Przestarzały | 3 października 1356 - 5 lipca 1357 |
---|---|
Lokalizacja | Renifer |
Wynik | Anglicy żądają okupu za miasto. |
Królestwo Anglii | Bretończycy blésistes |
Henry de Grosmont |
Guillaume de Penhoët Bertrand de Saint-Pern Bertrand Du Guesclin |
1500 do 4000 mężczyzn | Słaby garnizon |
Bitwy
Wojna o sukcesję Bretanii (1341-1364)Oblężenie z Rennes od 1356 - 1357 było epizod wojny rzędu w Bretanii .
To trzecie oblężenie miasta w czasie tej wojny: od kwietnia do połowy maja 1341 r. Rennes było oblegane przez Jeana de Montfort , który ostatecznie je zdobył. Miasto zostało przejęte w następnym roku przez wojska Blésiste po kilku dniach oblężenia. Między tymi dwoma wydarzeniami, Rennes trzymał z dala od agitacji, aż po bitwie pod Poitiers , Henry de Grosmont , Duke of Lancaster, przyszedłPaździernik 1356 oblegają Rennes, mając w ten sposób nadzieję na przyśpieszenie końca wojny o sukcesję.
Zamiast próbować przejąć miasto siłą, i pomimo jego wielkiej przewagi liczebnej, Lancaster woli ustanowić blokadę mającą na celu zagłodzenie mieszkańców. W tym czasie mury obronne nie zostały jeszcze rozciągnięte na przedmieścia, które powstały poza obszarem galijsko-rzymskiej klauzury i to właśnie ten obszar (odnowiony w poprzednim wieku) był oblężony, przedmieścia jak dla nich w dużej mierze zrujnowani.
Po bitwie pod Poitiers w 1356 roku, w której Jan II le Bon został wzięty do niewoli, Guy XII z Laval rzucił się do Rennes z wicehrabią Jean Ier de Rohan i innymi lordami, aby bronić tego miejsca oblężonego przez Henryka de Grosmont . Operacja ta została niewątpliwie przeprowadzona dla Couaniera de Launay na prośbę jego wuja Pierre'a de Lavala , ówczesnego biskupa Rennes.
Obrona Rennes jest zapewniona przez Guillaume de Penhoët , przydomek de Tors Boiteux , który mieszka w zamku, wspieranego przez Bertranda I Saint-Pern , dowódca w mieście i chrzestnego z Bertrand du Guesclin .
Ze względu na sposób, w jaki oblegali, oblężenie przeciągało się bez błyskotliwej akcji militarnej, a jeśli pozostało sławne, to przede wszystkim sztuczki obrońców.
W lutym 1357 r. Mieszkańcy Rennes usłyszeli podziemne odgłosy, które uświadomiły im, że Lancaster nakazał otwarcie galerii pod murami obronnymi, mając nadzieję na dyskretne wprowadzenie wojsk do serca miasta. Penhoët, poinformował, nakazał mieszkańcom domów położonych w pobliżu wałów, zawiesić w swoich domach miedziane baseny zawierające metalowe kule, aby dzięki wibracjom wywołanym pracą kopalni ustalić dokładne położenie galerii. Po ustaleniu lokalizacji wykopuje się przeciwminę, a oddział żołnierzy dowodzonych przez Saint-Pern masakruje saperów przed podpaleniem belek podtrzymujących jelita.
Alain Bouchart w swoim Grandes Chroniques de Bretagne umieszcza miejsce kontrmin w kościele Saint-Sauveur , tuż pod krucyfiksem. Później pojawiła się legenda, według której figura Madonny z Dzieciątkiem znajdująca się w kaplicy kościoła w cudowny sposób ożyła, wskazując na miejsce, w którym należało kopać. Od tego czasu ten posąg, zwany Matką Bożą Cudów i Cnót, został oddany czci .
Jeszcze bardziej znanym epizodem tego oblężenia jest ten dotyczący stada świń (od 2000 do 4000 według Michela de Mauny), które Lancaster, znając stan głodu wewnątrz murów, pasły się przed bramami Mordelaise, aby przyciągnąć mieszkańców Rennes poza miastem. Kapitan de Penhoët ponownie wyróżnił się, wieszając lochę na słupku przy bramie, której krzyki przyciągają świnie, które weszły do miasta, zanim Anglicy zdążyli zareagować. Śmiejąc się ze szczytu murów obywatele, wykorzystują okazję, by kpić ze swoich oblężników, którzy zaniemówili z powodu przebiegłości: „Jesteś nam winien wynagrodzenie, bo my teraz jesteśmy twoimi świniami! "
Niedługo potem Bertrand Du Guesclin przyniósł kolejną dostawę , który wjechał do miasta z pełnymi wozami z jedzeniem, sprytnie odwracając uwagę angielskiego księcia, wmawiając mu, że zbliża się oddział żołnierzy - niemieccy najemnicy. Jego przybycie galwanizowało oblężonych, aw następnych tygodniach zobaczyliśmy serię pomocnych dłoni i pojedynków, w jednym z nich Du Guesclin ponownie zabłysnął przeciwko Anglikom Bramborc.
Jeśli dla Michela de Mauny'ego oblężenie zostało zniesione w lutym lub marcu 1357 r. Dzięki pomocy rozkazanej przez niejakiego Thibaud de Rochefort, inne źródła zgadzają się, że miasto zostało wykupione przez Lancaster. Jednak różnią się co do wniosków, jakie należy wyciągnąć.
Histoire de Bretagne Henri Poissona i Jean-Pierre Le Mat Określa, że oblężenie jest zniesione w następstwie traktatu między Francją i Anglią, ale nie wskazuje albo datę lub kwoty podjętą przez Duke. Dla mieszkańców. Jean-Pierre Leguay określa oba:5 lipca 1357oblężenie zostaje zniesione kosztem okupu w wysokości 100 000 ecu, w tym 20 000 w gotówce. Wskazuje również, że jest to kompromis między Lancaster i Rennes. Z drugiej strony, Histoire de Rennes opublikowana w 2006 roku postrzega ją jako czystą i prostą kapitulację, a jedynie honorowa obrona oszczędza regularnej grabieży.