Przestarzały | 132 do 135 |
---|---|
Lokalizacja | Judea , Iudaea (prowincja rzymska) , obecnie Izrael |
Wynik | Zwycięstwo Cesarstwa Rzymskiego |
Imperium Rzymskie | Żydzi z Iudaea |
Hadrien Sextus Julius Severus |
Simon Bar Kochba , rabin Akiva |
Nieznany | 580 000 Żydów, 50 ufortyfikowanych miast i 985 zrównanych z ziemią wiosek (według Dion Cassius ). |
Bitwy
Pierwsza wojna judeo-rzymska - Wojna z Kitos - Bunt Bar Kochby
Bunt Bar Kokhba ( 132 - 135 ), w języku hebrajskim : מרד בר כוכבא Mered Bar Kokhba lub drugi żydowsko-rzymskiej wojny , to drugie powstanie Żydów w prowincji Judei przeciwko Imperium Rzymskiego, a ostatni z wojny judeo-rzymskie. Niektóre źródła wspominają go jako trzeci buntu, licząc zamieszek o 115 - 117 , znane jako Quietus wojny , zgnieciony przez General Luzjusz Kwietus którzy te tłumione bunty w Adiabene , Edessy i Asyrii , a następnie w Syrii. Iw Judei .
Pomimo ruiny, w jaką Rzymianie pogrążyli kraj podczas I wojny judeo-rzymskiej , 60 lat później doszło do kolejnego buntu Żydów, pomimo sprzeciwu części klasy kapłańskiej. Bar Kochba organizuje armię, ustanawia niezależne państwo żydowskie na ziemi Judei, planuje odbudowę świątyni, wybija monety.
Przyczyny buntu są przedmiotem debaty historyków. Dwa środki podjęte przez cesarza Hadriana podczas jego podróży po Judei na początku lat trzydziestych XX wieku są ogólnie określane jako główne przyczyny. Pierwszą z nich jest decyzja o zbudowaniu na miejscu Jerozolimy kolonii o nazwie Ælia Capitolina wokół świątyni poświęconej Jowiszowi Capitoline , być może zbudowanej na miejscu starej Świątyni Jerozolimskiej lub, co bardziej prawdopodobne, w centrum miasta na Golgocie . Drugi to ogólny zakaz obrzezania , skierowany przeciwko wszystkim praktykującym je ludom, takim jak Żydzi , ale także Arabom i kapłanom egipskim czy syryjskim. Trudno jednak stwierdzić, czy ta druga decyzja została podjęta przed, czy po rewolcie. Z drugiej strony numizmatyka wydaje się wskazywać, że wbrew temu, co sugerują źródła rabiniczne i chrześcijańskie , powstanie Ælia Capitolina obowiązywało w latach 131 - 132 , przed wybuchem buntu . Na to też wskazuje Dion Cassius w swojej historii rzymskiej .
Z wyjątkiem kilku mocnych stron zachowanych ze względu na ich symboliczny aspekt, bardzo niewiele informacji jest dostępnych na temat przebiegu buntu. „Wojna dotknęła tylko Judeę, a nie całą Ziemię Izraela . " " Trwało to co najmniej trzy pełne lata i zostało potraktowane bardzo poważnie przez władze rzymskie. "
„Wydaje się, że powstańcy Judejczyków opracowali trzystopniową strategię: wyzwolić północną Judeę, aby nawiązać łączność z Galileą […]; zapobiec przybyciu posiłków rzymskich blokując drogi; odzyskać Jerozolimę , aby odbudować sanktuarium. „ Aby zrekompensować ich niższość militarną, bitwy przybierają formę wiejskiej partyzantki . Powstańcy „polegają na systemie wież strażniczych, wzniesionych fortecach i podziemnych siedliskach, z których przeprowadzają naloty. » Szimon bar Kochba zdobywa fortecę Herodionu, gdzie ustanawia swoją kwaterę główną.
Rzymianie, którzy stawili czoła silnie zjednoczonym i zmotywowanym siłom żydowskim, zostali zaskoczeni. Unicestwienie rzymskiego legionu wraz z jego oddziałami pomocniczymi zmusiło Rzym do wysłania nie mniej niż ośmiu legionów, nie licząc skrzydeł kawalerii i kohort , a także jego najlepszego generała w tamtych czasach: Sekstus Juliusz Severus (w) został odwołany z Brytanii, aby odbić zbuntowana prowincja.
Niekorzystni liczebnie i ponosząc ciężkie straty, Rzymianie zdecydowali się zastosować taktykę spalonej ziemi , która zdziesiątkowała ludność Judy i stopniowo osłabiła ich morale i determinację do kontynuowania wojny.
Bar Kochba wycofał się do twierdzy Betar , na południowy zachód od Jerozolimy , ale Rzymianie ostatecznie ją zajęli i wymordowali wszystkich jej obrońców w 135 . Szimon bar Kochba był uważany za Mesjasza przez wielu jego zwolenników, z których najbardziej znanym jest rabin Akiwa .
Według relacji ojców Kościoła Justyna z Nablusa i Euzebiusza z Cezarei , Bar-Kochba prześladował chrześcijan.
Jaskinie zajęte podczas buntu pozwalają na wytyczenie obszaru konfliktu judeo-rzymskiego. Te jaskinie, ze śladami współczesnej okupacji buntu, znajdują się w Nahal Hever (jeśli chodzi o jaskinię listów i jaskinię grozy ); w Nahal David (jaskinia w Basenie); w Nahal Mishmar (jaskinia skarbów); w Wadi el-Mafjar (jaskinie sandałowe, rękopisy, jaskinia Abi'or) i Wadi Murabba'ât (jaskinie 1 i 2). Wszystkie te jaskinie znajdują się na Pustyni Judzkiej i wokół Morza Martwego. Jaskinia w Kotlinie znajduje się niecałe dwa kilometry od miejscowości Engaddi , jednego z ośrodków buntu, o czym świadczy seria korespondencji prowadzonej przez Bar Kochbę .
Oprócz jaskiń, które służyły jako schronienie w drugiej fazie buntu, archeolodzy Amos Kloner i Boaz Zissu ujawnili istnienie i wykorzystanie podczas buntu podziemnych kompleksów w górach Hebron i Shefela , jak w Horvat Etri .
Według francuskiego badania uniwersyteckiego przeprowadzonego w 2005 i 2006 roku Bar Kokhba miał dwa obozy pobytowe: Hérodium i Qiryat Arabayyah. Byli jego kwaterą główną. W żadnej korespondencji (liście) nie ma wzmianki o Jerozolimie , której miasto zdaje się nigdy nie okupowane przez przywódcę buntu, co potwierdza numizmatyka.
Dion Cassius donosi, że wojska rzymskie zniszczyły 985 wiosek w Judei, a 580 000 Judejczyków zginęło w walce, nie wspominając o tych, którzy w większej liczbie zmarli z głodu. Według Simona Claude'a Mimouniego należy zachować ostrożność w odniesieniu do tych informacji; jeśli chodzi o liczby podane przez tradycję rabiniczną , podkreślają one rozmiary klęski i wyludnienia Judei wokół „Świętego Miasta”.
Po klęsce Jerozolima zostaje zrównana z ziemią przez Hadriana i zakazana Żydom , których wszystkie zdezorientowane tendencje są wyrzucane z miasta, podobnie jak z całej Chôra . Zabrania się im tam obywatelstwa pod groźbą śmierci do nieznanego terminu. Rzymskie miasto builtlia Capitolina zostało zbudowane na miejscu Jerozolimy. Chora miasta rozciąga się teraz od starej granicy Judei i Samarii na północy, do Morza Martwego i Hebronu na południu oraz do terytorium Eleutheropolis , Nikopolis i Diospolis : obejmuje 80 małych miasteczek i wiosek. Populacja Aelia Capitolina jest obecnie składa się z weteranów V- th legion Macedonii , ale także Greków i Syryjczyków w ogóle. Ze swojej strony, X th legion rzymski przebudowano jego obozu, a także tworzy serce ludności miasta. Po 135 roku ruch rabinacki przeniósł się do Galilei .
Zgodnie z tradycją, wypędzenie Żydów z większości Judei i surowe warunki narzucone im w wyniku buntu są postrzegane jako koniec stosunków tubylczych, którymi Żydzi cieszyli się przez ponad sto lat. ziemia starożytnych królestw Izraela i Judy . To wydarzenie przyczynia się więc do konstrukcji określenia wędrownego Żyda .