Teleskop Ritchey-Chrétien

W astronomii The Ritchey-Chrétien teleskop jest specjalny teleskop typu Cassegrain , zaprojektowany w celu wyeliminowania aberracji optycznych o nazwie śpiączka . Ten typ teleskopu zapewnia stosunkowo szerokie pole widzenia w porównaniu z bardziej konwencjonalną konstrukcją. W teleskopie Ritchey-Chrétien zwierciadło główne i zwierciadło wtórne są hiperboliczne . Został wynaleziony na początku 1910 roku przez amerykańskiego astronoma George'a Willisa Ritcheya ( 1864 - 1945 ) i francuskiego astronoma Henri Chrétiena ( 1879 - 1956 ). Ritchey z powodzeniem zbudował pierwszy teleskop Ritchey-Chrétien o średnicy 0,5 m w 1927 roku . Druga kopia to 1 metrowy model zbudowany przez Ritchey dla United States Naval Observatory .

Projekt

Typ Ritchey-Chretien konstrukcji jest wolny od śpiączki w 3 p zamówienia i sferyczną aberrację , chociaż cierpi śpiączki 5 th kolejności ciężka astygmatyzm przy dużych kątach i dość znaczną krzywiznę w terenie. Zogniskowane w połowie odległości między strzałkową i styczną płaszczyznami ogniskowymi gwiazdy wyglądają jak okręgi, dzięki czemu ten typ teleskopu doskonale nadaje się do obserwacji w szerokim polu i astrofotografii . Podobnie jak inne teleskopy Cassegraina, teleskop Ritchey-Chrétien ma bardzo krótką tubę optyczną i kompaktową konstrukcję dla danej ogniskowej . Oferuje dobrą pozaosiową wydajność optyczną, ale pozostaje stosunkowo rzadka ze względu na wysoki koszt produkcji zwierciadła głównego. Konstrukcja Ritchey-Chrétien jest najczęściej spotykana w profesjonalnych teleskopach o wysokiej wydajności.

Krzywizny dwóch luster w projekcie Ritchey-Chrétien są obliczane za pomocą następujących zależności:

${\ Displaystyle C_ {1} = {\ Frac {(BF)} {2DF}}}$

${\ Displaystyle C_ {2} = {\ Frac {(B + DF)} {2DB}}}$

lub:

C 1 i C 2 to współczynniki odkształcenia Schwarzschilda odpowiednio zwierciadła pierwotnego i wtórnego.
F to efektywna ogniskowa całego systemu.
B to ogniskowa tylna, równa odległości między zwierciadłem wtórnym a ogniskiem.
D to odległość między dwoma lusterkami.

Odpowiedni dobór B, D i F skutkuje wszystkimi konfiguracjami teleskopów.

Hiperboliczne krzywizny są trudne do zweryfikowania za pomocą sprzętu używanego przez hobbystów lub rzemieślników. Jednak profesjonalni producenci optyki i duże grupy badawcze sprawdzają swoje lustra za pomocą interferometrów . Dlatego Ritchey-Chrétien nie wymaga dodatkowego wyposażenia, co zapewnia duży wzrost wydajności.

Częściowa lista dużych teleskopów Ritchey-Chrétien

dwa 10 m rurki z tym Monitorowania WM Keck .
cztery 8,2- metrowe teleskopy należące do Very Large Telescope w Chile .
dwa 8 m rurki z Gemini Monitorowania .
10,4 m Gran Telescopio Canarias w Monitorowania Roque de Los Muchachos .
Subaru teleskopowa od 8,2 m do obserwacyjnych Mount Kea .
Hubble Space Telescope 2,4 m obecnie na orbicie wokół Ziemi.
kosmiczny teleskop Herschel podczerwień 3.5 m .
teleskop 1,6 m obserwatorium Mont Mégantic.

Ritchey proponuje, aby 200-calowy (5 m ) teleskop Hale z Mount Palomar był Ritchey-Chrétien. Jego konstrukcja zapewnia ostrzejsze obrazy w szerszym polu widzenia. Ale Richtey i Hale wypadają. Hale odmawia przyjęcia nowego projektu ze złożonymi krzywiznami, a Ritchey opuszcza projekt (biorąc pod uwagę duże opóźnienia w budowie, Hale'owi można wybaczyć, że chce uniknąć ryzyka). Propozycja Ritcheya została później zweryfikowana, ponieważ teleskop Hale'a był ostatnim dużym teleskopem, który miał paraboliczne zwierciadło główne.

Uwagi i odniesienia

Rutten, Harrie; van Venrooij, Martin (2002). Optyka teleskopu . Willmann-Bell, Inc. ( ISBN 0943396182 ) .
Smith, Warren J. (2000). Nowoczesna inżynieria optyczna . McGraw-Hill. ( ISBN 0-07-136360-2 ) .

Zobacz też

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Jaki teleskop kupić i do jakiego celu? - Teleskop Ritchey-Chrétien (IV) na astrosurf.com.
Różne typy teleskopów na astrofiles.net.