North American Sabreliner

North American Sabreliner
Szkoleniowe skrzydło powietrzne US Navy SIX T-39N
Rola	Samolot biznesowy Samolot szkoleniowy
Budowniczy	Lotnictwo północnoamerykańskie
Załoga	4 do 5 osób
Pierwszy lot	16 września 1956
Uruchomienie	1962
Wycofanie	Nadal w służbie
Produkcja	ponad 800
Wymiary
Długość	13,41  m
Zakres	13,56  m
Wysokość	4,88  m
Obszar skrzydła	31.79  m 2
Masa i nośność
Maks. pusty	4,2  t
Maks. odlecieć	8,06  t
Motoryzacja
Silniki	2 silniki turboodrzutowe Pratt & Whitney J60-P-3
Ciąg jednostkowy	13,3  kN
Całkowity ciąg	26,6  kN
Występ
Maksymalna prędkość przelotowa	800  km / h
Maksymalna prędkość	885  km / h
Autonomia	4020  km
Sufit	Ponad 12200  m
Siła nacisku / masy stosunek	0.338

North American Sabreliner (później zwany Rockwell Sabreliner ) jest firma samolot odrzutowy opracowany przez North American Aviation . Został zaproponowany Siłom Powietrznym Stanów Zjednoczonych w odpowiedzi na program Utility Trainer Experimental (UTX). Wersja wojskowa, zwana T-39 Sabreliner, jest używana zarówno przez siły powietrzne USA, jak i marynarkę wojenną USA . Opracowano również cywilne wersje urządzenia. Swój przydomek „Sabreliner” zawdzięcza temu, że ma to samo skrzydło co F-86 Sabre .

Koncepcja i rozwój

North American rozpoczęło opracowywanie Sabrelinera prywatnie iw odpowiedzi na zaproszenie do składania ofert UTX zaoferowało Siłom Powietrznym USA wersję wojskową. Program UTX był skierowany do samolotu, który mógłby być używany do transportu pasażerów i szkolenia bojowego.

Prototyp wersji cywilnej, na której znajdował się model NA-265, odbył swój pierwszy lot 16 września 1958. Był napędzany dwoma silnikami turboodrzutowymi General Electric YJ85. Certyfikat typu od Federal Aviation Administration otrzymanoKwiecień 1963. Wersja przeznaczona dla programu UTX, oznaczona jako T-39A, miała identyczną konfigurację jak NA-265, ale kiedy podpisano kontrakt i T-39A wszedł do produkcji, był napędzany Pratt & Whitney JT12A8 .

Cywilna wersja produkcyjna, czyli seria 40, została nieco ulepszona w stosunku do prototypu, z większą prędkością i bardziej przestronną kabiną. Później North American wydłużył samolot o 96  cm , zapewniając jeszcze bardziej przestronną kabinę. Ta modyfikacja dała początek serii 60, która została certyfikowana wKwiecień 1967. Wersja o lepszej aerodynamice dała początek Serii 60A i wyższą kabinę Serii 75.

W 1973 roku North American połączył się z Rockwell International , a firma zaktualizowała Sabreliner, wyposażając go w reaktory Garrett AiResearch TFE731 w serii 60, która następnie stała się serią 65A, oraz General Electric CF700 w serii 75A. Były to dwie ostatnie wersje urządzenia, produkcja Sabrelinera zakończyła się w 1981 roku . W następnym roku Rockwell sprzedał swój oddział Sabreliner prywatnej firmie, która utworzyła Sabreliner Corporation, odpowiedzialną za zapewnienie wsparcia materialnego operatorom eksploatowanych samolotów.

Wyprodukowano ponad 800 Sabrelinów, z czego 200 to T-39. Wiele emerytowanych samolotów wojskowych nadal służyło w sektorze cywilnym, ponieważ wersja wojskowa miała ten sam certyfikat typu FAA. Pod koniec 2008 roku w wypadkach zniszczonych zostało 56 samolotów. Seria 65 została uruchomiona jako ostatnia i wyprodukowano 76 sztuk, głównie na rynek prywatny. Najbezpieczniejszy Sabreliner, seria 65, nigdy nie uczestniczył w wypadku śmiertelnym i do dnia7 maja 200976 samolotów było nadal w służbie.

Pierwsza wersja przeznaczona dla marynarki wojennej, T3J-1 (przemianowany T-39D w nowej amerykańskiej nomenklaturze z 1962 r. ), Była wyposażona w radar myśliwca F3H-1 Demon na każdą pogodę i był używany do szkolenia radarowego przyszłych kierowców. dla tego urządzenia. T-39N i T-39G są nadal używane w zaawansowanych szkoleniach odrzutowych dla nawigatorów US Navy i US Air Force. Zagraniczni studenci również używają T-39 zamiast T-1 Jayhawks do szkolenia na poziomie średniozaawansowanym.

Sabreliner wymaga załogi składającej się z dwóch osób iw zależności od konfiguracji kabiny może przewozić od 7 (NA-265 do NA-265-40) do 10 pasażerów (NA-265-60 i więcej).

Wersje

Cywile

• Sabreliner (NA265 lub NA246): Prototyp napędzany dwoma turboodrzutami General Electric J85-GE-X, egzemplarz budowany czasami nieoficjalnie nazywany XT-39.
• Sabreliner 40 (NA265-40 lub NA282): Standardowy samolot cywilny dla 11 pasażerów zasilany dwoma JT12A-6A-8 firmy Pratt & Whitney, dwa okna w kabinie po każdej stronie, zbudowane 65 jednostek.
• Sabreliner 40A (NA265-40A lub NA285): Wersja 40 ze skrzydłem model 75, ulepszonymi systemami i dwoma turbofanami General Electric CF700 , trzy okna kabiny po każdej stronie.
• Sabreliner 50 (NA265-50 lub NA287): Przykład zbudowany w 1964 roku jako Model 60 z silnikami JT12A, używany jako platforma eksperymentalna dla układu chłodzenia osłony przedniej.
• Sabreliner 60 (NA265-60 lub NA306): Rozszerzona wersja 40 dla 12 pasażerów napędzana dwoma silnikami JT12-A-8, pięć okien w kabinie po każdej stronie, zbudowano 130 jednostek.
• Sabreliner 60A  : wersja 60 z ulepszeniami aerodynamicznymi.
• Sabreliner 65 (NA265-65 lub NA465): Pochodzi z wersji 60, z superkrytycznym skrzydłem i zasilany dwoma Garrett AiResearch TFE731-3R-1D, zbudowano 76 jednostek.
• Sabreliner 75 (NA265-70 lub NA370): wersja 60A z wyższym sufitem kabiny zasilana dwoma JT12A-8, zbudowano 9 sztuk.
• Sabreliner 75A (NA265-80 lub NA380): Sabreline 75 z wieloma aktualizacjami aerodynamiki i systemów, napędzany dwoma General Electric CF700, wyprodukowano 66 sztuk.

Wojskowy

• T-39A (NA265): początkowa wersja produkcyjna do szkolenia lotniczego w Siłach Powietrznych Stanów Zjednoczonych, oparta na prototypie Sabreliner, ale z dłuższym nosem i wyposażeniem wojskowym. Jest zasilany przez dwa Pratt & Whitney J60-P3, zbudowano 143 jednostki.
• CT-39A  : T-39A zmodyfikowany do transportu pasażerów lub towarów. Jest zasilany przez dwa P&W J60-P-3 / -3A.
• NT-39A  : T-39A zmodyfikowany do testowania systemów elektronicznych.
• T-39B (NA270 lub NA265-20): Wersja przeznaczona do szkolenia w systemie radarowym Sił Powietrznych USA. Wyposażony jest w radar dopplerowski, zbudowano 6 egzemplarzy.
• T-39C  : Projekt samolotu szkoleniowego w zakresie bombardowania strategicznego i elektronicznych środków przeciwdziałania. Nie zbudowano żadnych kopii.
• T-39D (NA265-20 lub NA277): Wersja przeznaczona do szkolenia z systemów radarowych dla Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych. Jest wyposażony w radar AN / APQ-94 do szkolenia nawigatorów w przechwytywaniu radarów oraz radar AN / APQ-126 do szkolenia nawigatorów-bombowców. Wersja oznaczona jako T3J-1 przed 1962 r., Zbudowano 42 samoloty.
• CT-39E  : wersja transportowa US Navy, napędzana dwoma JT12A-8 (oznaczonymi jako VT-39E przed 1962), 7 zmodyfikowanymi samolotami.
• T-39F  : Wersja szkoleniowa załóg w zakresie walki elektronicznej , konwersja T-39A dla Sił Powietrznych USA.
• CT-39G  : Wersja transportowa US Navy oparta na rozszerzonej wersji kadłuba Sabreliner 60. Napędzana dwoma silnikami JT12 wyposażonymi w rewersery ciągu , zbudowano 13 egzemplarzy.
• T-39G  : CT-39G zmodyfikowany do szkolenia nawigatorów.
• T-39N  : samolot szkoleniowy US Navy dla marynarzy.

Użytkownicy

• Argentyna
  • Fuerza Aérea Argentina (Sabreliner 75A)
  • Ejército Argentino (Sabreliner 75A)
• Boliwia
  • Fuerza Aérea Boliviana (Sabreliner 60 [FAB-001] używany jako prezydencki samolot transportowy)
• Ekwador
  • Fuerza Aérea Ecuatoriana
• Stany Zjednoczone
  • Siły Powietrzne Stanów Zjednoczonych (149 T-39)
  • Marynarka Wojenna Stanów Zjednoczonych (52 T-39)
  • BAE Systems Inc. (T-39A)
  • Federal Aviation Administration (Sabreliner 80)
  • National Test Pilot School  (en)
• Meksyk
  • Fuerza Aérea Mexicana
  • Armada de México
• Szwecja
  • Svenska flygvapnet (Sabreliner 65, lokalnie określany jako „Tp 86”)

Wypadki i incydenty

• Plik 28 stycznia 1964T-39 USAF prowadzący lot szkoleniowy został zestrzelony nad Erfurtem (wówczas w NRD ) przez radziecki MiG-19 , zabijając 3 członków załogi.

Uwagi i odniesienia

• (fr) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu w angielskiej Wikipedii „  North American Sabreliner  ” ( zobacz listę autorów ) .

1. "  T-39 arkusz  " Boeing
2. "  arkusz Sabreliner  " , Airliners.net
3. „  Arkusz Rockwell Sabreliner  ” , Sieć Bezpieczeństwa Lotniczego
4. http://www.western-allies-berlin.com/units/military-liaison-mission/usmlm/detail/t-39-crash
5. "  Wypadek samolotu ASN w Ameryce Północnej CT-39A Sabreliner 62-4448 wieś Vogelsberg, Turyngia  " , na stronie safety.net (dostęp 12 września 2020 r . ) .

Bibliografia

• Karta katalogowa certyfikatu typu A2WE
• (en) „  Model Designation of Military Aerospace Vehicles  ” [PDF] , Departament Obrony Stanów Zjednoczonych,12 maja 2004(dostęp 20 stycznia 2007 ) , s.  60–61

Zobacz też

Porównywalny samolot

• Embraer EMB-121 Xingu
• T-1 Jayhawk
• Biedronka 125

Linki zewnętrzne

• Sabreliner T-39 / CT-39 . GlobalSecurity.org
• T-39A Sabreliner National Museum arkusza USAF