Shinjū-kyō (神 獣 鏡 , „Lustro bóstwa i bestii” ) to starożytny rodzajjapońskiego lustra z brązu ozdobionego wypukłymi wizerunkami bogów i zwierząt z chińskiej mitologii, a po przeciwnej stronie znajduje się wypolerowane lustro.
Etymologia shinjū-kyō wywodzi się z chińskiego shen (神, „duch; bóg”), Xian (仙, „transcendentny; nieśmiertelny”).
Styl Shinju-kyo brązu Lustro pochodzi z Chin i był często występuje podczas dynastii Han , w chińskiej Three Kingdoms i Six dynastii ( I st VI th century).
Archeologiczne japońskich grobach okres Kofun ( I st VII p wieku) ujawniło wiele Shinju-kyo i podzielona na kilka podtypów tym:
Grobowiec Kurotsuka kofun to grobowiec wykopany w prefekturze Nara, zawierający 33 lustra z brązu sankakuen-shinjū-kyō . Niektórzy naukowcy (Edwards 1998, 1999; Nishikawa 1999) uważają, że są to oryginalne lustra cesarza Cao Rui przedstawione królowej Himiko, ale inni temu zaprzeczają.
Kopie tych luster ujawniły, że wzory można rzutować na powierzchnię przy użyciu bezpośredniego światła, takiego jak światło słoneczne.