Samburu (ludzie)
Samburu są wschodnioafrykański ludności mieszka w środkowej Kenii , głównie w Samburu okręgowego , południowej i południowo-wschodniej części jeziora Turkana . Swoim językiem i historią Samburu są bliscy Masajom, z którymi są często asymilowani, w szczególności w ramach „ turystyki etnicznej ”, która rozwinęła się w Kenii. Samburusy żywią się głównie krowią krwią, czasem zmieszaną z mlekiem.
Etnonimia
W zależności od źródeł i kontekstu obserwujemy różne formy: Burkeneji, Il Loikop, Loikop, Loikpo, Lokop, Nytuk, Sambourou, Sambourous, Sambur, Samburus, Sampur.
Języki
Ich językiem jest Samburu - język Ongamo-Maadu należący do grupy języków wschodnich nilotów - którego liczbę osób posługujących się językiem oszacowano na 174 000 w 2006 r . Używa się również suahili i angielskiego .
Populacja
W spisie powszechnym z 2009 roku w Kenii wyliczono 237179 Samburu.
Kultura
Jedną z powszechnych praktyk wśród Samburu jest oferowanie przez mężczyznę naszyjnik z pereł małej dziewczynce: zostaje ona następnie „ozdobiona koralikami” i może uprawiać z nią seks. Ten zwyczaj, a także wczesne małżeństwa i okaleczanie żeńskich narządów płciowych są zwalczane lokalnie przez Samburu Girls Foundation of Josephine Kulea . Od lat 90. w prowincji Samburu powstało kilkadziesiąt wiosek kobiecych, które oferują schronienie kobietom porzucającym brutalnych mężów lub odmawiających wycięcia .
Uwagi i odniesienia
-
(en) Xavier Van der Stappen, „Samburu”, w: The Masai: Country, history, economy, environment, faiths, material culture , Renaissance du Livre, Tournai, 2002, 222 s. ( ISBN 2-8046-0627-9 ) ; (en) Kelly Michelle Askew, „ Striking Samburu and a mad cow: adventures in anthropollywood”, w: Andrew Shryock, Poza sceną / na wystawie: intymność i etnografia w dobie kultury publicznej , Stanford University Press, 2004, rozdz. 2, str. 31-68
-
Źródło BnF [1]
-
(en) Plik językowy[saq] w lingwistycznej bazie danych Ethnologue .
-
(w) Kiundu Waweru, " Kiedy naszyjniki są wyrokiem śmierci " ,22 września 2012(dostęp na 1 st lutego 2017 ) .
-
Marion Douet, „ W Kenii,„ mini-republika kobiet ”przeciwko przemocy i okaleczaniu ” , na lemonde.fr ,12 marca 2018 r(dostęp 13 marca 2018 ) .
-
Brooklyn Museum
-
Tropenmuseum
-
Naszyjnik Mporro , populacja Rendille lub Samburu. Kenia, XX wiek. Włókna roślinne, perełki, guziki. Ten naszyjnik jest ofiarowany kobiecie w momencie jej ślubu. Przy pierwszym dziecku uzupełnia ją imponującą fryzurą z błota, tłuszczu i ochry . : wzmianka o muzeum. Muzeum Confluences , Lyon.
Zobacz też
Bibliografia
-
(de) Elisabeth Ott, Nkanyit und Gewalt: häusliche Gewalt gegen Frauen in Samburu zwischen Tradition und Willkür , Weissensee Verlag, Berlin, 2004, 246 str. ( ISBN 9783899980226 ) (poprawiony tekst pracy)
-
(en) Elliot M. Fratkin, Laibon: an antropologist's journey with Samburu diviners in Kenya , AltaMira Press, Lanham, Md., 2011, 179 s. ( ISBN 978-0-7591-2068-6 )
-
(en) Kyoko Nakamura, Ozdoby Samburu w północnej Kenii: pełna lista , Centrum Studiów Afrykańskich , Uniwersytet w Kioto, 2005, 160 s.
-
(en) Jon Holtzman, Niepewne smaki: pamięć, ambiwalencja i polityka jedzenia w Samburu, północna Kenia , University of California Press , Berkeley, 2009, 285 s. ( ISBN 978-0-520-25737-5 )
-
(en) Paul Spencer, The Samburu: a study of gerontocracy in a nomadic tribe , Routledge, London, 2004, 341 s. ( ISBN 0-415-33005-X ) (faksymile wyd. Of Routledge i K. Paul, 1965)
-
(en) Roger Stoakley, My warriors and I: between the Samburu of Northern Kenya , Scriptmate Editions , London, 1998, 201 s. ( ISBN 0-9513766-9-1 )
-
(en) Bilinda Straight, Cuda i niezwykłe doświadczenie w północnej Kenii , University of Pennsylvania Press, Philadelphia, 2007, 275 s. ( ISBN 978-0-8122-3964-5 )
Filmografia
-
Bosnia hôtel , film dokumentalny Thomasa Balmèsa, Centre national du cinema, Paryż, 2008 (policjant 1996), 48 min (DVD)]
-
Umoja, wioska zakazana mężczyznom , film Jean Crousillac i Jean-Marc Sinclair, Backpack produkcje, Paryż, 2009, 1 godz. 10 min (DVD)
Powiązane artykuły
Linki zewnętrzne