Sonata K. 91
Sonata K 91 ( F 52 / l 176) w glebie dur jest praca na klawiaturę i skrzypce kompozytora włoskiego Scarlattiego .
Prezentacja
Sonata trio K. 91, G- dur, jest oznaczona Grave - Allegro - Grave - Allegro i zajmuje osiem stron manuskryptu weneckiego (jedyne źródło). To jeden z utworów, obok sonat K. 81 , 88 , 89 i 90, które tworzą w korpusie specjalny zespół. Są to sonaty w kilku częściach, których partytura jest zredukowana do szczytu (skrzypce, mandolina, instrument dęty) i numerowany bas . Samo wykonanie na klawesynie nie jest satysfakcjonujące i wymaga grona muzyków.
Nuty są tymczasowo wyłączone.
Pierwsze takty Sonaty G- dur K. 91 Domenico Scarlattiego.
Rękopisy
Głównym rękopisem jest numer 56 tomu XIV (Ms. 9770) Wenecji (1742), skopiowany dla Marii Barbary .
Wenecja XIV 56 (początek i ostatnie trzy strony).
Tłumacze
Sonaty kameralne, w tym K. 91, zostały nagrane w szczególności przez:
-
Julian Olevsky , skrzypce; Fernando Valenti , klawesyn (1955, LP Westminster XWN 18113 / Forgotten Records) - oprac. Lionel Salter .
-
Scott Ross : zespół kameralny ze smyczkami i fagotem (1985, Erato )
-
Ugo Orlandi , mandolina i Sergio Vartolo , klawesyn (2000, Bongiovanni)
-
Pieter-Jan Belder : skrzypce, klawesyn, wiolonczela (2001, Brilliant Classics , vol. 2)
-
Richard Lester : miękki flet i klawesyn (2004, Nimbus , tom 5)
-
Mauro Squillante , mandolina i Raffaele Vrenna na klawesynie (2007, Stradivarius)
- Duo Capriccioso: mandolina i gitara (2008, Thorofon)
- Dorina Fratti, mandolina i Daniele Roi, klawesyn (dynamiczny)
- Capella Tiberina: skrzypce i continuo (2013, Brilliant Classics )
- Arte Mandoline Ensemble (Brilliant Classics)
- Valerio Losito, viola d'amore i Andrea Coen , klawesyn (Brilliant Classics)
- Pizzicar Galante: Anna Schivazappa , mandolina; Fabio Antonio Falcone, klawesyn i dyrygent (2017, Arcana)
- Ensemble La Tempestad, reż. i aranżacje: Silvia Márquez Chulilla (2018, IBS)
Soyeon Lee (2017, Naxos , vol. 21) gra na fortepianie.
Uwagi i odniesienia
-
Chambure 1985 , str. 237 (49, 54).
-
Kirkpatrick 1982 , str. 462.
-
(w) Stephen Greenbank, " Domenico Scarlatti (1685-1757), Keyboard Sonatas Arranched for violin and basso continuo by Lionel Salter " on musicweb-international.com ,2019.
-
Victor Tribot Laspière , „ At the Château d'Assas, the foots of Scott Ross and Scarlatti ” , France Musique ,17 lipca 2018 r(dostęp 2 grudnia 2019 ) .
Źródła
: dokument używany jako źródło tego artykułu.
-
Ralph Kirkpatrick ( przetłumaczone z angielskiego przez Dennisa Collinsa ), Domenico Scarlatti , Paris, Lattès , pot. "Muzyka i muzycy",1982( 1 st ed. 1953 (w) ), 493 , str. ( ISBN 978-2-7096-0118-4 , OCLC 954954205 , uwaga BnF n o FRBNF34689181 ).
-
Alain de Chambure , „ Domenico Scarlatti , Intégrale des sonatas - Scott Ross ”, Erato / Éditions Costallat 2564-62092-2 (libretto: 2292-45309-2), 1985 ( OCLC 891183737 ) .
Linki zewnętrzne