Mobilne studio Rolling Stones

Te mobilne studio Rolling Stones (w języku angielskim The Rolling Stones Mobile Studio ) jest studio nagrań mobilnych należących do zespołu The Rolling Stones . Wiele zespołów i artystów nagrywało muzykę z takimi zespołami jak Led Zeppelin , Deep Purple , Bob Marley , Horslips, Fleetwood Mac i sami Rolling Stones.

Historia

Pomysł na Rolling Stones Mobile Studio narodził się około 1968 roku, kiedy Stones szukali nowego środowiska do nagrywania. Zmęczeni ograniczeniami (harmonogramami i innymi) klasycznych studiów, Stones decydują się na nagrywanie w posiadłości niedawno kupionej przez Micka Jaggera w Anglii (Stargroves). Cały niezbędny sprzęt trzeba przywieźć do rezydencji, a Ian Stewart proponuje umieszczenie sterowni w ciężarówce. Za radą Stewarta, najlepsi inżynierowie i producenci, w tym Glyn Johns , są konsultowani przy tworzeniu projektu, który powierzono firmie Helios Electronics z Dick Swettenham . Znana z osiągnięć konsolet mikserskich dla bardzo wybranych ówczesnych studiów, stworzyła pierwszą funkcjonalną wersję mobilnego studia Rolling Stones. Początkowo przeznaczona tylko dla Kamieni, instalacja zyskała popularność wśród innych grup, m.in. The Who , The Faces i Led Zeppelin .

Od samego początku Mobile Studio było dość eksperymentalne. Jest to pierwsze w pełni wyposażone wielościeżkowe mobilne studio , które jest w stanie dostosować się do dowolnej konfiguracji. Podczas nagrywania muzyki orkiestrowej za film 200 Motels od Franka Zappy , wózek aluminiowy srebrny stale widoczne w tle. Studio jest następnie całkowicie odmalowywane, aby pozostać niezauważonym wśród drzew. Utrzymuje te kolory przez kilka lat.

Początkowo studio obsługuje maksymalnie 20 mikrofonów i ośmiościeżkowy format nagrywania. Kiedy Mobile zaczął być używany do nagrywania na żywo , format ośmiościeżkowy szybko uznano za niewystarczający, a studio wkrótce nabyło szesnastościeżkową konsolę.

W Mobile Studio nagrano kilka klasyków, w tym Led Zeppelin III (1970) i Led Zeppelin IV (1971), Sticky Fingers (1971) i Exile On Main St. (1972) zespołu Rolling Stones, a także legendarny koncert w Hyde Park w 1969 roku. W studiu można nagrywać koncerty w pomieszczeniach lub na świeżym powietrzu. Podczas genezy szóstego albumu Deep Purple, Machine Head , Mobile prawie się zapalił, gdy znajduje się obok kasyna w Montreux w Szwajcarii, podpalonego podczas koncertu Franka Zappy . Ten wypadek jest inspiracją dla utworu Smoke on the Water zespołu Deep Purple, który wspomina Mobile w tekście („Wszyscy przyjechaliśmy do Montreux ... nagrywać płyty telefonem komórkowym”, po francusku „On est tous allés in Montreux… nagrać telefonem komórkowym ”, następnie odniesienie do ciężarówki z„ Rolling truck Stones ”).

Podczas europejskiej trasy koncertowej Rolling Stones w 1973 roku do firmy dołączył Mick McKenna i współpracował z Ianem Stewartem, aż do jego przedwczesnej śmierci w 1985 roku, rozwijając studio w odpowiedzi na zmieniające się formaty pracy. W ciągu następnych kilku lat rozpoczyna się wielka przebudowa, a telefon komórkowy jest ulepszany. Szesnastościeżkowa konsola została ulepszona do dwudziestu czterech ścieżek, 12 nowych wyjść zostało dodanych do istniejących 20, a większość pracy poświęcona jest akustycznemu środowisku studia.

W 1979 roku Mobile wyjechał do ZSRR, aby nagrać wykonanie baletu Gayaneh Chaczaturiana. Spektaklowi towarzyszy 72-instrumentalna orkiestra, a później jest wystawiany w teatrach na całym świecie. Później Mobile jedzie do Grecji za koncert w Akropolu w Nana Mouskouri , który powraca do swojej ziemi po 21-letniej emigracji.

W latach osiemdziesiątych XX wieku praca koncentrowała się na produktach radiowych i / lub telewizyjnych, głównie dla głównych brytyjskich klientów, takich jak LWT (London Weekend Television), BBC , Capitol Radio, a nawet Tyne Tees Television. Przyspieszyło to wdrożenie systemu synchronizacji w 1982 r. Ten komputer umożliwia synchroniczne działanie taśm audio i wideo oraz umożliwia tworzenie kompletnych ścieżek dźwiękowych do seriali telewizyjnych, w tym fragmentów Milesa Davisa , Williego Nelsona , Paula Younga czy The Chieftains .

W 1987 Bill Wyman stworzył projekt AIMS (dla sukcesu Ambition Invention Motivation Success), który pozwala ostatnim grupom używać Mobile do tworzenia najwyższej jakości demonstracji . Producent Terry Taylor i Mick McKenna pracują nad sześćdziesięcioma utworami w czasie trwania projektu, których kulminacją jest występ w Royal Albert Hall wLuty 1988. Żółty napis na niebieskim tle nawiązuje do kolorystyki sponsora projektu, firmy PERNOD.

Następnie Mobile powrócił na rynek komercyjny, który stał się niezwykle konkurencyjny, zarówno z finansowego, jak i technicznego punktu widzenia. Utrzymuje aktywność aż do jej zakończeniaKwiecień 1993. Najnowsze nagrania z tego studia pochodzą od Chrisa Jaggera , brata Rolling Stones Micka Jaggera i jego zespołu Atcha! W Pinewood Studios .

W 1996 roku Mobile, wciąż nienaruszony, został kupiony przez prywatnego managera studia w Nowym Jorku. Po niewielkim remoncie kojarzy się z undergroundową muzyką Nowego Jorku; nagrania: Patti Smith , The Ramones i około 30 innych zespołów z albumu The Continental for the Best of NYC Hardcore  ; Matador Records zachowuje Mobile dla obchodów jej 10 XX  -lecie w 1999 roku, wraz z absolwentami etykiety, przy Irving Plaza . W Nowym Jorku służył do końca 2000 roku.

Ostatecznie studio zostało zlicytowane i jest teraz własnością Cantos Music Foundation w Calgary, Alberta, Kanada.

Główne projekty

Syngiel

Albumy

Uwagi i odniesienia

Uwagi

  1. W języku angielskim „mobilne studio” oznacza w żargonie telewizja lub radio „z powodu reportażu”.

Bibliografia