Szczep w Botany jest krótkie, pionowe podziemne części trzpienia niektórych roślin wieloletnich (paproci, okrytonasiennych, nagonasiennych). W leśnictwie jest to w szczególności podstawa pnia drzewa, a także jego korzenie, które pozostają po ścięciu drzewa .
Odmiana sprzyja odrzuceniu w zagajniku ściętego gatunku, co pozwoli na szybszą nową eksploatację. Ponadto powolny rozkład w ziemi wytworzy pożyteczną próchnicę dla nowych pokoleń roślin, które wkrótce się pojawią.
Pniaki na brzegach przedstawiają kilka korzyści ekologicznych. Po pierwsze, oferują schronienie różnym zwierzętom: rybom, wydrze europejskiej . Następnie korzenie drzew ograniczenie erozji w banku . Podczas przycinania lasów łęgowych należy zatem chronić pnie. Zwłaszcza, że kilka drzew typowych dla cieków wodnych, np. Olsza czarna , tworzy odsadzki od pnia.
Stary pień stanowi ekosystem sprzyjający rozwojowi wielu gatunków .
Drzewo, którego pień wypuszcza rzeka.
Odrzucenie na pniu topoli .
Grzyby ( Hypholoma sublateritium ) kolonizujące szczep.
Kikuty przegryzione przez bobra
Szczep służący zarówno jako naturalny pomost, jak i schronienie dla nory borsuka .
W lasach plantacyjnych w niektórych częściach Europy pniaki pozostałe po wycince drzew są obecnie czasami wydobywane z gleby, aby zapewnić drewno opałowe dla elektrowni na biomasę . We Francji są one czasami dewitalizowane za pomocą określonych pestycydów, ale od czasu Colberta , prawo leśne teoretycznie wymaga, aby ci, którzy zamówili ścinanie lasu nieoczekiwanie, pozostawili pnie na miejscu; „12. Wykonawca jest zobowiązany do pozostawienia pni połamanych drzew oraz pni powalonych” (być może w celu zachęcenia odrostów i zagajników).