Alexey Rykov

Alexey Ivanovich Rykov
Алексей Иванович Рыков
Rysunek.
Funkcje
Przewodniczący z Rada Komisarzy Ludowych ZSRR z ZSRR
2 lutego 1924 - 19 grudnia 1930
( 6 lat, 10 miesięcy i 17 dni )
Poprzednik Vladimir Ilich Lenin
Następca Wiaczesław Mołotow
Prezydent z Rada Komisarzy Ludowych ZSRR z RFSRR
2 lutego 1924 - 18 maja 1929
( 5 lat, 3 miesiące i 16 dni )
Poprzednik Vladimir Ilich Lenin
Następca Siergiej Sirtsov
Biografia
Data urodzenia 13 lutego 1881 (25 lutego 1881w kalendarzu gregoriańskim )
Miejsce urodzenia Imperium Rosyjskie Saratów
Data śmierci 15 marca 1938
Miejsce śmierci Moskwa , rosyjski Związek Radziecki FSR
Narodowość Rosyjski (od 1870 do 1917 ) rosyjski (od 1917 do 1922 ) radziecki (od 1922 do 1938 )

Partia polityczna Komunistyczna Partia Rosji (bolszewik)
Religia Brak ( ateista )
Podpis Aleksieja Iwanowicza Rykowa Aleksieja Иванович Рыков
Alexey Rykov Alexey Rykov
Przewodniczący Rady Komisarzy Ludowych Rosji Radzieckiej
Przewodniczący Rady Komisarzy Ludowych ZSRR

Alexey Ivanovich Rykov (po rosyjsku  : Алексей Иванович Рыков  ; 13 lutego 1881 (25 lutego 1881w kalendarzu gregoriańskim ) -15 marca 1938) jest aktywistą bolszewickim i przywódcą politycznym Związku Radzieckiego . Od 1924 do 1929 był nominalnym szefem rządu radzieckiego jako przewodniczący Rady Komisarzy Ludowych .

Jednolity bolszewik

Pochodzi z chłopskiej rodziny niedaleko Saratowa . W 1898 r. Wstąpił do Socjaldemokratycznej Robotniczej Partii Rosji (RSDLP) i stanął po stronie tendencji bolszewickiej , która oderwała się od mieńszewików w 1903 r. Jako bolszewik uczestniczył w rewolucji rosyjskiej 1905 r . Po raz pierwszy zasiadał w Komitecie Centralnym od 1905 do 1907 roku.

Zerwał z tym trendem w 1910 r., Kiedy bolszewicy sprzeciwili się planowi zjednoczenia RSDLP, pozostał jednak aktywny w moskiewskim Związku Radzieckim i pracował nad utworzeniem koalicji ruchów lewicowych.

W 1917 Rykov wstąpił do Piotrogrodu i Komitetu Centralnego RSDLP. W październiku został przyjęty do Rewolucyjnego Komitetu Wojskowego, który zorganizował Rewolucję Październikową .

W nowym rządzie utworzonym po rewolucji był krótko komisarzem ludowym spraw wewnętrznych (od 26 października w 4 listopada 1917). Po zerwaniu z RSDLP z powodu wyrzucenia z rządu lewicowych eserowców, w 1918 roku ponownie wstąpił do partii.

Polityk radziecki

Rykow był członkiem Komitetu Centralnego Partii w latach 1920–1934 i kandydatem do Komitetu Centralnego w latach 1934–1937. Brał także udział w Rewolucyjnej Radzie Wojskowej podczas rosyjskiej wojny domowej . Pełnił obowiązki w zarządzaniu gospodarczym, jako przewodniczący Najwyższej Rady Gospodarczej (odpowiednik Ministerstwa Gospodarki) od 1918 do 1921 i od 1923 do 1924. Zastąpił Lenina na stanowisku przewodniczącego rady komisarzy ludowych (naczelnego rządu) w 1924 r. . Poparł Nikołaja Bucharina i Stalina przeciwko Trockiemu . Rykow należał do „prawicowego” skrzydła partii i podobnie jak Stalin i Bucharin opowiadał się za NEP ( Nową Polityką Gospodarczą ). Kiedy Stalin zerwał z Bucharinem i prawym skrzydłem partii, "Rykowka" został zwolniony z odpowiedzialności w 1930 r. I zastąpiony przez Mołotowa, za którego kandydaturą opowiadał się Stalin.

Pozostał w rządzie, pełniąc podrzędną funkcję Ludowego Komisarza ds. Łączności (Poczty i Telegrafu) od 1931 do 1936 roku. Ostatecznie wykluczony z organów partyjnych podczas plenum Komitetu Centralnego w lutymMarzec 1937, jest jedną z ofiar wielkich czystek stalinowskich. Aresztowany wLuty 1937, został oskarżony w trzecim moskiewskim procesie w 1938 r. wraz z Bucharinem, Guenrikhem Jagodą , Christianem Rakowskim i Nikołajem Krestinskim o spiskowanie z Trockim przeciwko Stalinowi. Został uznany za winnego przez radę wojskową Sądu Najwyższego ZSRR, a następnie stracony15 marca 1938.

Ryków został zrehabilitowany w 1988 roku.

Uwagi i odniesienia

  1. Montefiore, dwór czerwonego cara, t. Ja .
  2. Montefiore, Dwór Czerwonego Cara, t. Ja , gdzie Montefiore nazywa go pijakiem, stąd przydomek, str.  109.
  3. Montefiore, Dwór Czerwonego Cara, t. I , str.  113.

źródła