Sid Eudy

Sid Eudy Obraz w Infobox. Ogólne dane
Imię urodzenia Sidney Raymond Eudy
Imię dzwonka Lord Humongous
Sid Justice
Sid Vicious
Sycho Sid
Sid Eudy
Narodowość amerykański
Narodziny 4 lipca 1960
West Memphis , Arkansas
Skaleczenie 6 ′  9 ″ (2,06  m )
Waga 303  funtów (138  kg )
Emerytowany zapaśnik
Federacja World Wrestling Federation
Mistrzostwa Świata Wrestling
American Wrestling Rampage
Trener Tojo Yamamoto
Profesjonalna kariera. 1987 - 2017

Sidney Raymond „Sid” Eudy to urodzony w USA zapaśnik 4 lipca 1960w West Memphis w Arkansas . Lepiej znany jako Sid Vicious , był również nazywany Sid Justice lub Sycho Sid. Zdobył tytuł mistrza świata cztery razy: dwukrotnie w World Wrestling Federation (WWF) i dwa razy w World Championship Wrestling (WCW).

Młodość

Sidney Raymond Eudy jest członkiem jego szkolnej drużyny lekkoatletycznej, piłki nożnej i koszykówki. Brał udział w obozie szkoleniowym Memphis Showboats, ale nie został wybrany do gry w sezonie United States Football League .

Kariera

Sid rozpoczął swoją karierę zawodową w WCW w 1989 roku jako Sid Vicious. W tym czasie spopularyzował Powerbomb , ostatni szlif, którego używał przez całą swoją karierę. Jest w szczególności jednym z Czterech Jeźdźców , na czele z legendarnym Riciem Flairem .

W 1991 roku opuścił WCW i udał się do WWF, w którym walczył jako Sid Justice tylko przez 9 miesięcy, gdzie zmierzył się w szczególności ze słynnym Hulkiem Hoganem na WrestleMania VIII wKwiecień 1992aw 1991 roku Giant Gonzales .

W 1993 roku wrócił do WCW. W październiku Sid brał udział w bójce z zapaśnikiem Arnem Andersonem po koncercie w Blackburn (Wielka Brytania). Rzekomo zaatakował Andersona nożyczkami przed swoim hotelem. Dwóch zapaśników zostaje przewiezionych do szpitala, Anderson jest kontuzjowany w kilku częściach ciała, ale przeżył.

W 1994 roku wrócił do rodzinnego Memphis, aby walczyć z lokalną federacją, United States Wrestling Association (USWA). Tam zmierzył się z innym lokalnym celebrytą, „królem” Jerrym Lawlerem i dwukrotnie w ciągu roku zdobył mistrzostwo USWA.

W WWF pojawił się ponownie dopiero w 1995 roku i pozostał tam do 1997 roku, kiedy to zdobył dwa tytuły mistrza świata. Po raz pierwszy przeciwko Shawnowi Michaelsowi podczas pokazu Survivor Series wListopad 1996w Madison Square Garden w Nowym Jorku . Shawn Michaels odzyska tytuł na Royal Rumble wstyczeń 1997. Sid odzyskuje pas mistrza świata, pokonując Bret Harta w programie telewizyjnym RAW w lutym. Sid traci tytuł w WrestleMania 13 przeciwko Undertaker . Będzie to jeden z ostatnich występów Sida Eudy'ego na ringu WWF.

Sid na krótko pojawia się w Extreme Championship Wrestling (ECW) od stycznia doMaj 1999.

W tym samym roku wrócił do WCW po raz trzeci i ostatni. Wstyczeń 2000Sid przegrywa mecz WCW World Championship z Chrisem Benoitem . Ale po odejściu tego ostatniego do WWF tytuł pozostał nieobsadzony. W następnym tygodniu Kevin Nash wyzywa Sida na mecz o mistrzostwo. Sid pokonuje Nasha, aby wygrać swój pierwszy tytuł mistrza świata WCW. Ale pas został cofnięty i dwie noce później odbył się nowy mecz z Kevinem Nashem. Sid wygrywa i zostaje mistrzem po raz drugi w ciągu dwóch dni. Sid znów przez chwilę mierzy się ze swoim starym „nemezisem” Hulkiem Hoganem , po czym w kwietniu ponownie traci tytuł na rzecz Stinga .

W Styczeń 2001Gdy Sid walczy z mistrzem Scottem Steinerem , dosłownie łamie nogę na pół, skacząc z drugiej liny. Niektóre telewizory zakazują nawet transmisji na żywo imponujących obrazów jego kontuzji. Manewr, który spowodował kontuzję, zostałby zażądany przez pisarzy WCW wbrew radom Sida, co doprowadziło go do pozwu WCW. Ta kontuzja zabierze go z pierścieni.

Niespodziewany powrót do WWE , czas krótkiej walki podczas Raw of the25 czerwca 2012, gdzie pokonuje Heatha Slatera (ostatni raz na RAW wystąpił w 1997). Został zapowiedziany w tysięcznym odcinku Raw.

Charakterystyka

Nagrody

Uwagi i odniesienia

  1. (w) „  Sid Vicious Profile  ” w Online World of Wrestling (dostęp: 28 listopada 2016 ) .
  2. (w) „  Sid Vicious Profile  ” na Cagematch (dostęp 28 listopada 2016 ) .
  3. (en-US) Andrew Lutzke , „  Kayfabe, Lies and Alibis: Sid Vicious shoot!  » [ Archiwum ] , o Culture Crossfire ,20 marca 2018 r(dostęp 24 kwietnia 2020 )

Linki zewnętrzne