Stephen Gravesend

Stephen Gravesend
Biografia
Imię urodzenia Stephen
Narodziny ok. 1260
Śmierć 8 kwietnia 1338
Bishop's Stortford ( Hertfordshire )
Biskup Kościoła katolickiego
Konsekracja biskupia 14 stycznia 1319
Biskup Londynu
11 września 1318 - 8 kwietnia 1338
Poprzedni Richard Newport Richard de Wentworth następujący
(en) Uwaga na www.catholic-hierarchy.org

Stephen Gravesend , urodzony około 1260 roku i zmarł dnia8 kwietnia 1338, jest ważnym angielskim duchownym, który został biskupem Londynu . Wybrany do biskupstwa Londynu w 1318 roku, jego biskupstwo odznacza się przede wszystkim skrupulatnym szacunkiem dla bulli papieża Jana XXII . Gravesend okazał się silnym zwolennikiem króla Edwarda II podczas jego trudnych rządów i regularnie mu doradzał, zwłaszcza gdy król stanął w obliczu buntu w 1321 roku.

Pomimo upadku Edwarda II, Stephen Gravesend pozostał mu nieugięcie lojalny i zakwestionował jego złożenie przez parlament w 1327 roku. Poparł kilka buntów przeciwko nowemu reżimowi kontrolowanemu przez Isabelle de France i Rogera Mortimera . Wycofując się ze spraw politycznych po przejęciu władzy przez Edwarda III w 1330 r., Biskup poświęcił się sprawom swojej diecezji i zmarł w 1338 r.

Biografia

Geneza, wybór do diecezji londyńskiej i działalność religijna

Stephen Gravesend urodził się w niepewnej dacie, być może około 1260 roku. Może być synem tego samego Stephena Gravesenda, który jest rycerzem. Chociaż mamy niewiele informacji o jego rodzinie, wiemy, że jego wujek Richard był biskupem Londynu w latach 1280-1303, a jego krewny - być może jego kuzyn - Richard Grene był skarbnikiem katedry św. Pawła z Londynu . Rodzina tego ostatniego była właścicielem posiadłości Parrocks w Milton , niedaleko Gravesend  : posiadłość ta później należała do Stephena. Stephen Gravesend prawdopodobnie studiuje na Uniwersytecie Oksfordzkim i kończy studia z tytułem magistra. Bardzo wcześnie, jako sub-diakon , został mianowany rektorem Stoke Hammond , w diecezji Lincoln , na22 czerwca 1278. Około 1291 roku otrzymał zasiłek w katedrze św. Pawła i kolejny w Stepney w Middlesex . W 1306 roku został upoważniony do opuszczenia swojego stanowiska na trzy lata, aby studiować na Uniwersytecie Paryskim .

Plik 24 sierpnia 1318, Biskup Londynu Richard Newport zmarł nagle. Plik11 wrześnianastępnie Stephen Gravesend zostaje wybrany na biskupa diecezji londyńskiej przez kapitułę katedry św. Pawła. Nie jest wykluczone, że jego wybór nastąpił dzięki wpływom jego rodziny, bardzo obecnej w sprawach biskupstwa od lat 80. XX w. Król Edward II szybko zatwierdził decyzję kapituły i przekazał mu ją z urzędu.6 listopadaczasowości jego diecezji. Z kolei stosunki Stephena Gravesenda z Walterem Reynoldsem , arcybiskupem Canterbury , nie są raczej serdeczne, a Reynolds początkowo odmawia wyświęcenia Gravesend. Arcybiskup został ostatecznie przekonany do zmiany zdania przez hrabiów Pembroke i Hereford , tak że poświęcił Gravesend biskupem Canterbury na14 stycznia 1319. Plik30 września Następnie intronizacja Gravesenda odbywa się w katedrze św. Pawła.

Rejestr dokumentów mandatu biskupiego Stephena Gravesenda jest prowadzony tylko we fragmentach, ale posiadamy kilka informacji. Nawet po intronizacji biskup Londynu kontynuował konflikt z arcybiskupem Canterbury. W 1320 r. Bezskutecznie próbował uniemożliwić arcybiskupowi wizytę w jego diecezji. Jednak pomimo napięć między dwoma prałatami, nadal sumiennie pełnił funkcję dziekana prowincji kościelnej Canterbury. W latach 1319-1322 Gravesend brał udział w wyniesieniu kilku członków duchowieństwa angielskiego przez papieża Jana XXII . Ponadto w czasie swojej episkopatu ściśle przestrzegał wielu bulli papieskich. Więc16 lipca 1329, wydaje bullę papieską w katedrze św. Pawła, w której cesarz Ludwik IV i antypapież Mikołaj V są ekskomunikowani. Od 1334 do 1335 roku, biskup Londynu był wikariusz generalny od Jana Stratford , który stał arcybiskup Canterbury.

Kariera polityczna pod rządami Edwarda II

Podczas posiedzenia parlamentu w Westminster w rPaździernik 1320Stephen Gravesend i Rigaud d'Assier , biskup Winchester , są odpowiedzialni za próbę politycznego zbliżenia między królem Edwardem II a jego przeciwnikiem, hrabią Lancaster . W tym celu, bulle papieskie są ich zniżki, zamawianie King Robert I st Szkocji zawrzeć pokój z Anglią i wzywające do pojednania między Edwarda i Lancaster. Plik16 listopada 1320Gravesend uczestniczy w konsekracji Rigaud d'Assier na biskupa Winchester w St Albans , ale później ciężko choruje, tak że nie może wypełnić misji powierzonej mu przez byka. Nie wraca do Westminster aż do6 lutego 1321. Podczas wojny Despenserów wSierpnia 1321, jest jednym z biskupów, którzy służą jako pośrednicy między królem a lordami walijskich Marchii , zanim towarzyszy hrabiemu Pembroke, gdy ten przekonuje Edwarda, by wygnał jego ulubionego Hugues le Despenser .

Pomimo wygnania faworyta, napięcia między królem a powstańcami są nadal wyczuwalne. ZPaździernik 1321Edward zemścił się, oblegając zamek Leeds , kontrolowany przez buntownika Bartłomieja z Badlesmere . Niektórzy buntownicy, w tym Roger Mortimer , rozważają możliwość wsparcia Badlesmere, ale hrabia Pembroke, arcybiskup Reynolds i Stephen Gravesend spotykają się z nimi w Kingston nad Tamizą i przekonują ich, aby nie próbowali przeciwstawiać się ich władcy. Trzej wysłannicy zapewniają buntowników, że poproszą króla o zniesienie oblężenia i rozwiązanie konfliktu za pośrednictwem parlamentu, ale siły Edwarda II szybko podbijają Leeds. Wznowienie przez króla przewagi militarnej pozwala mu prosić o powrót ulubieńca. Tak więc, Stephen Gravesend jest jednym z czterech biskupów, którzy odwiedzają Canterbury na 1 st grudnia uczestniczyć synod zwołany przez Walter Reynolds zezwalająca na powrót Despenser.

Gravesend zapewnił królowi moralne wsparcie podczas zakończenia konfliktu, który zakończył się klęską hrabiego Lancaster w bitwie pod Boroughbridge wMarzec 1322i jego wykonanie. Jednak hrabia szybko jest czczony jako męczennik przez przeciwników króla, ale także przez pewną część ludu. Ślady hołdu dla Lancaster pojawiają się szybko, m.in.w katedrze św. Pawła w Londynie, gdzie malowidło ścienne namalowane kilka lat wcześniej za namową hrabiego oddaje cześć ogłoszeniu w tym miejscu Ordynacji w dniu27 września 1311. Świece zapalane są również przed freskiem hrabiego Lancaster, co wzbudza gniew Edwarda II. Król skarży się na te działania Stephenowi Gravesendowi. Jednak fresk nie jest natychmiast usuwany. Dlatego biskup i członkowie kapituły katedralnej są nękani przez królewskich sędziów przed wykonaniem polecenia.

Rola podczas upadku Edwarda II

Pomimo krótkiej złości króla, Stephen Gravesend utrzymał swoje poparcie dla Edwarda II i Hugh the Despenser, kiedy królowa Isabella i jej sojusznik Roger Mortimer wylądowali ze skromnymi siłami w Anglii na24 września 1326, aby obalić uciskający reżim króla i jego ulubieńca. Londyn szybko popada w anarchię. 13 i14 październikaGravesend uczestniczy w spotkaniu prałatów, które odbyło się w Lambeth, w którym uczestniczyli: Walter Reynolds, arcybiskup Canterbury, John of Stratford, biskup Winchester, Walter de Stapledon , biskup Exeter , Hamo Hethe , biskup Rochester i Thomas Cobham , biskup Worcester . Ze Stratfordem i Reynoldsem przeczytał papieską bullę z 1320 roku i użył jej przeciwko najeźdźcom. Gravesend następnie zgłasza się na ochotnika ze Stapledonem, aby przywrócić porządek w stolicy i spróbować przywrócić tam spokój.

Plik 15 październikapo zabiciu Waltera de Stapledona przez wściekły tłum panika ogarnęła obecnych w stolicy prałatów. Stephen Gravesend ledwo uniknął śmierci i uciekł w nieznane miejsce, prawdopodobnie do Hamo Hethe w diecezji Rochester. Uważa się, że pozostanie poza swoją diecezją przez kilka następnych miesięcy, czekając, aż ucichnie gniew londyńczyków i królowa Izabela i Roger Mortimer, teraz nowi panowie królestwa od czasu schwytania króla. Édouard i Hugues le Despenser le16 listopadaprzywróć tam porządek. Plik3 grudnia, Stephen Gravesend zostaje wezwany do wzięcia udziału w parlamencie , w dniu otwarcia7 stycznia 1327pod nieobecność Edwarda II, uwięziony wówczas na zamku Kenilworth , podczas którego trzeba omówić los władcy - króla na pełnych prawach pomimo uwięzienia.

Początkowo, ze względu na swój status dziekana prowincji kościelnej Canterbury, Stephen Gravesend wzywa 16 stycznia 1327spotkanie prałatów tej prowincji w katedrze św. Pawła w celu udzielenia pomocy finansowej Papieżowi Janowi XXII w jego walce z cesarzem Ludwikiem IV. Spotkanie to ostatecznie odwołano z powodu sesji parlamentarnej. Plik13 styczniaPonieważ orzeczenie przepadku Edwarda II zostało ogłoszone przez Parlament, decyzja została odważnie zakwestionowana przez Williama Meltona , arcybiskupa Yorku , Hamo Hethe, biskupa Rochester, Johna Rossa , biskupa Carlisle i Stephena Gravesenda. Mimo to, że wyraża zgodę na udział w koronacji młodego Edwarda III 1 st obok lutego i odgrywa aktywną rolę, ponieważ z bp Jana Stratford, trzyma koronę nad głową nowego monarchy w powodu jego ogromnej wagi.

Kariera polityczna pod rządami Edwarda III i śmierć

Pomimo pojawienia się Edwarda III, władza pozostaje w rzeczywistości w rękach Isabelle i Rogera Mortimerów. Stephen Gravesend jest świadomy tej sytuacji i stopniowo dołącza do szeregów opozycji. Kiedy nowy hrabia Lancaster odmówił udziału w parlamencie odbywającym się w Salisbury wPaździernik 1328Biskupi Gravesend i Stratford próbują go przekonać, aby tam pojechał. W grudniu Gravesend spotkał się z Simonem Mepehamem , nowym arcybiskupem Canterbury i kilkoma baronami w Londynie, aby skrytykować Mortimera. WStycznia 1329, podczas zbrojnej konfrontacji pomiędzy Mortimerem i Lancasterem w Midlands , prałaci Mepeham i Gravesend próbują odegrać rolę mediatorów i doprowadzić do tego, by Lancaster zapłacił tylko bardzo wysoką grzywnę za swój bunt. Stephen Gravesend wkrótce potem zostaje zatrzymany przez byłego burmistrza Hamo of Chigwell , który właśnie został uratowany przed egzekucją.

Po niepowodzeniu buntu Lancastrian, plotka, że ​​Edward II wciąż żyje, pomimo wiadomości o jego śmierci w niewoli w Wrzesień 1327, rozprzestrzenia się w stolicy. Earl of Kent organizuje spisek mający na celu dostarczanie i przywrócić upadłego króla na tron. Kilka postaci kościelnych wspiera spisek, w tym biskup Gravesend. Ale fabuła zostaje zdemaskowana przez Mortimera wMarzec 1330a hrabia Kentu zostaje stracony za zdradę stanu, podczas gdy biskup Londynu zostaje aresztowany i przesłuchany przez sędziego królewskiego Henry le Scrope w kwietniu za jego udział w spisku. Co zaskakujące, wkrótce został zwolniony i oczyszczony ze wszystkich zarzutów. Wreszcie, po aresztowaniu Isabelle i Rogera Mortimerów19 października 1330, Król Edward III oddalił zarzuty wobec uczestników spisku w Kencie. Zaangażowanie Stephena Gravesenda w politykę królestwa kończy się w tym dniu.

Chociaż na krótko wychodził z emerytury 24 sierpnia 1335 i 3 stycznia 1337aby przewodniczyć posiedzeniom rady królewskiej jako przedstawiciel króla w Londynie, Stephen Gravesend najwyraźniej nie jest już zainteresowany sprawami poza swoim biskupstwem, prawdopodobnie ze względu na swój wiek. Biskup Londynu umiera8 kwietnia 1338w rektorze Bishop's Stortford w Hertfordshire . Król Edward III i dwóch kardynałów uczestniczą w jego pogrzebie, celebrowanym przez arcybiskupa Johna ze Stratford27 kwietnianastępnie w katedrze św. Pawła. W testamencie Stephen Gravesend prosi, aby w katedrze odprawiano msze za zbawienie jego duszy, wuja Ryszarda i króla. Jego obszerna biblioteka, która zawiera również liczne dzieła Arystotelesa i inne prace z zakresu logiki, teologii i filozofii przyrody, została przekazana trzem uczelniom w Oksfordzie , w tym Merton College .

Bibliografia

  1. Edwards 1959 , s.  58.
  2. Phillips 1972 , s.  182.
  3. Phillips 1972 , s.  198.
  4. Phillips 1972 , s.  209.
  5. Phillips 1972 , s.  217.
  6. Phillips 2010 , s.  436.
  7. Phillips 2010 , s.  506.
  8. Phillips 2010 , s.  536.
  9. Mortimer 2003 , s.  170.
  10. Mortimer 2003 , s.  213.
  11. Mortimer 2003 , s.  217.
  12. Mortimer 2003 , s.  228.
  13. Phillips 2010 , s.  567.
  14. Fryde i in. 1996 , s.  258.

Bibliografia