Przestarzały | 31 sierpnia 1441 - 24 czerwca 1442 r |
---|---|
Lokalizacja | Tartas ( Gakonia ) |
Wynik | francuskie zwycięstwo |
Królestwo Francji | Królestwo Anglii |
Karol II d'Albret Karol VII Francji Arthur de Richemont |
Jean Holland Thomas Rempston |
12.000 ludzi (posiłki) |
Bitwy
2 w fazie Lancastrian (1429/53)Oblężenie Tartas jest sprzężenie pomiędzy francuskim i angielskim podczas wojny stuletniej . Anglicy oblężenie miasta Tartas w Gaskonii na31 sierpnia 1441, który kapituluje po sześciu miesiącach. Wycofują się24 czerwca 1442 r, przy zbliżaniu się znacznej armii francuskiej.
Tartas to twierdza w obecnym departamencie Landes , w połowie drogi między Dax a Mont-de-Marsan . Miasto przecina Midouze , dopływ Adour . W Gaskonii zdominowanej przez Anglików dowodzi nią jednak Charles d'Albret , wasal króla Francji.
To cierń dla Anglików, zwłaszcza że ze swojej kryjówki Albret wyrusza na przejażdżki przeciwko krajowi.
Armia anglo-gaskańska liczy od pięciu do sześciu tysięcy bojowników. Jest pod rozkazami captal Buch , Gaston I er Foix-Grailly, z Jean Holandii , liczyć od Huntingdon i porucznika Henryka VI w Guyenne, z EDMONT Beaufort , liczyć z Dorset i Thomas Rempston , seneschal z Guyenne z siedzibą niedaleko stamtąd w Saint-Sever .
31 sierpnia 1441, ten ostatni angażuje się w oblężenie Tartas ze stu mężczyznami pod bronią, czterystu łucznikami i ich „działami, maszynami latającymi i inną artylerią” .
Tartas poddaje się po sześciu miesiącach. Zainstalowano tam rząd tymczasowy, który przetrzymuje jako zakładnika młodszego syna Charlesa d'Albreta. Strony wojujące zgadzają się, że również po dniu przesilenia letniego24 czerwca 1442 r, miasto stanie się angielskie, o ile do tego czasu nie przyjdą posiłki od Karola VII , aby je wyzwolić (ta zwłoka jest klasycznym i eleganckim sposobem na poddanie się Albretowi bez zmuszania go do złamania przysięgi wierności królowi).
W maju 1442 z Limousin Karol VII rozpoczął wyprawę na angielską Guyenne. Armia znajduje się pod rozkazami Artura III Bretanii, konstabla Richemont , wspomaganego przez Jean Bureau dla artylerii i jego dwóch marszałków, hrabiego Maine i hrabiego Eu ; Dauphin towarzyszy im. W sumie trzydzieści dwa tysiące ludzi przegrupowało się w kierunku Tuluzy (cztery tysiące włóczni - to znaczy dwanaście tysięcy bojowników - osiem tysięcy łuczników i cztery tysiące coustillierów oraz osiem tysięcy "innych bojowników, zarówno kuszników, jak i kuszników" ).
Jednym z priorytetów jest pomoc Albretowi i uwolnieniu Tartasa. Również23 czerwcana obrzeżach miasta pojawia się szesnastotysięczny oddział. Obecne są wszystkie wielkie nazwiska francuskiej partii. Z królem i delfinem idą hrabiowie Maine (Charles IV), Eu (Charles d'Artois), de la Marche (Bernard, brat hrabiego Jeana IV d'Armagnac i doradca króla), de Foix i Charles d'Albreta oczywiście. Arthur de Richemont prowadzi awangardy z „panów Lohéac ( André de Lavala ) i Jaloingnes ( Philippe de Culant ) , z panem Coëtivy admirał Francji , Pan Villars, Pan Montgascon Pan de Saint Prieth, pan Chalençon, pan Saint Vallier, pan Videmont” oraz kapitanowie i wojownicy, którymi są „ La Hire” , Pothon de Xaintrailles , Anthoine de Chabannes , Olivier de Coëtivy , pan Blanville i jego brat Messire Robert Blanchefort, Pennesach, Floquet, Joachim Rohault , Pierre Rohault, Mathelin de Lescouan, Dimenche de Court i wielu innych szlachciców o wielkiej sławie” , a wciąż za „ponad siedem do sześciu dwudziestu słupków i sztandarów i wszystkich tych ludzi w szyku bojowym w dużo wykwintnego porządku i w dużych koniach i uprzężach obszytych jedwabiem i pracami złotniczymi” .
W obliczu tego pokazu siły Anglosańczycy nawet nie próbują się opierać. Pan Cauna i Augerot de Saint Per wraz z zakładnikiem wręczają Arturowi de Richemont klucze Tartas. Pierwszy przysięga wierność królowi Francji, drugi schroni się w Dax, pozostając wiernym Henrykowi VI.
Francuzi kontynuują kampanię w Gaskonii. Król upada przed Saint-Sever , ale konstabl Richemont w końcu wezwany do wzmocnienia miasta przejmuje miasto, chwytając nawet seneszala Guyenne Thomasa Rempstona z pieczęciami księstwa. Nawiasem mówiąc, konstabl żeni się z29 sierpnia Nérac Jeanne - co najmniej dwadzieścia pięć lat od niego młodszej - córce Karola II d'Albret, której właśnie zwrócił swój majątek (zmarła dwa lata później).
Spadają kolejno Dax , Condom , Marmande i wreszcie La Réole , które trwa dalej8 grudnia 1442. Jazda zostaje przerwana, a król decyduje się na zimę w Montauban. Dla La Hire , urodzonego piętnaście kilometrów od Tartas, była to ostatnia kampania: zmarł w styczniu w Montauban w wyniku odniesionych obrażeń.
Anglicy byli zaskoczeni potęgą armii Karola VII i zdali sobie sprawę z braku równowagi. Mimo małej liczby ofiar, epizod ten jest początkiem upadku angielskiej dominacji nad Gaskonią i Guyenne.