Test Mantoux (lub test przesiewowy Mantoux , test wrażliwości na tuberkulinę , test Pirquet lub test PPD (dla angielskiego : oczyszczona pochodna białka : oczyszczona pochodna białka), tuberkulina śródskórna ) jest narzędziem diagnostycznym dla gruźlicy . Test Mantoux jest stosowany w Stanach Zjednoczonych i jest zalecany przez American Thoracic Society oraz Centers for Disease Control and Prevention ( CDC ). Nie zaleca się wykonywania wielokrotnych testów na przebicie, takich jak test zębów . Test Mantoux jest jednym z dwóch głównych skórnych testów tuberkulinowych stosowanych na całym świecie do badań przesiewowych w kierunku gruźlicy . Do 2005 roku test Heafa (in) był używany w Wielkiej Brytanii, ale został zastąpiony testem Mantoux. Te testy skórne są również nazywane „reakcjami skórnymi ”.
Test został ogłoszony w 1890 roku przez Roberta Kocha . Jej nazwa pochodzi od Charlesa Mantoux , francuskiego lekarza, który opracował ją w 1907 roku na podstawie prac Kocha i Clemensa von Pirquet .
Standardową dawkę 5 jednostek tuberkuliny ( 0,1 ml ) wstrzykuje się pod skórę, a wynik odczytuje się 48 do 72 godzin później. Oczekuje się, że osoba, która została narażona na działanie bakterii, wykaże odpowiedź immunologiczną skóry.
Reakcję odczytuje się mierząc w milimetrach średnicę stwardnienia (stwardniały wyczuwalny obszar) w poprzek przedramienia (prostopadle do osi długości). Brak stwardnienia należy oznaczyć jako „ 0 mm ”. Nie należy wtedy mierzyć rumienia (zaczerwienienia).
Jeśli dana osoba ma historię pozytywnych testów tuberkulinowych na skórze, kolejny test nie jest konieczny.
Stwardnienie pojawiające się na ramieniu pacjenta 48 do 72 godzin po wstrzyknięciu zasadniczo odpowiada gromadzeniu się płynu biologicznego, infiltracji monocytów (80%) i limfocytów T pamięci (20%).
Wyniki tego testu należy interpretować uważnie. Medyczne czynniki ryzyka danej osoby określają, na jakiej wysokości w milimetrach stwardnienia wynik jest dodatni ( 5 mm , 10 mm lub 15 mm ). Jeśli nie było szczepienia BCG, wynik pozytywny wskazuje na zakażenie gruźlicą (powszechnie w skrócie „TB”).
Konwersję do próby tuberkulinowej definiuje się jako wzrost o 10 mm lub więcej w okresie 2 lat, niezależnie od wieku.
Fałszywie dodatnie wyniki mogą być wywołane przez prątki niegruźlicze lub poprzednie szczepionki Bacille Calmette i Guérin . Szczepienia BCG mogą prowadzić do fałszywie dodatnich wyników przez kilka lat.
Nie ma zgody co do roli badań przesiewowych Mantoux u osób, które zostały zaszczepione. Francuskie zalecenie jest takie, że badanie przesiewowe skóry tuberkuliną nie jest przeciwwskazane u osób zaszczepionych BCG, a wcześniejsze szczepienia BCG nie powinny wpływać na interpretację testu. Brytyjskie zalecenie mówi, że test interferonu-γ powinien być stosowany do interpretacji pozytywnych wyników testu Mantoux, a seryjne badania przesiewowe skóry w kierunku tuberkuliny nie powinny być przeprowadzane u osób, które otrzymały szczepionkę. Proszę zapoznać się z rozdziałem dotyczącym utajonej gruźlicy, aby zapoznać się z omówieniem tych dwóch podejść. Ogólnie rzecz biorąc, amerykańskie zalecenie prowadzi do większej liczby osób z fałszywie zdiagnozowaną utajoną gruźlicą, podczas gdy w Wielkiej Brytanii prawdopodobnie brakuje niektórych pacjentów z utajoną gruźlicą, których należy leczyć.
Zgodnie z zaleceniami USA diagnozę i leczenie utajonej gruźlicy (LTBI) przeprowadza się u każdego zaszczepionego BCG, którego wynik testu skórnego wynosi 10 mm lub więcej, jeśli zachodzi którakolwiek z następujących okoliczności:
W zasadzie w przypadku anergii , braku reakcji mechanizmów obronnych organizmu na kontakt z obcymi substancjami, reakcja na tuberkulinę będzie przebiegać słabo, obniżając tym samym wartość testu Mantoux. Anergia występuje na przykład w przypadku AIDS , choroby, która głęboko wpływa na układ odpornościowy. Dlatego w przypadku podejrzenia anergii zalecany jest szczególny rodzaj badań przesiewowych. Nie zaleca się jednak rutynowych badań przesiewowych w kierunku anergii.
Niektóre osoby z utajoną gruźlicą mogą mieć negatywne reakcje skórne na test po latach od zakażenia. Wstępny test skórny może stymulować zdolność reagowania na tuberkulinę. Pozytywne reakcje na kolejne testy mogą być mylące jako nowa infekcja.
Do wstępnego badania przesiewowego skóry dorosłych, którzy będą poddawani okresowo ponownym badaniom (np. Pracowników służby zdrowia), należy zastosować dwuetapowe badanie przesiewowe.
Osoba, u której w dwuetapowym badaniu zdiagnozowano „zakażenie”, nazywana jest „konwerterem tuberkulinowym”. Amerykańskie zalecenie, aby ignorować poprzednie szczepienia BCG prowadzi do niemal powszechnego wskaźnika fałszywych rozpoznań zakażenia gruźlicą u osób, które otrzymały BCG (głównie cudzoziemców). Zapoznaj się z rozdziałem Calmette i Guérin dotyczącym Bacillus, aby zapoznać się z dyskusją na temat wzmocnienia . Brytyjskie zalecenia unikają tego błędu.
Kilka innych testów jest w trakcie opracowywania, które mają zastąpić test Mantoux. QuantiFERON-TB Gold to badanie krwi, które mierzy odpowiedź immunologiczną pacjenta na bakterie gruźlicy (TB). Jest przydatny do wstępnych i seryjnych badań przesiewowych osób ze zwiększonym ryzykiem utajonego lub czynnego zakażenia gruźlicą . Zalecenia dotyczące stosowania QuantiFERON-TB Gold zostały wydane przez CDC w rgrudzień 2005. QuantiFERON-TB Gold uzyskał aprobatę FDA w Stanach Zjednoczonych, znak CE w Europie i zatwierdzenie MHLW w Japonii. T-SPOT.TB to test in vitro, który analizuje specyficzną odpowiedź limfocytów T na określone antygeny Mycobacterium tuberculosis. Oparty jest na technologii Elispot, która umożliwia wykrycie i zliczenie komórek limfocytów zdolnych do wytwarzania inteferon-gamma w odpowiedzi na tę stymulację antygenową in vitro. Umożliwia badanie przesiewowe w kierunku gruźlicy utajonej i daje wynik dodatni w przypadku aktywnej gruźlicy. Test T-SPOT.TB otrzymał znak CE w 2004 roku i został zatwierdzony przez FDA w 2008 roku .
Test Heafa to skórny test tuberkulinowy, który był wcześniej stosowany w Wielkiej Brytanii, ale został wycofany w 2005 roku.
Poziomy dodatnie równoważne z wynikami testu Mantoux uzyskuje się przy 10 jednostkach tuberkuliny ( 0,1 ml 100 TU / ml , 1: 1000)