Stephen Augustus Hurlbut

Stephen Augustus Hurlbut
Stephen Augustus Hurlbut
Stephen A. Hurlbut
Narodziny 29 listopada 1815
Charleston , stan Karolina Południowa
Śmierć 27 marca 1882
Lima w Peru
Wierność Stany Zjednoczone
Uzbrojony  Armia Stanów Zjednoczonych
Stopień Army-USA-OF-07.svg Generał dywizji
Lata służby 1861 - 1865
Konflikty Druga wojna seminolska

Wojna domowa

Stephen Augustus Hurlbut (29 listopada 1815 - 27 marca 1882), polityk, dyplomata i dowódca armii Zatoki Perskiej  podczas  wojny domowej .

Przed wojną

Urodzony w Charleston w Południowej Karolinie , jest synem Martina Luthera Hurlbuta i Lydii Bunce. Jej ojciec jest pastorem   i wychowawcą unitarian . Hurlbut studiował prawo u  Jamesa L. Petigru jako mentor, pracował dla niego jako urzędnik i został powołany do adwokatury w Karolinie Południowej w 1837 roku. Podczas drugiej wojny seminolskiej służył jako adiutant pułku piechoty Południowej Karoliny. W 1845 r. Hurlbut przeniósł się do  Illinois , gdzie otworzył kancelarię prawniczą w  Belvidere . W 1847 roku poślubił Sophronię R. Stevens, która urodziła dwoje jego dzieci.

W 1847 roku Hurlbut wziął udział w konwencji konstytucyjnej stanu Illinois jako delegat wigów. Służył jako elektor prezydencki partii Wigów w wyborach prezydenckich w 1848 roku i spotkał Abrahama Lincolna podczas kampanii na rzecz szorstkiego i gotowego starego Zachary'ego Taylora . Został wybrany do Izby Reprezentantów stanu Illinois w 1859 roku i ponownie wybrany w 1861 roku.

Hurlbut prowadził kampanię na rzecz Lincolna w wyborach prezydenckich w 1860 r. I uczestniczy   w pierwszej inauguracji Lincolna4 marca 1861. On i pułkownik Ward H. Lamon są na misji rozpoznawczej na prośbę Lincolna i udają się do  Charleston z24 w 26 marca 1861, aby zbadać i przedstawić „  rzeczywisty stan nastrojów w tym mieście i stanie  ” . Lamon otrzymuje oddzielną misję od Williama H. ​​Sewarda, aby odwiedzić  Fort Sumter . Plik27 marca 1861, Hurlbut pisze szczegółowy raport, w którym stwierdza:

„Z  całą pewnością nie ma się do czego odwołać - poczucie patriotyzmu narodowego, wciąż słabe w Karolinie, zostało ugaszone i zniweczone przez uznaną doktrynę najwyższej wierności państwu. Fałszywa ekonomia polityczna, której pilnie nauczano przez lata, stała się aksjomatem, a kupcy i biznesmeni wierzą i działają zgodnie z przekonaniem, że wielki wzrost handlu i ekspansja materialnego dobrobytu nastąpi po ustanowieniu Republiki Południowej. Czekają na złotą erę, kiedy Charleston będzie wielkim imperium handlowym i kontroluje południe, tak jak Nowy Jork dla północy . "

Wojna domowa

Kiedy  wybuchła wojna domowa, Hurlbut wstąpił do armii Unii  i został generałem brygady  ochotników Stanów Zjednoczonych,17 maja 1861I generał major17 września 1862.

Dowodził Czwartą Dywizją Armii Tennessee w bitwie pod Shiloh oraz w natarciu na Korynt  i jego  oblężenie . Poprowadził także dywizję w bitwie pod mostem Hatchie , przejmując dowodzenie nad całymi siłami Unii po kontuzji generała  Edwarda Ord .

Hurlbut kontroluje  XVI th Korpusu z jego kwaterze generałów Memphis, Tennessee . Historyk Bertram Korn sugeruje, że podczas służby garnizonowej w Memphis w stanie Tennessee Hurlbut wydał rozkazy konfiskaty mienia żydowskiego i uniemożliwienia Żydom handlu.

Hurlbut dowodził korpusem  pod wodzą  Williama T. Shermana w 1864 r. Na ekspedycji Meridian . Następnie dowodził Departamentem Zatoki Perskiej , zastępując Nathaniela P. Banksa  i służąc na tym stanowisku przez pozostałą część wojny. Hurlbut jest podejrzany o defraudację  podczas swojej kadencji. Generał Edward RS Canby  nakazuje rozpoczęcie postępowania wojennego i aresztowanie Hurlbuta. Jest jednak upoważniony do rezygnacjiCzerwiec 1865.

Po wojnie

Po opuszczeniu armii Unii 20 czerwca 1865Hurlbut stał się jednym z ojców założycieli wielkiej armii republiki, której służył jako głównodowodzący w latach 1866-1868.

Został mianowany ambasadorem rezydenta  do  Kolumbii w 1869 roku, gdzie służył trzy lata. W 1872 roku Hurlbut został wybrany do Izby Reprezentantów Stanów Zjednoczonych  jako członek Kongresu  Republikanów  stanu Illinois. Chociaż został ponownie wybrany na drugą kadencję, w 1874 został pokonany w 1876 roku. Hurlbut został mianowany  ambasadorem w Peru w 1881 i jako taki rywalizował z generałem Hugh Judsonem Kilpatrickiem , ambasadorem Stanów Zjednoczonych w  Chile podczas wojny na Pacyfiku , jak każdy z nich stał się zwolennik kraju, do którego jest oddelegowany jako przedstawiciel Korpusu Dyplomatycznego Stanów Zjednoczonych. Hurlbut służył jako ambasador Stanów Zjednoczonych w Peru aż do swojej śmierci w Limie w 1882 roku.

Hurlbut i jego żona zostali razem pochowani na cmentarzu Belvidere w Belviderestanie Illinois .

Uwagi i odniesienia

Uwagi

Bibliografia

  1. Lash, JN (1984). Wielebny Martin Luther Hurlbut: Yankee President of Beaufort College, 1812-1814. The South Carolina Historical Magazine , 85 (4), 305–316.
  2. Woodworth, Steven E.  (en) , Hurlbut, Stephen Augustus . Amerykańska biografia narodowa online . Luty 2000. Źródło 29 listopada 2015 r.
  3. Hurlbut, Stephen Augustus, (1815-1882) , Słownik biograficzny Kongresu Stanów Zjednoczonych .
  4. Pan Lincoln i przyjaciele. Oficerowie: Stephen A. Hurlbut (1815-1882) . Projekt Instytutu Lincolna .
  5. Pełny tekst raportu Hurlbuta do Lincolna można znaleźć pod adresem: Steve Hurlbut to Abraham Lincoln, 27 marca 1861
  6. Lash, JN (2003). Polityk, który stał się generałem: kariera Stephena Augustusa Hurlbuta w wojnie secesyjnej . Kent, Ohio: Kent State University Press.
  7. (w) Bertram Wallace Korn , American Jewry and the Civil War , Philadelphia, Jewish Publication Society of America,1951( OCLC  761780 ) , str.  154
  8. Terry L. Jones. (2011). Słownik historyczny wojny domowej . Prasa strachów na wróble, s.  725 .
  9. W Tucker, S. (2013). American Civil War: Ostateczna encyklopedia i zbiór dokumentów .
  10. Clayton, LA (1999). Peru i Stany Zjednoczone: kondor i orzeł . Ateny: University of Georgia Press.
  11. Fensom, R. i Foreman, J. (1987). Illinois: Na uboczu . Chester, Conn: Globe Pequot Press.
  12. Phillips, DT (1992). Lincoln o przywództwie: strategie kierownicze na trudne czasy „  https://web.archive.org/web/20160108185403/http://www.sausd.us/cms/lib5/CA01000471/Centricity/ModuleInstance/7991/LincolnOnLeadership.doc  ” ( ArchiwumWikiwixArchive.isGoogle • Co robić? ) ,8 stycznia 2016. Nowy Jork: Warner Books.

Bibliografia

Zobacz też

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne