Siedziba Ille-sur-Têt

Siedziba Ille-sur-Têt

Ogólne informacje
Przestarzały 23 - 29 Wrzesień 1640
Lokalizacja Ille-sur-Têt
Wynik Zwycięstwo Francuzów i Katalończyków
Wojujący
Francja
Katalonia 		Hiszpania
Dowódcy
George Stuart Juan de Garay
Zaangażowane siły
600 piechoty 5000
4 dział piechoty
Straty
500 strat

Wojna Żniwiarzy

Bitwy

Hiszpańska ofensywa (1640-1641) Ofensywa francusko-katalońska (1641-1643) Hiszpańska kontrofensywa (1643-1652) Francuski opór (1653-1659) Współrzędne 42 ° 40 ′ 18 ″ północ, 2 ° 37 ′ 17 ″ wschód Geolokalizacja na mapie: Pyrénées-Orientales
(Zobacz sytuację na mapie: Pyrénées-Orientales) Siedziba Ille-sur-Têt
Geolokalizacja na mapie: Langwedocja-Roussillon
(Zobacz sytuację na mapie: Langwedocja-Roussillon) Siedziba Ille-sur-Têt
Geolokalizacja na mapie: Francja
(Zobacz sytuację na mapie: Francja) Siedziba Ille-sur-Têt

Oblężenie Ille-sur-Tet jest jednym z epizodów wojny żniwiarzy , które odbyły się od 23 do29 września 1640.

Kontekst

Gubernator generalny Roussillon , Juan de Garay Otañez , który był świadomy kontaktów Katalończyków z Francuzami, spróbuje ich powstrzymać, decydując 23 sierpnia o zatrudnieniu Aleix de Senmenat , Gabriela de Llupià , kanonika Ros d 'Elne , Doctor Subirà i Jacint Ams.

Po podpisaniu paktu Ceret,7 września 1640, próbował przerwać komunikację między aliantami, okupując Ille i Millas oraz aresztować francuskich przedstawicieli.

Proces

5000 hiszpańskich żołnierzy pod dowództwem Juana de Garaya Otañeza , z kawalerią i czterema działami artylerii z Perpignan , zaatakowało miasto od 23 do29 września 1640. Zostali odparci przez 600 Francuzów George'a Stuarta , lorda Aubigny, z pomocą wieśniaków, wśród których był Manuel d'Aux Borrellas . Oblężeni oczekiwali przybycia posiłków Rogera de Bossosta, lorda Espenan i Frédérica-Armanda de Schomberga .

Groźba wojsk francuskich, utworzony przez pułki z Espenan , Roquelaure, Sérignan , spółek lekkiej kawalerii Schomberg Espenan i Fontrailles i 120 panów , a także opór ludności, którym udało się rany w dwóch miejscach głównych sił hiszpańskich Juana de Garaya i spowodowały nawet 500 ofiar, doprowadziły do ​​porzucenia oblężenia przez Hiszpanów.

Bibliografia

  1. John Huxtable Elliott, La revolta catalana 1598-1640: trzeźwy student decadència d'Espanya
  2. Manel Güell, Juan de Garay, stolica ćwiczenia de Catalunya (1649-1650)
  3. Josep Sanabre Sanromà, La acción de Francia Cataluña in the pugna por la hegemonia Europa (1640-1659) str. 101 i 108. Barcelona 1956
  4. parostwo [1]

Bibliografia