Bernard Saint-Hillier

Bernard Saint-Hillier
Narodziny	29 grudnia 1911 Dole , Francja
Śmierć	28 lipca 2004(92) Paryż , Francja
Pochodzenie	Francja
Uzbrojony	Obcy Legion
Stopień	1968 : generał porucznik
Lata służby	1933 - 1971
Konflikty	Druga wojna światowa
Wyczyny broni	Wolna bitwa sił francuskich pod Bir-Hakeim
Nagrody	Wielki Krzyż z Legii Honorowej Companion wyzwolenia Krzyż Wojenny 1939-1945 (9 cytowań) Krzyż Walecznych Wojskowego (2 cytowań) Medal of Resistance

Bernard Saint-Hillier jest francuskim żołnierzem urodzonym dnia29 grudnia 1911w Dole (Jura) i zmarł dalej28 lipca 2004w Paryżu . Swoje imię dał 202- ej promocji Specjalnej Szkoły Wojskowej w Saint-Cyr .

Biografia

Urodził się syn pułkownika piechoty Bernard Saint-Hillier 29 grudnia 1911 w Dole in the Jura.

Po jego wykształceniem średnim w National Military prytaneum wskazanym strzałką, a następnie w Liceum Michelet w Paryżu, wszedł Saint-Cyr w 1931. Ukończył w 1933 roku został przydzielony do 11 th Mountain batalionu piechoty , gdzie dowodził do éclaireurs- rozdział narciarze .

W 1938 roku wstąpił do Legii Cudzoziemskiej jako podporucznik i 13 th Półbrygada z Legii Cudzoziemskiej , gdzie został kapitanem wSierpień 1940. Brał udział w wyprawie na Narwik, podczas której został ranny odłamkiem bomby.

Po zawieszeniu broni wstąpił do Sił Wolnej Francji , zapożyczając nazwisko słynnego Doloisa: Jean de Vienne . Brał udział we wszystkich kampaniach na 13 th DBLE tym obronie Bir Hakeim w 1942 roku .

W 1943 roku został awansowany do stopnia dowódcy . Mianowany szefem sztabu 1. Dywizji Wolnej Francji pod dowództwem generała Diego Brosseta w rWrzesień 1943, wylądował we Włoszech w Kwiecień 1944, a następnie we Francji, w Cavalaire ,16 sierpnia 1944. Awansował na podpułkownika 5 grudnia 1944.

Plik 25 marca 1945 rObjął dowodzenie 13 th Półbrygada Legii Cudzoziemskiej. W 1946 roku został skierowany do Francji kontynentalnej i spędził dwa lata w sztabie sił zbrojnych. W 1951 roku , był pułkownik i nakazać 18 th Regimencie Spadochronowym aż do roku 1954 , gdy pozostawiony w Indochinach gdzie polecił Grupa Airborne n O 1 . Po pobycie na Dalekim Wschodzie był audytorem Instytutu Wyższych Studiów Obrony Narodowej (IHEDN).

W 1958 roku był szefem sztabu w Konstantynie . W 1959 r. Awansowany do stopnia generała brygady , był szefem gabinetu wojskowego Ministerstwa Obrony .

Kontroluje 10 th Airborne Division od 1960 do 1961 roku . W 1962 r. Był francuskim przedstawicielem wojskowym w alianckim dowództwie w Europie .

Został awansowany do stopnia generała w 1965 roku i mianowany inspektor kadry rezerwowej armii. W 1968 r. Był generałem armii i dowodził III okręgiem wojskowym Rennes oraz członkiem Naczelnej Rady Wojennej .

W 1971 r . Dochodził swoich praw do emerytury . Bernard Saint-Hillier zmarł dnia28 lipca 2004w Paryżu . Został pochowany na cmentarzu Vanves w Hauts-de-Seine .

Jean-Christophe Notin poświęcił mu książkę we wrześniu 2009 roku: Generał Saint-Hillier, od Bir-Hakeim do puczu w Algierze ( wydania Perrin , ( ISBN 2-262-02791-9 ) ).

Promocja Specjalnej Szkoły Wojskowej w Saint-Cyr 2015-2018 wybrała go na sponsora promocji podczas chrztu św 23 lipca 2016 rw Coëtquidan .

Bir-Hakeim 1942, Śladami pierwszego rzymskiego legionu „Prima nomine et virtute” , ECPA, 1992
Pierwsi żołnierze generała De Gaulle'a , Początki 1 st DFL (przedmowie autorstwa Pierre Messmer). Wydania La Bruyère , Paryż 2000
The Supporters of Glory , wydania Le Publieur, Paryż 2004