Tantra ( „ tkanie ” lub „ tkanie ”) odnosi się do różnych tekstów i różnych tradycji związanych ezoteryczny biorąc swoje korzenie w filozofii hinduistów i buddystów . Kultura religijna tantr jest głównie hinduska, a buddyjskie materiały tantryczne zostały wyprowadzone ze źródeł hinduskich. Chociaż tantry hinduskie i buddyjskie mają wiele ogólnych podobieństw, mają różne oczywiste różnice. Ten artykuł dotyczy tantr hinduizmu, patrz Wadżrajana dla buddyzmu.
Termin tantra powstaje przez połączenie ( sandhi w sanskrycie ) dwóch innych terminów Sansrkit : tanoti (ekspansja) i rayati (wyzwolenie). Tantra oznacza wyzwolenie energii i rozszerzenie świadomości z jej surowej formy . Jest to metoda poszerzania umysłu i uwalniania uśpionej energii potencjalnej, a jej zasady stanowią podstawę wszystkich praktyk jogicznych . Dlatego hinduskie pisma tantryczne są odniesieniami do technik osiągania rezultatów.
Tantry hinduskie składają się w sumie z 92 tekstów; wśród nich 64 to czyste Abheda (dosłownie „bez różnicowania” lub monistów ), znane jako tantry Bhairava lub tantry Kaszmiru Szajiwizmu , 80 to Bhedabheda (dosłownie „z rozróżnieniami i bez rozróżnień” monistyczne lub dualistyczne (en) ), znane jako Rudra tantry ), a 10 to całkowicie Bheda (dosłownie „zróżnicowane” lub dualistyczne, znane jako tantry Śiva . Dwie ostatnie ( tantry Rudra i tantry Śiva ) są używane przez Śaiva Siddhantinów iz tego powodu czasami nazywane są tantrami Śaiva Siddhanta lub Śaiva Siddhanta Āgamas (en) .