| Sd.Kfz. 254 (Sonderkraftfahrzeug 254) | |
| Główne cechy | |
|---|---|
| Załoga | |
| Długość | 4,56 m |
| Szerokość | 2,02 m (2,20 m na kołach) |
| Wysokość | 1,88 m |
| Msza w bitwie | 6,4 tony |
| Ekranowanie (grubość / nachylenie) | |
| Zastawianie | 6-15 mm |
| Uzbrojenie | |
| Główne uzbrojenie | 1 karabin maszynowy MG 34 7,92 mm |
| Mobilność | |
| Silnik | Saurer CRDv 4 cylindry Diesel |
| Moc | 70 KM |
| Prędkość drogowa | 60 km / h |
| Specyficzna moc | 10,94 KM / tonę |
| Autonomia | 500 km (na kołach) |
Sonderkraftfahrzeug 254 (w języku francuskim „pojazd specjalny silnik N O 254”) lub Sd.Kfz. 254 był niemieckim pojazdem rozpoznawczym z napędem na wszystkie koła, używanym przez Wehrmacht podczas II wojny światowej .
Został zaprojektowany i opracowany pod nazwą RK-7 od 1936 roku przez firmę Saurer jako ciągnik artyleryjski dla armii austriackiej ( Bundesheer ). Po ostatecznych testach w 1937 roku armia austriacka zamówiła i pojazdy zostały wprowadzone do produkcji w 1938 roku. Do czasu Anschlussu w 1938 roku zbudowano dwanaście ciągników .
Produkcja była kontynuowana po aneksji Austrii do Niemiec . Zapisy pokazują, że w sumie zbudowano 140 jednostek. Nowe oznaczenie nadane przez Niemców temu pojazdowi to Sd.Kfz. 254. Pojazd posiadał silnik wysokoprężny i miał tę szczególną cechę, że miał podwójne podwozie. Koła zostały obniżone do użytku drogowego i podniesione, aby zrobić miejsce na gąsienice do jazdy terenowej. Wiele z tych pojazdów było używanych przez Afrikakorps jako pojazdy obserwacyjne po wyposażeniu w radio i antenę.