Rada Komisarzy Ludowych (ZSRR)
Rada Komisarzy Ludowych
Organizacja
Prezydent |
Lenina
|
---|
Organizacja macierzysta |
Centralny Komitet Związku Radzieckiego ( w )
|
---|
Rada Komisarzy Ludowych ZSRR ( rosyjski : Совет народных комиссаров lub Совнарком , transliteracja : Soviet Narodnykh Kommissarov lub Sovnarkom ) jest najwyższą władzą rząd pod rządami sowieckimi . Zastąpiła ona rząd tymczasowy następujące przejęcia władzy przez bolszewików na 25 października 1917 roku (7 listopada 1917w kalendarzu gregoriańskim ), podczas rewolucji październikowej . Radę Komisarzy Ludowych zastąpiła w 1946 r. Rada Ministrów ZSRR .
Konfigurowanie
Po wydaleniu eserowców prawej i mienszewików , którzy odmawiają usankcjonować powstanie bolszewików, II th Zjazd Rad składa się z bolszewikami i eserowców . Przed separacją powołał „tymczasowy rząd robotniczo-chłopski”, Radę Komisarzy Ludowych, która miała rządzić krajem „aż do zebrania Konstytuanty”.
Rada Komisarzy Ludowych składała się wówczas tylko z bolszewików.
-
Vladimir Ilich Lenin , prezydent Sovnarkom;
-
Léon Trotsky , Ludowy Komisarz Spraw Zagranicznych;
-
Alexeï Rykov , Ludowy Komisarz Spraw Wewnętrznych;
-
Vladimir Milioutine , Ludowy Komisarz ds. Rolnictwa;
-
Georgy Oppokov , Ludowy Komisarz ds. Sprawiedliwości;
-
Victor Noguine , Ludowy Komisarz ds. Handlu i Przemysłu;
-
Alexandre Chliapnikov , Ludowy Komisarz Pracy;
-
Ivan Teodorovitch , ludowy komisarz ds. Zaopatrzenia w żywność;
-
Anatoli Lounatcharski , Ludowy Komisarz ds. Edukacji Publicznej;
-
Ivan Skvortsov-Stepanov , ludowy komisarz ds. Finansów;
-
Nikolai Gliébov , ludowy komisarz ds. Poczty i telegrafu;
-
Józef Stalin , Ludowy Komisarz ds. Narodowości;
-
Vladimir Antonov-Ovseïenko i Nikolai Krylenko , Ludowymi Komisarzami Spraw Wojskowych;
-
Pavel Dybenko : Ludowy Komisarz ds. Marynarki Wojennej;
-
Alexandra Kollontaï : Ludowy Komisarz ds. Pomocy Publicznej (Listopad 1917-Marzec 1918 ; pierwsza kobieta w rządzie ).
Popierany przez Trockiego Lenin odrzucił pomysł koalicyjnego rządu partii rewolucyjnych . W odpowiedzi Rykow, Teodorowicz, Miliutin i Nogin opuścili Radę.
Uwagi i odniesienia
-
Michel Heller i Aleksandr Nekrich, Utopia u władzy. Historia ZSRR od 1917 do współczesności , Paryż, Calmann-Lévy, rozdz. „Wolność ducha”, 1985, s. 34.
-
Louis Aragon i André Maurois , The Two Giants. Historia Stanów Zjednoczonych i ZSRR od 1917 roku do dnia dzisiejszego. Tom 3: Historia ZSRR od 1917 do 1929 , Paryż, Éditions du Pont Royal, 1963, s. 140.
-
Richard Pipes , Rewolucja rosyjska , str. 460, PUF
-
Michael Heller i Aleksandr Nekrich, Utopia in power , op. cit. , s. 36.
Zobacz też
Powiązane artykuły
Linki zewnętrzne