Sonata K. 45
D- dur - , allegro , 37 pom. ⋅ K.44 ← K. 45 → K.46 ⋅ L.264 ← L. 265 → L.266 ⋅ P.229 ← P. 230 → P.231 ⋅ F.2 ← F. 3 → F.4 - ⋅ XIV 2 ← Wenecja XIV 3 → XIV 4 ⋅ 11 ← Saragossa 12 → 13 |
Sonata K 45 ( C 3 / L 265) w D dur jest praca na klawiaturę kompozytora włoskiego Scarlattiego .
Sonata K.45 w D- dur jest notowana na Allegro . Jest częścią pierwszej maniery Scarlattiego, ale podobnie jak jej siostry ( K. 43 do 48 ) prezentuje ekstrawagancki charakter, który charakteryzuje wiele z pierwszych 200 sonat: ich styl jest żywszy, ich tematy bardziej skontrastowane, a ich rytmy są nowe i hiszpańskiej inspiracji.
Główny rękopis to numer 3 tomu XIV Wenecji (1742), skopiowany dla Marii Barbary ; drugim rękopiśmiennym źródłem jest Wiedeń G 43 .
Sonaty K. 45 bronią na fortepianie Kathleen Long (1950, Decca ), Maria Tipo (1969), Sergei Babayan (1995, Piano Classics), Colleen Lee (2007, Naxos , vol. 10) i Olivier Cavé ( 2008) , on); na klawesynie Scotta Rossa ( Erato , 1985), Laury Alvini (Frame), Richarda Lestera (2005, Nimbus , t. 6 ), Mario Raskina (2011, Verany ) i Pierre'a Hantaï (2015, Mirare, t. 4). Aline Zylberajch (2003, Ambronay), wykonawca fortepianu.
: dokument używany jako źródło tego artykułu.