Ho definiuje się jako przerywane kanału głębokość płytkiego (w zakresie od 20 do 50 cm na zewnętrznej rafy do 2 m na wewnętrznej raf ) komunikacji morskiej wody w lagunie przez barierę z koralowców raf do „ atolu , zwykle między dwoma motusami . Różni się od szlaków żeglownych ( ava ) i kanałów burzowych ( tairua ).
Hoas odgrywają bardzo ważną rolę w komunikacji między oceanem a wodami laguny, zarówno z fizykochemicznego, jak i biologicznego punktu widzenia. Wymiany te odbywają się na płaskowyżach , dzięki słabemu prądowi zawsze kierowanemu w stronę laguny - z wyjątkiem okresu opróżniania, podczas którego jest on odwracany - który jest generowany głównie przez przełęcze iw mniejszym stopniu przez hoas.
Z czasem i specyficznymi warunkami ruchu wody w lagunie, hoas mogą całkowicie zamknąć się z nagromadzeniem materiałów, tworząc w ten sposób tairuas , czasami nawet do całkowitego odizolowania laguny od wód laguny. Ocean - z wyjątkiem najbardziej liberalnych tairu podczas sztormowej pogody - tak jak w przypadku atolu Taiaro w Tuamotus .
Hoa, ze względu na małą głębokość, na ogół nie nadają się do żeglugi w ścisłym tego słowa znaczeniu i często są wykorzystywane jako miejsce do wędkowania pieszo lub dzięki zastosowaniu zagród dla ryb wykonanych z kamienia koralowego - ułożonych w stosy aż do dostatecznej wychodni - lub od lat 60. w drucianej siatce . Tradycyjnie ta ostatnia technika jest stosowana na atolach Polinezji Francuskiej, jak np. Atole Tikehau , Huahine czy Takapoto .