Takaroa
| Takaroa | |||
 Widok satelitarny NASA | |||
| Geografia | |||
|---|---|---|---|
| Kraj | Francja | ||
| Archipelag | Tuamotu | ||
| Lokalizacja | Pacyfik | ||
| Informacje kontaktowe | 14 ° 27 ′ 00 ″ S, 144 ° 58 ′ 59 ″ W. | ||
| Powierzchnia | 20 km 2 | ||
| Geologia | Atol | ||
| Administracja | |||
| Zbiorowość zamorska | Polinezja Francuska | ||
| Dzielnica | Tuamotu | ||
| Gmina | Takaroa | ||
| Demografia | |||
| Populacja | 674 mieszk. (2017) | ||
| Gęstość | 33,7 mieszk./km 2 | ||
| Największe miasto | Teavaroa | ||
| Inne informacje | |||
| Odkrycie | 1616 | ||
| Strefa czasowa | UTC-10 | ||
Geolokalizacja na mapie: Polinezja Francuska
| |||
| Atole we Francji | |||
Takaroa to atol położony w archipelagu Tuamotu na Polinezji Francuskiej w podgrupie Wysp Króla Jerzego . Jest to stolica gminy Takaroa, która obejmuje również Takapoto i Tikei .
Geografia
Sytuacja
Takaroa znajduje się 10 km na wschód od Takapoto , najbliższej wyspy i 570 km na północny wschód od Tahiti . Wydłużony atol rozciąga się na ponad 26 km długości i 6,5 km maksymalnej szerokości na obszarze lądowym 20 km 2 . Laguna ma powierzchnię 93 km 2 i jest dostępna przez jedną przełęcz od zachodu zwaną Teauonae; przecina go w swoim obwodzie i dwoma skrzyżowaniami przez sieć precyzyjnie oznaczonych kanałów (z ponad czterdziestoma latarniami nawigacyjnymi).
Demografia
W 2017 r. Całkowita populacja Takaroa wynosiła 674 osoby, głównie we wsi Teavaroa i na całym atolu; jego ewolucja jest następująca:
| 1983 | 1988 | 1996 | 2002 | 2007 | 2012 | 2017 | ||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 162 | 396 | 488 | 993 | 1104 | 882 | 674 | ||
| Źródła ISPF i rząd Polinezji Francuskiej . | ||||||||
Historia
Osadnictwo polinezyjskie i odkryte przez Europejczyków
Po badaniach archeologa Kennetha Emory'ego w latach trzydziestych XX wieku, a następnie etnoarcheologa Jean-Michela Chazyna w latach osiemdziesiątych XX wieku, odkrycia wskazują na starożytną osadę Polinezyjczyków z odkryciem marae i pieca do jedzenia, ale także do kultu, a nawet potencjalnie antropofagiczny.
Pierwsza udokumentowana wzmianka o atolu przez Europejczyków pochodzi od holenderskich odkrywców Willema Schoutena i Jacoba Le Maire le14 kwietnia 1616które nadają mu nazwę Zonderground Eiland . Wtedy to ich rodak Jakob Roggeveen skontaktował się z nim sto lat później19 maja 1722. Następnie odwiedził Brytyjczyków:12 czerwca 1765przez Johna Byrona , który daje jej polinezyjskiej nazwę Tioka, wKwiecień 1774przez Jamesa Cooka, który wspomina o Tiokea i30 czerwca 1797przez Jamesa Wilsona . Francuz Jules Dumont d'Urville zmierzył się z nim we wrześniu 1838 r., A następnego roku wspomniał o nim Amerykanin Charles Wilkes.8 września 1839podczas wyprawy na południe .
Okres współczesny
W XIX th century Takaroa stał się terytorium francuskim, zamieszkana przez około 75 osób, które rozwija produkcję oleju kokosowego (z około 30 baryłek rocznie w roku 1860). W połowie XIX th wieku, atol został ewangelizacji wraz z założeniem parafii Sainte-Therese-de-dziecko Jezusa w 1858 roku i budowy kościoła o tej samej nazwie w 1922 roku, załączony do diecezji Papetee .
Gospodarka
Hodowla pereł i eksploatacja morza
Historycznie rzecz biorąc, atol udział w zauważalny sposób w produkcji ostryg perłowych (przeznaczonych do produkcji w Europie przycisków) w Polinezji Francuskiej, który na początku XX e wieku, osiągnął średnio 15 do 30 ton rocznie; od tego czasu aktywność ta gwałtownie spadła. Jednak hodowla pereł zastąpiła go, a atol Takaroa jest na tym obszarze jednym z najbardziej aktywnych na Polinezji Francuskiej z 550 ha laguny - rozproszonej na całym jej obszarze z wyjątkiem północno-wschodniego krańca - przeznaczonym na szczepienia i rozmnażanie z maksymalnie 1000 łopatkami. dozwolone linie zbiórki .
Wędkarstwo na własne potrzeby, ale także na eksport, uprawiane jest dzięki trzem parkom rybnym zlokalizowanym w pobliżu lotniska i hoa na północy.
Turystyka i usługi
Turystyka również bardzo się rozwinęła w latach 80 . Od 1986 roku Takaroa posiada małe lotnisko - z pasem startowym o długości 1100 m - położone na północ od wioski Teavaroa. Dość ruchliwy, przyjmuje średnio około 420 lotów i 7000 pasażerów rocznie, z czego połowa jest w tranzycie.
Lądowanie kabla podmorskiego Natitua w miejscu Tefekmaugakura i oddanie go do użytku grudzień 2018umożliwia Takaroa połączenie z Tahiti i globalnym szybkim Internetem .
Uwagi i odniesienia
- 2017 Census - Distribution of the Populacja Polinezji Francuskiej według wysp , Instytut Statystyki Polinezji Francuskiej (ISPF), dostęp 27 lutego 2019.
- Polynesian Atlas: Takaroa , Departament Zasobów Morskich Rządu Polinezji Francuskiej , dostęp 9 kwietnia 2019.
- Populacja, urodzenia i zgony między dwoma spisami powszechnymi (PR) , Statystyczny Instytut Polinezji Francuskiej (ISPF), konsultacja odbyła się 27 lutego 2019 r.
- „Od Tuamotu do Borneo” , program Le Salon noir Vincenta Charpentiera z 5 marca 2008 r. O kulturze Francji , dostępny na stronie internetowej INRAP .
- Kanibalowy piec Takaroa pochowany ... na Hiro'a 2 listopada 2010 roku.
- Jacques Bonvallot, Les Atolls des Tuamotu , IRD edycji , 1994, ( ISBN 9782709911757 ) , str. 275-282 .
- Pierre-Yves Toullelan, Tahiti i jej wyspy , Karthala , 1991 ( ISBN 2-86537-291-X ) , str. 61 .
- Étienne Avalle, Notices sur les colonies française , Challamel starsze wydania, Paryż, 1866, str. 636 .
- Parafia Sainte-Thérèse-de-l'Enfant-Jésus na terenie Archidiecezji Papeete .
- [PDF] perła i perła ostryg w Polinezji Francuskiej: zmiana w eksploatacji André INTES w la Peche morskiego n o 1272 marca 1984 r.
- Statystyki lotniska Takaroa , French Airports Union, konsultowane w dniu 28 lutego 2019 r.
- „Cyfrowy w Polinezji: Krajowy kabel Natitua wszedł do użytku” , outremers360.com , 19 grudnia 2018 r.