • (pl)  Kartalia

Bibliografia

• Robert Bedon, Pierre Pinon i Raymond Chevallier , Architektura i urbanistyka w rzymskiej Galii - tom 1: architektura i miasto , 1988:

1. Roberta Bedon, funkcji społecznej , str.  240.
2. Robert Bedon, Funkcja społeczna , s.  260-261.
3. Robert Bedon, Funkcja społeczna , s.  243.
4. Robert Bedon, Funkcja społeczna , s.  244.

• Paul-Marie Duval i Pierre Quoniam, Niepublikowane badania antycznych zabytków Autun (Saône-et-Loire) , 1963:

1. Teatr i amfiteatr , s.  176.
2. Teatr i amfiteatr , s.  172.
3. Teatr i amfiteatr , s.  173.

• Alain Rebourg, Urbanistyka Augustodunum (Autun, Saône-et-Loire) , 1998:

1. topografii Augustodunum: tradycyjnej koncepcji , str.  148.
2. Projekt urbanistyczny i jego realizacja , s .  163.
3. Ewolucja miejska Autun: archeologia i teksty , s.  218.
4. Zabytkowe wyposażenie i ewolucja miasta , s. .  188.
5. Wybór miejsca , s.  159.
6. Zabytkowe wyposażenie i ewolucja miasta , s.  190.
7. Ewolucja miejska Autun: archeologia i teksty , s.  219.
8. Ewolucja miejska Autun: archeologia i teksty , s.  221.
9. Historia badań archeologicznych w Autun , s.  145.

• Inne referencje:

1. „  Roman Theatre  ” , zawiadomienie n o  PA00113102, baza Mérimée , francuski Ministerstwo Kultury (dostęp 10 marca 2013)
2. Alain Rebourg, „Początki Autun” , w: Alain Goudineau i Alain Rebourg (red.), Miasta augustańskie Galii: materiały z międzynarodowej konferencji Autun, 6-7-8/06/85 , s.  102.
3. Coulon 2006, Środowisko życia , s.  21.
4. Alain Rebourg, „Początki Autun” , w: Alain Goudineau i Alain Rebourg (red.), Miasta augustańskie Galii: materiały z międzynarodowej konferencji Autun, 6-7-8/06/85 , s.  106.
5. Coulon 2006, środowiska życia , s.  13.
6. „  Kampania wykopaliskowa PCR Autun-Genetoye 2014  ” , na stronie internetowej UMR Artehis (CNRS, Uniwersytet Burgundii i Ministerstwo Kultury i Komunikacji) (dostęp 22 października 2015 r . ) .
7. (en) Frank Sear, Teatr rzymski: Badanie architektoniczny , Oxford University Press, 2006, 609 str. ( ISBN  978-0-19-814469-4 ) , s. 27
8. Raymond Lantier , „  Badania archeologiczne w Galii 1940, 1941, 1942  ”, Gallia , t.  2,1944, s.  263 ( czytaj online ).
9. André Ducaroy i Aimable Audin, „  Zasłona sceniczna teatru w Lyonie  ”, Gallia , t.  18, n o  1,1960, s.  74 ( DOI  10.3406 / galia.1960.2289 ).