Siedziba Silistra
Siedziba Silistra
![Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej](https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/c/c1/Turkish_troops_at_the_defence_of_Silistria_1853-4.jpg/260px-Turkish_troops_at_the_defence_of_Silistria_1853-4.jpg)
Wojska osmańskie broniące twierdzy.
Zaangażowane siły
90 000 Rosjan |
18.000 Osmanów |
wojna krymska
Bitwy
Chronologia wojny krymskiej
Współrzędne 44 ° 07 ′ 00 ″ północ, 27 ° 16 ′ 00 ″ wschód
Geolokalizacja na mapie:
Europa
Siedziba Silistra
|
Geolokalizacja na mapie:
Bułgaria
Siedziba Silistra
|
Oblężenie silistry była starciem w wojnie krymskiej pomiędzy Imperium Rosyjskim a Imperium Osmańskim wokół twierdzy Silistra .
Proces
W czerwcu 1853 roku Imperium Rosyjskie najechało księstwa naddunajskie pod zwierzchnictwem osmańskim, aby zmusić Imperium Osmańskie do ustępstw w traktowaniu prawosławnych chrześcijan . Wspierane przez Francję i Wielką Brytanię Imperium Osmańskie wypowiedziało wojnę Rosji jesienią, ale poza kilkoma starciami, takimi jak bitwa pod Oltenią , front pozostał na biegu Dunaju .
Na wiosnę 1854 roku car Mikołaj I pierwszy zamówił ofensywa przejąć kontrolę Konstantynopola przed przybyciem brytyjskich i francuskich wzmocnień. Postęp był trudny z powodu oporu osmańskiego i bagnistego terenu; Choroby znokautowały jedną trzecią wojsk rosyjskich, już osłabionych brakiem zaopatrzenia. Oblężenie twierdzy Silistra rozpoczęło się 5 kwietnia , ale nie była kompletna i Turcy byli w stanie wesprzeć załogę 18.000 mężczyzn. Bombardowanie miasta rozpoczęło się 16 maja po tym, jak napastnicy mieli trudności z przejęciem wzniesień wokół twierdzy, ale to opóźnienie pozwoliło obrońcom na wzmocnienie pozycji. Wciśnięty przez cara, generał Iwan Paskiewicz nakazał ponad dwudziestu ataki między 20 maja i 5 czerwca, ale żaden nie udało się przełamać linii Osmańskiego. Ranny odłamkiem, 10 czerwca zastąpił go Michaił Gortczakow, którego manewry nie były już udane.
21 czerwca Nicolas I er , zaniepokojony rosnącym rozmieszczeniem wojsk na granicy austriackiej, nakazał zniesienie oblężenia i wycofanie się za Dunaj. Ukończono to 24 czerwca, a latem Rosjanie ewakuowali księstwa naddunajskie. Te ostatnie zostały następnie zajęte przez Austrię, która pod koniec konfliktu zawróciła ich do Imperium Osmańskiego i na Krymie i na Kaukazie trwały działania wojenne .
Bibliografia
- (pl) Candan Badem , The Ottoman Crimean War (1853-1856) , Leyden, Boston, Brill , pot. „Imperium Osmańskie i jego dziedzictwo”,2010, 432 s. ( ISBN 978-90-04-18205-9 , czytaj online )
- (pl) Orlando Figes , The Crimean War: A History , Nowy Jork, Picador,2012( 1 st ed. 2010), 608 , str. ( ISBN 978-1-250-00252-5 )