Sześć metamorfoz według Owidiusza
Sześć metamorfoz po Owidiuszu, op. 49 ( Sześć metamorfoz według Owidiusza ) to komplet sześciu utworów na obój , skomponowany przez Benjamina Brittena w 1951 roku i zainspirowany fragmentami epickiego poematu Metamorfozy łacińskiego poety Owidiusza .
Praca jest dedykowana oboistce Joy Boughton (1913-1963), która ją stworzyła 14 czerwca 1951na festiwalu Aldeburgh .
Ruchy
- Pan: Senza misura
- Phaeton: Vivace ritmico
- Niobe: Andante
- Bacchus: Ciężkie allegro
- Narcyz: Lento piacevole
- Arethusa: Largamente
Każdy kawałek odnosi się do postaci z greckiej mitologii , której historia jest opowiedziana w Metamorfozach z Owidiusza . Wprowadza je zdanie:
- „ Pan , który grał na flecie z trzciny, którym była Syrinx , jego ukochana. "
- „ Faeton , który przez jeden dzień prowadził rydwan słońca i został wrzucony do Eridanu przez piorun. "
- „ Niobe , która płacze nad śmiercią czternastu swoich dzieci i która została zamieniona w kamień. "
- „ Bachusie , na którego ucztach słyszymy plotki plotkujących językami kobiet i krzyki chłopców. "
- „ Narcyz , który zakochał się we własnym wizerunku i stał się kwiatem . "
- „ Arethuse , która uciekła od miłości boga rzeki Alpheusa , została zamieniona w fontannę. "
Uwagi i odniesienia
-
Córka kompozytora Rutlanda Boughton , przyjaciela Brittena.
Link zewnętrzny