Łyżka (grupa)

Łyżka Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Łyżka na koncercie w Austin , w Teksasie w 2006 roku. Ogólne informacje
Ojczyźnie Stany Zjednoczone
Gatunek muzyczny Niezależny rock
aktywne lata Od 1994
Etykiety Matador (1996-1997), Elektra (1998), Merge Records (od 2000)
Oficjalna strona www.spoontheband.com
Skład grupy
Członkowie Britt Daniel
Jim Eno
Alex Fischel
Gerardo Larios
Byli członkowie Roman Kuelber
Joshua Zarbo
Andy Maguire
Greg Wilson
Sean Kirkpatrick
Scott Adair
Eric Harvey
Rob Pope

Łyżka jest grupa z indie rock amerykański , pochodzący z Austin , w Teksasie . Grupę tworzą Britt Daniel (wokal, gitara), Jim Eno (perkusja), Rob Pope (bas) i Eric Harvey (klawisze, gitara, perkusja, chórki).

Biografia

Początki

Podczas studiów na University of Texas w Austin Britt Daniel założył The Alien Beats z Bradem Shenfeldem. Perkusista Jim Eno dołącza do nich przed nagraniem ich wyjątkowej, trzyścieżkowej EP - ki . Rozstali się w 1993 roku i Shenfeld rozpoczął studia prawnicze. Daniel i Eno znaleźli Spoon, nazwany na cześć piosenki niemieckiej grupy Can . W oryginalnym składzie znaleźli się także gitarzysta Greg Wilson (znany pod pseudonimem Wendel Stivers) oraz basista Andy Maguire.

Ich pierwsza EPka, Nefarious , została wydana przez teksańską wytwórnię Fluffer Records w 1994 roku . W następnym roku podpisali kontrakt z niezależną wytwórnią Matador Records . Greg Wilson opuścił Spoon, a wkrótce po nim pojawił się Maguire, którego odejście poprzedziło wydanie ich debiutanckiego albumu Telephono w 1996 roku . Grupa wyrusza w trasę promującą swój album, w towarzystwie Johna Croslina na basie. Ten wyprodukował płytę, na której znalazły się trzy tytuły, które wcześniej pojawiły się na EP-ce, ponownie nagranej z tej okazji. Kiedy został wydany, sprzedał się w 3000 egzemplarzy.

Elektra Records

Basista Josh Zarbo został zatrudniony w 1997 roku . Pracuje z Danielem i Eno nad kolejną płytą Spoona. Grupa zostaje poproszony przez Elektra Records i łączy się z głównym , który publikuje swoje 2 d album z serii zakrada w roku 1998. Osoba odpowiedzialna za A & R pracuje z grupą jest zwolniony i etykiety, rozczarowany sprzedaży płyty, wypowiada umowę cztery miesiące po jej wydaniu. W następnym roku niezależna wytwórnia Saddle Creek Records wydała singiel The Agony of Laffitte , którego teksty inspirowane były nieszczęściami z Elektrą. Następnie grupa przystąpiła do opracowywania nowego albumu, który wyprodukowali sami w 2000 roku. Płyta została zaoferowana kilku firmom fonograficznym, nie wzbudzając ich zainteresowania.

Scal rekordy

W roku 2001 , Mac McCaughan, członek Superchunk i współzałożycielem niezależnej wytwórni seryjnej Records , w końcu zdecydowała się zwolnić 3 th  album z łyżką, zwane Dziewczyny mogę powiedzieć . Płyta przyciągnęła uwagę największych amerykańskich mediów, takich jak The Washington Post , magazyn The New Yorker oraz publiczna stacja radiowa NPR , umożliwiając grupie dotarcie do szerszej publiczności. W następnym roku wydanie Kill the Moonlight potwierdziło ich sukces. Spoon występuje na festiwalach i jest zapraszany do występów w programach telewizyjnych, w tym w Last Call z Carson Daly i Late Night z Conanem O'Brienem . W ciągu trzech lat sprzedaż albumu wyniosła 90 000 egzemplarzy.

Klawiszowiec Eric Harvey dołączył do zespołu w 2004 roku. Gimme Fiction , nagrany jako duet przez Britt Daniel i Jim Eno i zmontowany przez Merge wmaj 2005, to pierwszy najlepiej sprzedający się album Spoon w Stanach Zjednoczonych. Tydzień od jego wydania, osiągnął 44 th  miejsce na Billboard 200 po sprzedał prawie 20.000 egzemplarzy. I Turn My Camera On , pierwszy singiel z albumu, wykorzystuje teledysk wyreżyserowany przez fotografkę Autumn de Wilde . Dzięki temu tytułowi Łyżka udaje się zostać usłyszana przez szeroką publiczność. Został wybrany, aby zilustrować reklamę producenta samochodów Jaguar , która jest emitowana w kilku krajach i jest wykorzystywana w serialach telewizyjnych, takich jak Bones i Veronica Mars . Dwa lata później sprzedaż albumu sięga 160 000 egzemplarzy.

W 2006 roku Josh Zarbo został zastąpiony na basie przez Roba Pope'a z Get Up Kids . Britt Daniel izoluje się w Oregonie, aby skomponować utwory na kolejny album, Ga Ga Ga Ga Ga , który został wydany wlipiec 2007. Producentem jest Mike McCarthy z wyjątkiem The Underdog , pierwszego nierejestrowanego singla, wyreżyserowanego przez Jona Briona . Łyżka pierwszy tytuł pojawiać się w rankingu niezależnych stacji radiowych, dotarł do 26 th  miejsce w rankingu Alternative Songs magazynu Billboard . Utwór pojawia się w filmie Cloverfield oraz w kilku seriach, w tym Numbers i How I Met Your Mother . Grupa wystąpiła na planie Saturday Night Live . W ciągu jednego tygodnia sprzedano 46 000 albumów, co pozwala Ga Ga Ga Ga Ga znaleźć się w pierwszej dziesiątce sprzedaży w Stanach Zjednoczonych. W ciągu dwóch lat minęło 300 000 egzemplarzy.

Ich album Transference , wydany przez Merge w 2010 roku , plasuje się na 4 miejscu na liście Billboard 200 w momencie premiery. Łyżka działa przez jedenaście miesięcy, zanim zrobi sobie przerwę. W 2011 roku Britt Daniel przeniosła się do Los Angeles . Wraz z Danem Boecknerem tworzy nową grupę, Divine Fits . Ich album A Thing Called Divine Fits został wydany w następnym roku.

Nagrania Loma Vista

W 2013 roku Spoon dołączył do nowego muzyka, Alexa Fischela, który towarzyszył podczas trasy koncertowej Divine Fits. Nowe utwory nagrywają podczas dwóch sesji pod okiem Joe Chiccarelli i Dave'a Fridmanna . Ich ósmy album, They Want My Soul , został wydany we wrześniu 2014 roku przez Loma Vista Recordings, wytwórnię, której katalog dystrybuowany jest przez Universal . Aby to promować, grupa odbyła tournee po Stanach Zjednoczonych i Europie . Tydzień wydaniu, płyta osiągnęła 4 th  miejscu Billboard 200 . 30 października 2014Łyżka uczestniczy w pokazie Democalypse 2014: South By South Mess

17 marca 2017 r.Spoon wydali swój dziewiąty album, Hot Thoughts , w Matador Records , pierwszy od 1996 roku.

Członkowie

Członkowie

Członkowie wycieczki

Byli członkowie

Chronologia

Dyskografia

Albumy studyjne

PE

Kompilacje i na żywo

Uwagi i referencje

  1. (w) Andrew Murfett, „  Going gaga for Spoon  ” , The Age ,3 sierpnia 2007
  2. (en) Raoul Hernandez, „  Drake Tungsten and His Boy Skellington  ” , The Austin Chronicle ,22 stycznia 1999
  4. (w) Mindy LaBernz, „  Nie jest częścią rewolucji  ” , The Austin Chronicle ,1 st marca 1996
  5. (w) Camden Joy, „  Całkowita awaria systemów  ” , Village Voice ,18 stycznia 2000
  6. (en) Michael Bertin, „  Spotlight: Spoon  ” , The Austin Chronicle ,16 marca 2001
  7. Clémence Risler, „  łyżką  ” , See ,27 października 2005 r.
  8. Martin Cazenave, „  The heady Texans pop of Spoon w teledysku  ” , Les Inrockuptibles ,12 lipca 2005 r.
  9. (en) Ben Sisario, „  Aiming to Break Out of Low-Indie Strata  ” , The New York Times ,11 maja 2005 r.
  10. (w) John Spong, „  Łyżka na widelcu  ” , Texas Monthly ,kwiecień 2004
  11. (en) Sean Glennon, „  Stranger than 'fiction”: sukces nowego albumu Spoona zaskoczył nawet zespół  ” , The Boston Globe ,3 czerwca 2005
  12. (w) Chris Riemenschneider, „  Łyżka nie zgina się, aby dostać się do głównego nurtu  ” [ archiwum6 marca 2016] Wymagamy rejestracji , Trybuna Gwiazd ,10 czerwca 2005 r.(dostęp 29 stycznia 2015 )
  13. (w) Cortney Harding, "  Emerging Market  " , Billboard , Vol.  121 n O  39,3 października 2009, s.  23-24 ( ISSN  0006-2510 , czytaj online )
  14. (w) Tracy Moore, "  Spoon's Latest Messy Achieves Perfection  " , Dallas Observer  (w) ,1 st listopad 2007
  15. (w) Jon Niccum, „  Spoonman  ” , Lawrence Journal-World ,18 kwietnia 2008
  16. Olivier Robillard Laveaux, „  Gaga de fine pop  ” , See ,11 października 2007 r.
  17. (w) John Spong, „  Czekając, aż Matty Pickles wyjdzie  ” , Texas Monthly ,Luty 2009
  18. (w) Melena Ryzik, „  Spoon: Independent Still, Still Cool  ” , The New York Times ,6 stycznia 2010
  19. (w) Guy Raz, „  Łyżka: powolna budowa do sukcesu  ” , NPR ,23 stycznia 2010
  20. (en) Mikael Wood, „  Spoon wraca po przerwie z nowym albumem, członkiem zespołu, wytwórnią  ” , Los Angeles Times ,7 sierpnia 2014
  21. (w) Jim Fusilli, „  The Next Evolution of Spoon  ” , The Wall Street Journal ,5 sierpnia 2014 r.
  22. (w) Emily White, „  Spoon Scores Top 10 Debiut With Unusual Vinyl Promotion  ” , Billboard ,14 sierpnia 2014 r.
  23. (w) „  The Daily Show” obejmuje wybory śródsemestralne w Austin z „Democalypse 2014 South By South Mess” emitowanym 27-30 października o 23:00 ET / PT  ” , Krytyk Futon,22 października 2014(dostęp 22 października 2014 ) .

Linki zewnętrzne