Zawieszenie jest w prawie karnym , w okresie próbnym środka, który służy jako alternatywa dla wykonywania wyroków. Zawieszenie kary pociąga za sobą zawieszenie wykonania kary . Tym samym kara zostanie wykonana tylko wtedy, gdy skazany nie wywiąże się ze swoich obowiązków, na przykład poprzez ponowne popełnienie przestępstwa , w określonym czasie. Odroczenie jest zatem karą odstraszającą, mającą zapobiec recydywie.
Zgodnie z art 742 i nast. Kodeksu karnego , sąd może nakazać osobie skazanej na karę pozbawienia wolności za mniej niż dwa lata, skazany za pewne przestępstwa, odbywanie kary w społeczeństwie.
Zawieszenie kary w zawieszeniuZawieszone zdanie z próby (lub zawieszonej kary) jest umieszczenie sprawcy w zawieszeniu, kiedy to pierwszy sprawca nie zbyt poważne i umieścić zdanie zawieszone, która zostanie reaktywowany jeżeli sprawca popełnia inne wykroczenia później.
Wprowadzony do prawa karnego ustawą 26 marca 1891 r. znane jako prawo Bérangera, odroczenie we Francji przybiera obecnie trzy formy:
W Szwajcarii „zawieszenie” i „częściowe zawieszenie” wykonania kary są przewidziane w artykułach 42 i 43 Kodeksu Karnego . Pozwala sędziemu zawiesić wykonanie kary, „gdy stanowczy wyrok nie wydaje się konieczny do odwrócenia sprawcy od innych przestępstw lub wykroczeń” .
Co do zasady pierwsze przestępstwo podlega zawieszeniu na okres próbny od dwóch do pięciu lat. Jeżeli skazany przeszedł pomyślnie próbę (czyli nie popełnił przestępstwa lub wykroczenia ), nie odbywa kary w zawieszeniu.