Shinsaku Takasugi

Shinsaku Takasugi Obraz w Infobox. Shinsaku Takasugi Biografia
Narodziny 27 września 1839
Kikuya Yokochō ( d )
Śmierć 17 maja 1867(27 lat)
Shimonoseki
Pogrzeb Tōgyōan ( d )
Imię w języku ojczystym 高杉 晋 作
Imię urodzenia 春風
Pseudonimy 谷 潜 蔵, 谷 梅 之 助
Imię społeczne 暢 夫
Nazwy pędzli 楠 樹, 東 行
Narodowość język japoński
Wierność Domena Chōshū
Trening Meirinkan
Shōka Sonjuku
Czynność Samuraj
Tata Takasugi Kochūta ( d )
Małżonka Q100454467
Inne informacje
Religia Konfucjanizm
Konflikty Bombardowanie Shimonoseki
Revolt of Kozan-ji ( d )
Druga wyprawa Chōshū
Mistrz Yoshida Shōin
Skazany za Dappan ( d )
Grobowiec Shinsaku Takasugi (Shimonoseki) .jpg Widok na grób.

Shinsaku Takasugi (高杉 晋 作 ,27 września 1839-17 maja 1867) to samuraj z domeny Chōshū, który odegrał ważną rolę w przywróceniu Meiji .

Użył imienia Umenosuke Tani (谷 梅 之 助 ), Aby ukryć swoją podziemną działalność przed szogunatem Tokugawa .

Pierwsze lata

Shinsaku Takasugi urodził się w Hagi , stolicy domeny Chōshū (obecnie prefektura Yamaguchi )27 września 1839. Jego ojcem jest Kochuta Takasugi, samuraj średniej rangi.

Shinsaku dołącza do Shoka sonjuku , słynnej prywatnej szkoły Yoshidy Shōin . Poświęcił się modernizacji armii Chōshū i stał się ulubieńcem Yoshidy. W 1858 r. Wstąpił do Shoheiko (szkoły wojskowej pod bezpośrednią kontrolą szoguna w Edo ), ale w 1859 r. Na rozkaz swojego klanu wrócił do domu. Mimo młodego wieku wpływy zdobył w Chōshū, gdzie promował skrajną politykę broniącą izolacji Japonii i zachęcającą do wydalania cudzoziemców ( Sonnō jōi ). Bierze udział w ataku na12 grudnia 1862 na temat delegacji brytyjskiej w Edo.

Podróż do Chin

Pomimo narodowej polityki izolacji w okresie Edo , w 1862 roku z rozkazu klanu Shinsaku Takasugi potajemnie udał się do Szanghaju w Chinach, aby zbadać ówczesną sytuację i potęgę krajów zachodnich. Jego wizyta zbiega się z rewoltą w Taiping i jest zszokowany wpływem europejskiego imperializmu na chińskie imperium . Wrócił do Japonii przekonany, że jego kraj musi się wzmocnić, aby uniknąć kolonizacji przez Zachód, w przeciwnym razie spotka go podobny los jak Chiny. Wraz z pojawieniem się ruchu Sonnō jōi („Czcij Cesarza, wypędź barbarzyńców”), który przyciągnął radykalnych członków klasy wojowników i arystokrację Japonii, idee Shinsaku Takasugi znalazły odbicie w Chōshū i innych częściach Japonia.

Powstanie Shotai i Kiheitai

Shinsaku Takasugi jest źródłem rewolucyjnej idei pomocniczej nieregularnej milicji ( Shotai ). W systemie feudalnym klasa samurajów mogła posiadać broń. Takasugi promuje rekrutację plebsu, tworząc w ten sposób społecznie mieszane bojówki paramilitarne. W tych jednostkach ani rekrutacja, ani awans nie zależały w teorii od statusu społecznego. Werbowani są rolnicy, kupcy, stolarze, a nawet zapaśnicy sumo i buddyjscy księża, chociaż samurajowie nadal stanowią większość Shotai . Takasugi wyraźnie widzi, że wykorzystanie bogactwa finansowego kupców i chłopów z klasy średniej może zwiększyć siłę militarną tego obszaru bez osłabiania jego finansów. Ponieważ wodzowie Chōshū nie są w stanie ani nie chcą zmieniać struktury społecznej majątku, ograniczone wykorzystanie chłopów i plebsu pozwala na szkolenie nowego typu wojska bez zakłócania tradycyjnego społeczeństwa.

W 1863 roku sam Shinsaku Takasugi założył specjalną jednostkę Shotai pod swoim bezpośrednim dowództwem zwaną Kiheitai , która składała się z 300 żołnierzy (z których połowa była samurajami). Jednak ze względu na rozprzestrzenianie się ideologii Sonnō jōi został uwięziony przez władze domeny po zamachu stanu w Kioto w 1863 roku, który zagroził ważnej roli Chōshū w polityce krajowej.

Kryzysy zewnętrzne i wewnętrzne

Jednak posiadłość wkrótce nie miała innego wyboru, jak wezwać Shinsaku Takasugi. Po Chōshū otworzył ogień na zachodnich okrętów w Shimonoseki Cieśninie25 czerwca 1863Anglicy, Francuzi, Holendrzy i Amerykanie zbombardowali Shimonoseki następnego lata , główny port domeny Chōshū, który później został nazwany bombardowaniem Shimonoseki i poprzedzał lądowanie francuskich żołnierzy. Walka demonstruje niższość tradycyjnych wojsk japońskich przeciwko zachodnim armiom i przekonuje przywódców o absolutnej potrzebie całkowitej reformy wojskowej. Administracja Chōshū zaprasza Takasugi do przeprowadzenia tej reformy jako „dyrektor ds. Wojskowych” . Jest również odpowiedzialny - mając zaledwie 25 lat - za negocjacje pokojowe z czterema zachodnimi mocarstwami.

Z powodu upokorzenia sił Chōshū przez mieszkańców Zachodu, Takasugi zdaje sobie sprawę, że bezpośrednia konfrontacja z obcymi nie wchodzi w grę. Zamiast tego Japonia musi nauczyć się wojskowej taktyki, technik i technologii z Zachodu. Takasugi wyposaża swoją milicję Kiheitai w najnowsze nowoczesne karabiny i wprowadza szkolenie w zakresie zachodnich strategii i taktyk. Ponadto Takasugi wykorzystuje swój wpływ na ruch Sonnō jōi, aby promować ugodową politykę z Zachodem. W ten sposób ruch nacjonalistyczny przekształca się w ruch przeciwko Bakufu , którego celem jest obalenie reżimu Tokugawy, aby wzmocnić Japonię przeciwko obcokrajowcom.

Osłabiony karnym atakiem mocarstw zachodnich, Chōshū nie mógł oprzeć się wyprawie zorganizowanej przez Bakufu jesienią 1864 roku w odwecie za wcześniejsze próby zdobycia Kioto przez Chōshū. Początkowo siły konserwatywne, które sprzyjają pojednaniu z Bakufu w celu zachowania bezpieczeństwa domeny, dominują w rządzie Chōshū, a Takasugi i niektórzy jego rodacy muszą opuścić tę domenę, aby uniknąć więzienia. Wraz z tuzinem uczniów, w tym przyszłymi przywódcami politycznymi Aritomo Yamagatą , Hirobumi Itō i Kaoru Inoue , schronił się w Kokura na wyspie Kyūshū i przygotował atak na konserwatywne siły Chōshū. Rozpoczyna się wojna domowa Chōshū13 stycznia 1865.

Shinsaku Takasugi odgrywa ważną rolę w tej wojnie domowej, a jego milicja Kiheitai udowadnia jego wyższość nad przestarzałymi siłami samurajów. Po serii szybkich zwycięstw i dzięki wsparciu Takayoshi Kido , wygrał wojnę domową wMarzec 1865. Staje się jedną z głównych postaci w polityce domeny Chōshū i nadal pełni rolę eksperta w zachodniej nauce wojskowej, poświęcając swoje wysiłki na import broni i gromadzenie żołnierzy. Te reformy okazały się skuteczne, gdy Chōshū zwyciężył na czterech frontach w drugiej wyprawie Chōshū prowadzonej przez Bakufu w 1866 roku. Tylko Kiheitai zwyciężyli na dwóch z czterech frontów. Wysiłki Takasugi tworzą mały „naród broni”, dając Chōshū stosunkowo dużą siłę militarną ze względu na jego niewielki rozmiar. Ta porażka znacznie osłabia pozycję Bakufu . Historycznie rywalizujące ze sobą domeny sprzymierzone z Chōshū w kolejnych bitwach, które zakończyły się Restauracją Meiji i końcem reżimu Tokugawy.

Śmierć

Shinsaku Takasugi nie dożył tego sukcesu. Zmarł dnia na gruźlicę17 maja 1867w wieku zaledwie 28 lat. Sa Kiheitai zostaje przejęty przez swojego protegowanego Aritomo Yamagatę . Rok później marzenie Takasugiego o obaleniu szogunatu Tokugawy spełnia się w Restauracji Meiji . Kiheitai rozpuszczono w wcześnie 1870 po utworzeniu Cesarskiej Armii Japońskiej .

Pamięć

Shinsaku Takasugi jest ważną postacią we wczesnej Restauracji Meiji, znaną zarówno ze swoich umiejętności wojskowych, jak i umiejętności politycznych. Jednak umierając w wieku 28 lat, Takasugi nie może zostać jednym z wodzów Japonii w czasach Meiji. W swoim rodzinnym mieście -  Hagi w zachodniej Japonii - pozostawił pamięć o mistycznym i energicznym bohaterze, który robi wszystko, aby utorować drogę modernizacji, westernizacji i reformom, nie tylko wojskowym, ale także politycznym i politycznym. dziedziny społeczne.

Shinsaku Takasugi w fikcji

Źródło tłumaczenia

Uwagi i odniesienia

Zobacz też

Linki zewnętrzne