Narodziny |
1480 Gentilly |
---|---|
Śmierć | 1546 |
Zajęcia | Projektant pisma , drukarz , wydawca |
Simon de Colines , urodzony w Gentilly między 1475 a 1480 rokiem, zmarł wcześniej20 czerwca 1546Jest pisarzem znaków, drukarki i księgarzowi francuskim renesansowym . Jest partnerem Henri Estienne Starszego , kiedy po jego śmierci poślubia wdowę Guyonne Viart i przejmuje jego drukarnię.
Jego zbiory szacuje się na blisko 750 dzieł.
Simon de Colines działał w Paryżu od 1520 do 1546 roku .
Wcześniej był partnerem drukarza Henri I Estienne zwanego „Starszym”, po którego wdowie poślubił Guyonne Viart, co umożliwiło mu kontynuowanie pracy drukarskiej Estienne, zainstalowanej przy rue Saint-Jean Beauvais , do „obrazu św. Jana Chrzciciela ”w starym Bruneau zamknięte , tradycyjne sąsiedztwo drukarzy i sprzedawców druków . Colines najpierw zajął się rozwojem kolekcji Estienne, publikując Jacques Lefèvre d'Étaples , któregoCzerwiec 1522, jego Commentarii initialatorii w kwartecie Euangelia , folio wyjątkowo wydrukowane w Meaux, pod patronatem biskupa Guillaume Briçonnet .
Następnie porzucił tłumaczenie dzieł opublikowanych po łacinie na wulgarny francuski: w ten sposób jego pierwszym sukcesem była mała łacińska Biblia , rzymska wersja XVI , która doczekała się około pięćdziesięciu wydań.
W 1526 roku rozstał się ze swoim zięciem, Robertem I Estienne , swoim uczniem, który prowadził warsztat ojca. Colines przeniósł swój warsztat kilka metrów dalej, pod znak „Złote Słońce”, gdzie miała się ukazać większość jego łacińskich wydań, składających się z rzymskich, kursywnych lub greckich znaków, których on sam był grawerem. Jego kursywa jest uważana za przykładową.
W latach 1525-1531 czterokrotnie brał udział w drukowaniu ksiąg godzin ilustrowanych i wydawanych przez Geofroy Tory . Ten ostatni przyniósł mu wiele elementów dekoracyjnych do swoich wydań, w szczególności jednoczęściową ramę, która została wykorzystana w jego kolekcji klasyków łacińskich w latach 16-tych (1522-1544).
W 1539 r. Przeniósł się na „dużą ulicę Saint-Marcel pod znakiem czterech ewangelistów”. Pracuje dla teologów.
W 1544 i 1545 r. Pojawią się pierwsze dwa katalogi w świecie książek ocenzurowanych przez wydział teologiczny: w tych katalogach znajdują się cztery prace wydane przez Colines, w tym wydanie Erasmusa i Commentarii Lefèvre d'Étaples: l 'wydawcy musi przedstawić je Sekretarzowi Parlamentu, aby złożyć przysięgę wierności.
W 1545 roku z jego prasy wyszedł słynny De Dissectione partium corporis humani libri tres, zredagowany przez jego drugiego zięcia, doktora Charlesa Estienne'a : ten traktat o anatomii dał początek ciężkiemu procesowi.
Następnie pojawiły się trzy katalogi opublikowane około 1545-1546 roku, wymieniające jego prace wraz z cenami sprzedaży, ponownie jako jedne z pierwszych tego rodzaju.
Oprócz Tory'ego wezwał Oronce Fine i Claude Garamond , aby ostatecznie przekształcić francuską książkę, uwalniając ją od średniowiecznych i tradycyjnych ograniczeń. Zainspirowany Alde the Elder , opracował przystępny format in-16, który z kolei umożliwił mu publikowanie „kieszonkowych” klasyków dostępnych pod względem ceny dla uczniów z sąsiedztwa. Spopularyzował kursywy i kursywy we Francji .
Innowacje typograficzne Colinesa zostały później podjęte i rozwinięte przez jego następców w Paryżu, w szczególności przez jego zięcia Roberta Estienne . Zainspirował także krój pisma Coline zaprojektowany przez Émilie Rigaud .