Stephane Goël
Stephane Goël
| Narodziny |
21 października 1965 Carrouge |
|---|---|
| Narodowość | szwajcarski |
| Zajęcia | Filmowiec , reżyser |
| Członkiem | Szwajcarska Akademia Filmowa |
|---|
Stéphane Goel , urodzony w Carrouge na21 października 1965, jest filmowcem , reżyserem i kamerzystą Vaudois .
Biografia
Urodził się w 1965 roku w Lozannie w Szwajcarii. Od 1985 r. Pracował jako niezależny montażysta i reżyser. Mieszka i pracuje w Nowym Jorku w latach 1987–1993. Szkolenie dokumentalne z Johnem Reilly i Julie Gustafson w Global Village Experimental Center. Współpracuje z kilkoma artystami i reżyserami, takimi jak Nam June Paik , Alexander Hahn, Shigeko Kubota . Tworzy kilka eksperymentalnych i poetyckich filmów wideo, zanim przejdzie do pełnometrażowego dokumentu. Po powrocie do Szwajcarii dołączył do kolektywu Climage, w którym wyprodukował i wyreżyserował wiele filmów dokumentalnych dla kina i telewizji.
Filmy dokumentalne
- 1990 : Republika Utopii (Portrety USA)
- 1990: Cathodic Chronicles
- 1993 : Zdjęcie klasowe
- 1993: na zachód od Pecos
- 1995 : kiedy nadejdzie mój czas
- 1995: Chłopiec nazywał się Apache
- 1997 : Przegrana kampania
- 1997: Złoto z rezerwy
- 2001 : Architekt ze Szwajcarii
- 2003 : Trucizna - zbrodnia Maracona
- 1998 : Młodzież ze smakiem ziemi
- 2005: DESIGNsuisse (ADN)
- 2005: Śladami czarnych faraonów
- 2006 : Qué viva Mauricio Demierre
- 2007 : Zmierzch Celtów
- 2007: tajemnica
- 2010 : Prud'hommes
- 2012 : Od kuchni do parlamentu
- 2015 : Fragments du paradis / About Heaven
- 2015: Niekończące się piaski nieobecności
- 2018 : Islander
- 2020: Nobel Citizen (na Jacques Dubochet ), prezentowany na Solothurn Cinematographic Days .
- 2020: Ofiary dżumy
- 2021: Od kuchni do parlamentu - edycja 2021
Raporty
- 1999: Ostatnia bitwa konia szwajcarskiego (raport Present Time )
- 2000 : Afrykański zakład (raport Viva )
- 2002: Pomoc, powrót niepewności (raport Present Time )
- 2003: Voyage au noir (raport z chwili obecnej )
- 2004 : With love from Moscow (raport Present Time )
- 2011 : Kuźnia alchemika (raport Podaj mi lornetkę )
- 2013 : Skrzydła dnia piękne nocą (raport Podaj mi lornetkę )
Filmy o tworzeniu
- 1989: Daleko od serca (losowo)
- 1989: Aparat, człowieku!
- 1990: Znaczenie spędzonego czasu; zapomnieć
Uwagi i odniesienia
- Pierre-François Besson, " W Prud'hommes słyszymy krzyk" ", Swissinfo ,12 sierpnia 2010( czytaj online , przeglądano 29 września 2020 r. ).
- Nadine Haltiner i Andréanne Quartier-la-Tente, „ Jacques Dubochet,„ Nobel Citizen ”w obiektywie Stéphane Goël ”, RTS Info ,23 stycznia 2020 r( czytaj online , sprawdzono 26 stycznia 2020 r. ).
- Katy Romy, „ Jacques Dubochet, model „ Nobel Citizen ”,” Swissinfo ,23 stycznia 2020 r( czytaj online , sprawdzono 26 stycznia 2020 r. ).
- Antoine Duplan , „ Obywatel Nobla”: Jacques Dubochet w służbie świata ”, Le temps ,3 marca 2020 r( czytaj online , sprawdzono 3 marca 2020 r. ).
Źródła
- „ Stéphane Goel ” na tej bazie osobowości Vaud na „platformie Patrinum ” w Bibliotece Kantonu i Uniwersytet w Lozannie .
- 24 godziny ,21 kwietnia 2005, s. 15, ze zdjęciem sześciu członków Climage.
- Co tydzień ,14 kwietnia 2005, s. 80-83.
- Climage.ch
- LeTemps.ch |