Święta Eufemia (po grecku Ἁγία Εὐφημία / Hagía Euphèmía ) to nazwa dwóch kościołów bizantyjskich.
Pierwszy został zbudowany w IV XX wieku na grobie świętego wokół Chalcedońskim : był asystentem bazylika Martyrium okrągłe, które zostało zachowane szczątki świętego w sarkofagu pieniędzy. Relikt słynął cudownego wysięk krwi, powielana corocznie: krew, zebrane zostało rozłożone w szklanych ampułkach .
To w tym kościele odbył się sobór chalcedoński w 451 roku .
W 471 roku cesarz bizantyjski Leon I st , pod wpływem dwóch rywalizujących obozów politycznych w jego dworze, Podjudza zabójstwo Aspar , w militum magistra . Aspar i jego synowie Ardabur , Patrice i Erménéric idą do teatru, gdzie są wygwizdywane przez wściekły tłum bez interwencji cesarza. W obliczu przemocy tłumu schronili się w Chalcedonie, w kościele św. Eufemii. Biskup Konstantynopola i cesarz usuwają ich, przekonując ich, że nic im się nie stanie. Ale Aspar i Ardabur wkrótce potem zostaną zamordowani.
Kościół został następnie zniszczony przez najazdy perskie za panowania Herakliusza (w 615 lub 626 ).
Relikwie świętego zostały następnie przeniesione do Konstantynopola w dużej sześciokątnej sali Pałacu Antiocha , przylegającej do północnej strony hipodromu: budynek został z tej okazji przekształcony w kościół, zwany Świętą Eufemią z Hipodromu (po grecku Ἁγία Εὐφημία ἐν τῷ Ἱπποδρόμῳ).
Podczas iconosclastic okresie , Konstantyn V zbezcześcili kościół i miał relikwie świętego wrzucony do morza. Cudem relikwie zostały zachowane i pod panowaniem Irene , sprowadzony do odbudowanego kościoła.
Kościół przetrwał do końca Bizancjum i otrzymał około 1280 - 1290 cykl fresków obrazujących życie świętego.
To właśnie wykopaliska na św. Eufemii w latach 1942 i 1950 - 1952 ujawniły istnienie Pałacu Antiocha.