Statystyka Bosego-Einsteina
Statystyka Bosego-Einsteina
W mechanice kwantowej i fizyki statystycznej , Bosego-Einsteina statystyki odnoszą się do statystycznego rozkładu dnia nie do odróżnienia (wszystkich podobnych) bozonów nad energetycznych stanów układu w równowadze termodynamicznej . Omawiany rozkład wynika ze specyfiki bozonów : cząstki o spinie całkowitym nie podlegają zasadzie wykluczenia Pauliego , a mianowicie, że kilka bozonów może jednocześnie zajmować ten sam stan kwantowy .
Rozkład Bosego-Einsteina
Statystyka Bosego-Einsteina została wprowadzona przez Satyendranatha Bosego w 1920 r. Dla fotonów i uogólniona na atomy przez Alberta Einsteina w 1924 r . Statystycznie w stanie równowagi termodynamicznej liczba n i cząstek energii E i wynosi
nieja=soljaexp(mija-μkbT)-1{\ Displaystyle n_ {i} = {\ Frac {g_ {i}} {\ exp \ lewo ({\ Frac {E_ {i} - \ mu} {k _ {\ rm {B}} T}} \ prawo ) -1}} \,}lub:
Entropia i derywacja w zespole mikrokanonicznym
Entropia systemu obejmującej nierozróżnialne bozonów , opisanych symetrycznych funkcji fali ( całkowita wirowania ), można obliczyć z zastosowaniem statystycznego opis powodu J. Willard Gibbsa . Ona chce
S=kb∑jotsoljot[(1+niejot)log(1+niejot)-niejotlogniejot]{\ Displaystyle S = k _ {\ rm {B}} \ suma _ {j} G_ {j} \ lewo [(1 + n_ {j}) \ log {(1 + n_ {j})} - n_ { j} \ log n_ {j} \ right]}lub
k B
|
Stała Boltzmanna ,
|
n j
|
liczba zawodów (udział bozonów w danym stanie energii),
|
G j
|
liczba możliwych stanów w grupie j ( degeneracja ).
|
Demonstracja
Postępując zgodnie z metodą podaną przez JW Gibbsa w fizyce statystycznej, liczymy w badanym układzie bozony energii E j , ich liczbę w tej grupie N j , przy czym każda z tych grup może zawierać stany G j . Obliczenie entropii sprowadza się do obliczenia wagi statystycznej Ω takiego układu, czyli liczby mikro-stanów dostępnych do wykonania tego makrostatu. Zakładając, że każda grupa jest niezależna, mamy Ω = Π j Ω j . Problem sprowadza się zatem do znajomości Ω j .
Liczba możliwości dystrybucji nierozróżnialnych cząstek N j w stanach G j wynosi
Ωjot=(soljot+NIEjot-1)!(soljot-1)!NIEjot!{\ Displaystyle \ Omega _ {j} = {\ Frac {(G_ {j} + N_ {j} -1)!} {(G_ {j} -1)! N_ {j}!}}}Korzystając ze wzoru Stirlinga , zachowujemy przybliżenie, które obliczamy entropię (zakładamy, że 1 jest pomijalne w porównaniu do N j lub G j )
logNIE!≈NIElogNIE{\ displaystyle \ log {N!} \ ok. N \ log {N}}
S=kblogΩ=kb∑jotlogΩjot=kb∑jot[-soljotlogsoljot-NIEjotlogNIEjot+(soljot+NIEjot)log(soljot+NIEjot)]{\ Displaystyle S = k _ {\ rm {B}} \ log \ Omega = k _ {\ rm {B}} \ sum _ {j} \ log \ Omega _ {j} = k _ {\ rm {B }} \ sum _ {j} \ left [-G_ {j} \ log {G_ {j}} - N_ {j} \ log {N_ {j}} + (G_ {j} + N_ {j}) \ log {(G_ {j} + N_ {j})} \ right]}Albo przez wpisanie liczby zawodów niejot=NIEjotsoljot{\ displaystyle n_ {j} = {\ tfrac {N_ {j}} {G_ {j}}}}
S=kb∑jotsoljot[(1+niejot)log(1+niejot)-niejotlogniejot]{\ Displaystyle S = k _ {\ rm {B}} \ suma _ {j} G_ {j} \ lewo [(1 + n_ {j}) \ log {(1 + n_ {j})} - n_ { j} \ log n_ {j} \ right]}
W zestawie mikrokanonicznym zmienne termodynamiczne w stanie równowagi uzyskuje się przez maksymalizację entropii pod ograniczeniem, aby uwzględnić całkowitą liczbę bozonów i całkowitą energię . Rozwiązanie weryfikuje stosując metodę mnożników Lagrange'a , α dla liczby cząstek i β dla energii
NIE=∑jasoljanieja{\ displaystyle N = \ suma _ {i} G_ {i} n_ {i}}mi=∑janiejasoljamija{\ displaystyle E = \ suma _ {i} n_ {i} G_ {i} E_ {i}}
∂∂niejot(S-αNIE-βmi)=0,∀jot{\ Displaystyle {\ Frac {\ częściowe} {\ częściowe n_ {j}}} \ lewo (S- \ alfa N- \ beta E \ prawej) = 0 \ ,, \ qquad \ forall j}Rozwiązaniem tego układu niezależnych równań jest statystyczny rozkład Bosego-Einsteina
niejot=1miα+βmijot-1{\ Displaystyle n_ {j} = {\ Frac {1} {\ mathrm {e} ^ {\ alpha + \ beta E_ {j}} - 1}}}Możemy znaleźć wartości α i β z pierwszej zasady termodynamiki . Zatem α = - μ β i β = ( k B T ) -1 .
Klasyczny limit i porównanie z fermionami
W wysokich temperaturach, kiedy efekty kwantowe nie są już odczuwalne, statystyka Bosego-Einsteina, podobnie jak statystyka Fermi-Diraca, która rządzi fermionami , zmierza w kierunku statystyki Maxwella-Boltzmanna . Jednak w niskich temperaturach te dwie statystyki różnią się od siebie. Zatem przy zerowej temperaturze:
- ze statystyką Bosego-Einsteina najniższy poziom energii zawiera wszystkie bozony;
- ze statystyki Fermiego Diraca, najniższy poziom energii każdy zawiera co najwyżej g ı fermionami .
Kondensat Bosego-Einsteina
Jak widać wcześniej, statystyka Bosego-Einsteina przewiduje, że w temperaturze zerowej wszystkie cząstki zajmują ten sam stan kwantowy, czyli stan o najniższej energii. Zjawisko to jest obserwowalne w skali makroskopowej i stanowi kondensat Bosego-Einsteina .
Uwagi i odniesienia
-
(w) Lev Landau i Evgeny Lifshitz , Statistical Physics , Pergamon Press ,1969( czytaj online )
Zobacz też
Bibliografia
-
[Bose 1924] (de) Satyendra Nath Bose ( przetłumaczone z angielskiego przez Alberta Einsteina ), " Plancks Gesetz und Lichtquantenhypothese " ["Prawo Plancka i hipoteza kwantowa światła"], Zeitschrift für Physik , vol. 26,Grudzień 1924, s. 178-181 ( OCLC 4646217659 , DOI 10.1007 / BF01327326 , Bibcode 1924ZPhy ... 26..178B , podsumowanie , przeczytaj online [PDF] ) :
-
[Bose 2005] Satyendra Nath Bose ( przetłumaczone z niemieckiego przez Georgesa Fricka), hipoteza Plancka i kwanty światłaW José Leite-Lopes i Bruno Escoubès ( red. I wcześniejszego () Pref. Przez Jean-Marc Levy-LEBLOND ), Źródła i ewolucja fizyki kwantowej: tekstów założycielskich , Les Ulis, EDP Sciences , poza Coll. ,Listopad 2005, 1 st ed. , 1 obj. , XIV -316 s. , Chory. , rys. , wykres. i portr. , 16 × 24 cm ( ISBN 2-86883-815-4 , EAN 9782868838155 , OCLC 80146859 , uwaga BnF n o FRBNF39987077 , SUDOC 094109842 , prezentacja online , czytaj online ) , rozdz. 3 , rozdz. 3.1 , art. VIII [„Statystyki bozonu”], s. 85-88.
-
[Einstein 1924] (de) Albert Einstein , " Quantentheorie des einatomigen idealen Gases " [" Monatomiczna kwantowa teoria gazu doskonałego "], Sitzungsberichte der Preussischen Akademie der Wissenschaften ,1924, s. 261-267.
-
[Einstein 1925a] (de) Albert Einstein , " Quantentheorie des einatomigen idealen Gases: zweite Abhandlung " [" Monatomic idealna teoria kwantowa gazu: druga rozprawa"], Sitzungsberichte der Preussischen Akademie der Wissenschaften ,1925, s. 3-14.
-
[Einstein 1925b] (de) Albert Einstein , " Zur Quantentheorie des idealen Gases " ["Kwantowa teoria gazu doskonałego "], Sitzungsberichte der Preussischen Akademie der Wissenschaften ,1925, s. 18-25.
Powiązane artykuły
<img src="https://fr.wikipedia.org/wiki/Special:CentralAutoLogin/start?type=1x1" alt="" title="" width="1" height="1" style="border: none; position: absolute;">