Seán Mac Eoin

Seán Mac Eoin
Seán Mac Eoin
Zdjęcie Mac Eoin z 1917 roku
Narodziny 30 września 1893
Ballinalee w hrabstwie Longford
Śmierć 7 lipca 1973
County Longford , Irlandia
Wierność Irlandzkie Bractwo Republikańskie
Irlandzkie Ochotnicy
Irlandzka Armia Republikańska
Irlandzka Armia Narodowa
Konflikty Irlandzka wojna o niepodległość Irlandzka
wojna domowa

Seán Mac Eoin , urodzony dnia30 września 1893Bunlahy, Granard ( County Longford ) i zmarł7 lipca 1973, jest irlandzkim politykiem i żołnierzem należącym do Fine Gael . Powszechnie nazywany jest „Kowalem z Ballinalee” .

Biografia

Dzieciństwo

Seán Mac Eoin, urodzony jako John Joseph McKeon 30 września 1893w Bunlahy jest najstarszym synem Andrew McKeona i Catherine Treacy. Po latach szkolnych uczył się zawodu kowala  ze swoim ojcem, zanim przejął rodzinną kuźnię. Przeniósł się do Kilinshley w dystrykcie Ballinalee w hrabstwie Longford, aby założyć nową kuźnię.

Wstąpił do Królestwa Ligi Irlandzkiej w 1908 roku. Jego działalność jako  irlandzkiego nacjonalisty  rozpoczęła się na dobre w 1913 roku, kiedy wstąpił do Clonbroney Society of Irish Volunteers i zaciągnął się do Irish Republican Brotherhood pod koniec 1913 roku.

Lider IRA

Biorąc pod uwagę jego znaczenie w wojnie o niepodległość jako przywódca latającej kolumny Irlandzkiej Armii Republikańskiej (IRA). WListopad 1920, poprowadził brygadę Longford do ataku na siły koronne w  Granard podczas jednego z okresowych represji  rządu , zmuszając ich do wycofania się do swoich koszar. Plik31 październikaInspektor Philippe St John Howlett Kelleher z Royal Irish Constabulary ( CIR ) został zastrzelony w hotelu Greville Arms w Kiernan w Granard. Paramilitarne siły brytyjskiej policji mają za zadanie podpalenie części miasta. Następnego dnia MacEoin zajął wioskę Ballinalee położoną przy drodze Longford między Longford i Granard. Okazali się lepsi od sił brytyjskich, zmuszając ich do odwrotu i porzucenia amunicji. W innym ataku8 listopadaMacEoin poprowadził swoich ludzi przeciwko CIR w Ballinalee. 18-letni Constable Taylor został zabity. Konstabl E. Shateford i dwaj inni zostali kontuzjowani. Historia jest taka, że ​​mały garnizon śpiewał God save the King, kiedy zajęli pozycje w odwecie.

Plik 2 lutego 1921, Longford IRA zaatakował jedną z brytyjskich sił pomocniczych na drodze do Clonfin , wykorzystując zasadzoną przez siebie minę. W grę wchodziły dwie ciężarówki, pierwsza wystrzeliła w górę, a druga została ostrzelana przez szybkość ognia z karabinu. Inspektor gminy porucznik Worthington Craven został trafiony dwiema kulami i zmarł. Inspektorowi Borough Taylor został postrzelony w klatkę piersiową i brzuch. Podczas zasadzki Clonfina Mac Eoin nakazuje swoim ludziom zająć się rannymi Brytyjczykami, ze szkodą dla zdobycia broni. To przyniosło mu pochwały i krytykę, ale przekształciło się w propagandowy impuls dla wysiłków wojennych, zwłaszcza w Stanach Zjednoczonych. Był podziwiany przez wielu członków IRA za prowadzenie praktycznie jedynej skutecznej kolumny w regionie Midlands. WLipiec 1920, jest jednym z większości dowódców gotowych do podpisania Porozumienia uznającego ochotników Armii Rzeczypospolitej. Przysięga wierności została podjęta „w celu ratyfikacji zgodnie z Umową, na mocy której wolontariusze podlegają kontroli Parlamentu” .

Po południu 7 stycznia 1921siły koronne (składające się z dziesięciu mężczyzn, oficera i dziewięciu żołnierzy) pojawiły się na rue Anne Martin. Z własnej woli McKeona na jego rozprawie (która nie została zakwestionowana przez żadną z obecnych stron, w tym dziewięciu ocalałych żołnierzy) stwierdza, że: „Siedziałem przy stole do pisania, kiedy zostałem poinformowany o postępach w grze. Byłem w częściowym mundurze z pasem Sam Browne i rewolwer z dwoma bombami Mills n o  4. W domu, musiałam wyjść, bo nie mógł umieścić je na niebezpieczeństwo. Ponieważ ten policjant i policja powiadomili już moją siostrę i matkę o zamiarze zastrzelenia mnie na widoku, postanowiłem dać im szansę za pieniądze. Otworzyłem ogień z pistoletu, główna teczka upuściła, potem drugi pilnik z wybiegu przyniósł ich z powrotem, po czym rzuciłem bombę i wskoczyłem za werandę. Kiedy wybuchł i dym się rozwiał, zobaczyłem, że cała siła zniknęła z wyjątkiem oficera, który nie żył lub umierał na ulicy. Plik5 lutego, The Anglo-Celt opublikował artykuł, w którym twierdzi, że znaleziono ciało Williama Chalmersa, lokalnego rolnika protestanckiego. Pan Elliott był także rolnikiem, u którego znaleziono ciało30 stycznia, leżąc na bagnach.

Mac Eoin został schwytany na  stacji Mullingar w rMarzec 1921, więziony i skazany na śmierć za zabójstwo inspektora  CSM .

Kuźnia rodzinna Mac Eoin znajdowała się niedaleko Currygrane w hrabstwie Longford, domu rodzinnego Henry'ego Wilsona, brytyjskiego CIGS. WCzerwiec 1921, Matka MacEoin (która w swoim liście odniosła się do swojego syna „Johna”), jej własny brat Jemmy i miejscowy wikariusz Kościoła irlandzkiego poprosili Wilsona o ułaskawienie dwóch ostatnich osób. Trzej pomocnicy już podali referencje postaci w jego imieniu po odważnym rozprawieniu się z nimi w Clonfin Ambush inLuty 1921. Jednak Nevil Macready, brytyjski dowódca w Irlandii, podtrzymał wyrok śmierci; opisał Mac Eoina jako „nic więcej niż mordercę” i napisał, że prawdopodobnie był odpowiedzialny za inne „okrucieństwa” , ale później zapisał także w swoich wspomnieniach, że Mac Eoin był jedynym człowiekiem z IRA, którego spotkał, poza Michaelem Collinsem mając poczucie humoru. Jego zastępca był z North Roscommon. Sean Connolly miał wybitną karierę na czele Brygady Leitrim.

Mac Eoin pisze list do swojego przyjaciela i kolegi z Moyne Latin School, ojca Jima Sheridana, wojownika ze Starego IRA i członka Flying Column, który został wyświęcony i wysłany do Milwaukee na studia teologiczne:

„Drogi Jimie, w zeszłym tygodniu zostałem osądzony, skazany i skazany na śmierć za trzy tygodnie od dzisiaj. Moja biedna matka była tu wczoraj, aby poprosić o przekazanie jej ciała na chrześcijański pogrzeb. Odmówili i powiedzieli jej, że moje ciało zostanie zakopane w wapnie palonym na dziedzińcu więzienia. Jeśli od razu napiszesz, otrzymam Twój list przed śmiercią. Żegnaj, Jim. Módlcie się za moją duszę. "

Według Olivera St Johna Gogarty'ego Charles Bewley napisał mowę śmierci Mac Eoina. Michael Collins zorganizował próbę ratunku. Sześciu ochotników IRA, na czele z Paddy O'Daly, schwytało brytyjski samochód pancerny i, ubrani w mundury armii brytyjskiej, otrzymało dostęp do więzienia Mountjoy. Jednak Mac Eoin nie był w tej części więzienia, za którą uważali, że była, i po kilku strzałach część się wycofała.

W ciągu kilku dni Mac Eoin został wybrany do izby niższej w wyborach powszechnych w 1921 r. Jako Teachta Dála (TD) z Longford - Westmeath.

Ostatecznie został zwolniony z więzienia wraz ze wszystkimi innymi w izbie niższej - po tym, jak Collins zagroził zerwaniem negocjacji w sprawie traktatu londyńskiego, chyba że zostanie zwolniony.

Traktat i wojna domowa

W debacie na temat traktatu anglo-irlandzkiego Mac Eoin odłączył Arthura Griffitha od wniosku o jego przyjęcie.

Mac Eoin wstąpił do armii narodowej i został mianowany zachodnim dowódcą ChRL w r. Czerwiec 1922. Podczas irlandzkiej wojny domowej spacyfikował zachodnią Irlandię dla nowego Wolnego Państwa, maszerując drogą do Castlebar i łącząc wyprawę morską z Westport . Jego kariera wojskowa nabrała rozpędu: został powołany do obozu szkoleniowego GOC Curragh wSierpień 1925, kwatermistrz generalny w Marzec 1927 i szef sztabu w Luty 1929.

Kariera polityczna

Zrezygnował z wojska w 1929 roku i został wybrany w wyborach uzupełniających w Dáil Éireann z okręgu Leitrim-Sligo, reprezentując Cumann na nGaedheal . W wyborach powszechnych w 1932 r. Powrócił do okręgu wyborczego Longford-Westmeath i, po połączeniu Cumann naGaedheal w Fine Gael , nadal służył obszarowi Longford jako okręg wyborczy Longford-Westmeath (1932-1937, 1948-1965 ).) Lub Athlone-Longford (1937-1948), aż do porażki w wyborach powszechnych w 1965 roku.

W trakcie długiej kariery politycznej pełnił funkcję ministra sprawiedliwości (Luty 1948 - Marzec 1951) i Ministerstwo Obrony (marzec–Czerwiec 1951) w premierze między partiami rządowymi i ponownie jako minister obrony (Czerwiec 1954 - Marzec 1957) w drugiej między stronami Rządu.

Był dwukrotnie nieudanym kandydatem na prezydenta Irlandii, przeciwko Seánowi T. O'Kelly'emu w 1945 i Éamon de Valera w 1959.

Mac Eoin wycofał się z życia publicznego po wyborach powszechnych w 1965 roku i zmarł 7 lipca 1973. Ożenił się z Alice Cooney21 czerwca 1922podczas ceremonii z udziałem Griffitha i Collinsa; umarła dalej16 lutego 1985. Nie mieli dzieci.

Uwagi i odniesienia

  1. Wywiad z MacEoinem
  2. R. Abbott, Police Casualties in Ireland, 1919-1922 , Cork, 2000, s.  86-87 .
  3. Belfast Telegraph , 4 lutego 1921.
  4. eeDamage Reportsee, 21 lutego 1921, Hansard
  5. Padraic O'Farrel , The Seán Mac Eoin Story , Mercier Press,Dziewiętnaście osiemdziesiąt jeden, 28–45  s. ( ISBN  0-85342-664-3 )
  6. Oglaich na hÉireann , tygodniowe protokół n O  18, 04 listopad 1921, Archives wojskowe, Irlandia CD 236/3.
  7. Lawlor, str.  95 .
  8. „  Seán Mac Eoin  ” , ElectionsIreland.org (dostęp 20 czerwca 2007 )

Bibliografia

Linki zewnętrzne