Syllaios

Syllaios Funkcjonować
Minister

Syllaios ( Syllaeus , według Strabona) jest wszechpotężnym ministrem Nabatejskiego króla Obodasa III, który panował od 30 do9 pne J.-C.Strabon opisuje Obodasa III jako niezainteresowanego rządem i pozostawiającego go swojemu ministrowi Syllaiosowi, który jest prawie zawsze jedynym miastem w opisie wydarzeń, w których Nabateusz odgrywa rolę.

W tym czasie królestwo Nabatejczyków doświadczyło znaczącego rozwoju kulturowego. Wtedy też powstaje większość grobowców i świątyń.

Elementy biograficzne

Syllaios wiadomo, że sprytnie foliowane rzymską ekspedycję zamówionego przez Augusta do25 pne J.-C.który miał na celu przejęcie bezpośredniej kontroli nad produkcją aromatyczną szczęśliwej Arabii , której Nabatejczycy mieli de facto monopol na handel. Zaskakujące wydaje się to, że Rzymianie nie podjęli działań odwetowych ani na Syllaosie, ani przeciwko Obodasowi .

Jest na tyle potężny i bogaty, że Salome, siostra Heroda I Wielkiego, chce go poślubić. Dwukrotnie usiłuje uzyskać pozwolenie swojego brata, który za każdym razem z największą stanowczością sprzeciwia się temu, gdyż według Flawiusza Józefa Sylajusz odmówił przyjęcia żydowskich zwyczajów, co postawił Herod do wyrażenia zgody na to wesele. Po niepowodzeniu tego małżeństwa Syllaios wita „czterdziestu wodzów bandytów” , po zdecydowanym stłumieniu buntu w Trachonitide przez generałów Heroda. On „dał im warowny witryny którego skolonizowany i z którego wykonany naloty z grabieży, nie tylko w Judei, ale w całej celesyria , ponieważ Syllaios zapewnił im den i bezkarności ich występki” , które będą stanowić podstawę do nawracający konflikt między Nabatheusem a Herodem. Syllaios podróżuje do Rzymu zimą 11/10 pne. AD oskarżyć Heroda przed Augustem.

W Rzymie Syllaios przewiduje śmierć Obodasa i próbuje zostać królem przez cesarza Augusta . Jednak Arétas IV przejmuje tron ​​i ogłasza się królem, nie czekając na arbitraż cesarza . To znacznie denerwuje Augustus przeciwko niemu, do tego stopnia, według Maurice Sartre'a , „rozważyć powierzenie wszystkich Nabataean stwierdza Herodowi. » Korzystając ze złego humoru Augusta i mając wiele darów, Syllaios dowiaduje się, że król Aretas nie jest rozpoznawany przez cesarza. Nadal występuje do sądu i ma nadzieję, że Augustus ostatecznie mianuje go królem . Antypater , jeden z synów króla Heroda Wielkiego, również przebywa w Rzymie, który przybył łodzią, która przywiozła Marka Wipsaniusza Agryppę z powrotem pod koniec jego imperium nad Wschodem (13-12 pne ). To wtedy dotarła wiadomość o śmierci arabskiego przywódcy imieniem Nakeb, zabitego przez Heroda podczas nalotu na Nabathée. Syllaios następnie zmienia „swoje szaty na żałobne szaty” i płacze przed cesarzem, arabskim generałem, który jest „jego przyjacielem i krewnym”, a także, według niego, 2500 „pierwszych spośród Arabów”, którzy zginęli. starcie. Wściekły cesarz pisze następnie list do Heroda, którego „głównym celem” jest powiedzenie mu, „że kiedyś traktował go jak przyjaciela, ale odtąd będzie go traktował jak poddanego” . To tylko znacznie wzmacnia pozycję Syllaiosów.

Jednak Aretas IV i król Herod Wielki z Judei połączą swoje wysiłki, aby Syllaios ostatecznie odrzucony. Jedyną wersją, jaką posiadamy, jest Flawiusz Flawiusz, który bezpośrednio kopiuje pisma Mikołaja z Damaszku , ministra Heroda i zaufanego człowieka. Jest więc możliwe, że ten nie mówi całej prawdy. Syllaios zostaje następnie oskarżony przed cesarzem Augustem wspólnie przez ambasadorów Arétasa IV i Heroda Wielkiego o spowodowanie śmierci Obodasa w celu jego następcy. To objawienie uniemożliwia mu uzyskanie zgody Rzymian na zostanie królem Nabatene, co pozwala na uznanie Arétasa.

Wydaje się, że po tej porażce pozostał w Rzymie . Flavius ​​Josephus i Strabo wskazują, że zostanie stracony jakiś czas później (werset6 pne J.-C.), oskarżony o udział w konspiracji.

Wzmianki epigraficzne

Dwie inskrypcje wspominają, że Syllaios, minister Obodas, zatrzymał się w kapliczkach na wyspach Cos , Milos i Delos podczas podróży do Rzymu. Jeden z dwóch został znaleziony na greckiej wyspie Milos. Drugi został usunięty ze swojego miejsca przez tych, którzy go odkryli i dlatego jego pochodzenie nie jest pewne, może pochodzić z Delos (niedaleko Rodos ).

Bibliografia

Bibliografia

  1. Strabon , Książki XVI, § 4, 20: Arabia
  2. Maurice Sartre , D'Alexandre à Zénobie: Histoire du Levant antyku , 2001, Paryż, wyd. Fayard.
  3. Strabo , Książki XVI, § 4, 19: Arabia
  4. Strabon , księga XVI , § 4, 19: Arabia  ; Zobacz też
  5. Christian Augé i Jean-Marie Dentzer, Pétra, miasto przyczep kempingowych , Gallimard, pot. „  Découvertes Gallimard / Archéologie” ( N O  372 ) 1999.
  6. Flavius ​​Josephus , Judaic Antiquities ', XVI , VII , 6.
  7. Flavius ​​Josephus , Judaic Antiquities ', XVI , IX , 1.
  8. Mahieu B., Między Rzymem a Jerozolimą , Louvain, Peeters ,2012, s. 197-200.
  9. Christian-Georges Schwentzel , Żydzi i Nabatejczycy, Etniczne monarchie hellenistycznego i rzymskiego Bliskiego Wschodu , Presses Universitaires de Rennes, 2013, s.  192 .
  10. Flawiusz Józef , judaistyczne starożytności ”, XVI , IX 2-3.
  11. Flavius Józef , Judaistycznych starożytności ”, XVI , IX , 3.
  12. Maria Giulia Amadasi Guzzo, epigrafia artykułu Nabataean and the Middle East Roads , Desclée edition Brouwer, Paryż, 2000.